Ich bebe
Το πρωινό της 3ης Ιανουαρίου του 1889 στην πλατεία του Καρόλου Αλβέρτου στο Τορίνο ένας αμαξάς μαστιγώνει το άλογό του. Ο περαστικός Φρειδερίκος Νίτσε ορμάει κλαίγοντας κι αγκαλιάζει το λαιμό του ζώου. Αμέσως μετά, σωριάζεται καταγής. Ήταν το σημείο μηδέν της διανοητικής του κατάρρευσης -ή του ολοκληρωτικού του επαναπροσδιορισμού-, έντεκα χρόνια πριν τον βιολογικό του θάνατο, τον Αύγουστο του 1900. Τριάμισι χρόνια αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1892, ο Νίτσε βρίσκεται παράλυτος στο κρεβάτι του και βυθισμένος στην ασυνειδησία: όταν η μητέρα του τον ρωτάει, κατά τη συνήθειά της, "Μ' αγαπάς;", εκείνος επιμένει να απαντάει, αντί για "Ich liebe" (σε αγαπώ), "Ich bebe" (που σημαίνει τρέμω). Λανθάνουσα γλώσσα ενός σβησμένου νου;
Εικοσιεννιά χρόνια μετά, το φθινόπωρο του 1921, προβάλλεται στους κινηματογράφους της Αμερικής η ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν "Το Χαμίνι" ("The Kid"). Στα πρώτα λεπτά της ταινίας ο Σαρλό βρίσκεται στο ρείθρο του δρόμου, με ένα ανεπιθύμητο, παρατημένο μωρό στα χέρια - ενώ το βλέμμα του πέφτει στη σχάρα του υπονόμου...
Το "Ich bebe" είναι μια στιχουργημένη αφήγηση (ένα "μετα-μυθιστόρημα") σε 60 (συν 2) Κεφάλαια, όπου ένας έντρομος αφηγητής επιχειρεί να πλανηθεί ανάμεσα στα δύο αυτά γεγονότα - ανάμεσα στον Νίτσε που αγκαλιάζει το λαιμό του αλόγου και στον Σαρλό που, κρατώντας το έρημο μωρό, αναμετρά τον υπόνομο... Η περιπλάνηση του αφηγητή ξεκινά από τον μυθολογικό χρόνο, από τον Όμηρο, τον Αίσωπο και τις λογής μπαγαποντιές των αθανάτων, και ξεβράζεται στην επερχόμενη ιστορία - φέρ' ειπείν, στα πτώματα των πνιγμένων μεταναστών στη θάλασσα. Ενδιαμέσως, οι ανάγκες και οι απάτες των ανθρώπων: το μέλι του Ηράκλειτου, η απελπισία του Πλάτωνα, οι κουρελήδες που περπάτησαν στις όχθες της λίμνης Γενησαρέτ, ο Φραγκίσκος και ο Μποτιτσέλι, ο Γαβριάς και ο Παζολίνι, οι στερνές ματιές του Καβάφη, οι αστρολόγοι του Βαγιαζίτ, ο δήμιος του Τζορντάνο Μπρούνο...
Ο αφηγητής πασχίζει να ανιστορήσει "το μεγάλο βιβλίο που λένε πως περιέχει τα πάντα", να ξαναστήσει τον κόσμο ως διαδοχή σωμάτων και όχι ως διαδοχή θανάτων.
Μετά τα "Μελένια λεμόνια", ο Τριαρίδης καταθέτει ένα κείμενο που τρέμει εξίσου σε κάθε του σελίδα.
| Τίτλος βιβλίου: | Ich bebe | ||
|---|---|---|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Όταν οι αμαξάδες μαστιγώνουν τ' άλογα: Ανιστόρηση του τρόμου μου | ||
| Εκδότης: | Τυπωθήτω | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Τριαρίδης Θανάσης (Συγγραφέας) | ||
| ISBN: | 9789604023400 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2008 | Διαστάσεις: | 20x12 |
| Σημείωση: | Το Ich bebe εκδόθηκε ηλεκτρονικά στο διαδίκτυο των Ιούλιο του 2007 στην ιστοσελίδα www.triaridis.gr/ichbebe/ όπου και θα εξακολουθήσει να εκτίθεται στο σύνολό του και σε ελεύθερη πρόσβαση. | ||
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία | ||
Τριαρίδης Θανάσης
Ο Θανάσης Τριαρίδης γεννήθηκε το 1970 στη Θεσσαλονίκη. Υπήρξε ακτιβιστής για τα κοινωνικά δικαιώματα των τσιγγάνων στα χρόνια 1996-2001 και από το 2009 είναι αντιρρησίας συνείδησης. Από το 2000 έχει εκδώσει 60 βιβλία με αφηγήσεις και δοκίμια – ανάμεσα σε αυτά τα μυθιστορήματα Ο άνεμος σφυρίζει την Κουπέλα, τα μελένια λεμόνια, τα Χλωρά Διαμάντια, τα ποιητικά βιβλία Ich Bebe, Θα σας περιμένω, Για τους άγνωστους σφαγμένους, τα παραμύθια Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα, το Περίσσιο παιδί κ.α. Επί χρόνια διοργανώνει σεμινάρια πάνω σε διάφορους άξονες δυτικού πολιτισμού καθώς και εργαστήρια πυροδότησης θεατρικής γραφής. Όλα τα βιβλία του και τα θεατρικά έργα του βρίσκονται και διατίθενται ελεύθερα στην ιστοσελίδα triaridis.gr και στην Ανοιχτή Βιβλιοθήκη (www.openbook.gr/tag/thanasis-triaridis/).
Έχει εκδώσει (έντυπα ή ηλεκτρονικά) 30 θεατρικά έργα (ανάμεσά τους ο Μένγκελε, ο Οιδίνους, το Lebensraum, η τριλογία Leopold, Football, HIV το Πλυντήριο, η Κουκούλα, ο Frankenstein 3.R, κ.α.) Από αυτά έχουν προκύψει περισσότερες από 60 παραστάσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, της Γερμανίας, των Η.Π.Α. και της Κύπρου, καθώς και στο Διαδίκτυο. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά και τα γερμανικά.
Στα χρόνια 2007-2020 έκανε πάνω από 1500 σεμινάρια πάνω σε διάφορους άξονες του δυτικού πολιτισμού. To 2020 μαζί με την Αγγελική Τριαρίδου έφτιαξε την Ανοιχτή Διαδικτυακή Ακαδημία Τα μελένια λεμόνια (όπου μέχρι σήμερα -2024- έχουν γίνει πάνω από 600 διαδικτυακά σεμινάρια για τον δυτικό πολιτισμό).
Από το 2017 ως το 2019 διοργάνωσε θεματικά Εργαστήρια Πυροδότησης Θεατρικής Γραφής (όπου γράφτηκαν 135 πρωτότυπα θεατρικά έργα). Από το 2019 έφτιαξε μαζί με τον Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη την Σχολή Πυροδότησης Θεατρικής Γραφής, όπου μέχρι σήμερα (2024) έχουν γραφτεί περισσότερα από 200 πρωτότυπα θεατρικά έργα.
(Πηγή: "Εκδόσεις Gutenberg", 2024)
- Για τους άγνωστους σφαγμένους (2022)
- Αν είσαι, είμαι (2021)
- Θα μας ξεπλύνει η θάλασσα (2020)
- Το περίσσιο παιδί (2019)
- Τριλογία: Leopold. Football. HIV (2019)
- Θα σας περιμένω (2018)
- Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα (2018)
- Ζόοτ (2017)
- Lacrimosa ή Το απέπρωτο (2016)
- Lebensraum (2016)
- Οιδίνους (2016)
- Zyklon ή Το πεπρωμένο (2015)
- Η αληθινή ιστορία της Αΐντας και του Ρανταμές (2015)
- Wstawac (2013)
- Μένγκελε (2013)
- Historia de un amor ή Τα μυρμήγκια (2012)
- Τα χλωρά διαμάντια, το δειλινό των γκαβλωμένων ανθρώπων (2011)
- La ultima noche ή Οι καρχαρίες (2011)
- Το τρυφερό μαχαίρι του Πέτρο Μπόλε (2010)
- Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική (2010)
- Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα (2009)
- Ονειρεύτηκα τα λευκά Χριστούγεννα (2009)
- Το κόψε κόψε ή Όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται (2009)
- Φιοντόρ Ντοστογιέσφκι: Τα γυμνά μάτια (2008)
- Τα μελένια λεμόνια (2007)
- Σημειώσεις για το τρεμάμενο σώμα (2006)
- Η μουγγή καμπάνα (2003)
- Τζιότο (2002)
- Η παγωμένη καρδιά των ευτυχισμένων ανθρώπων (2002)
- Το χαραγμένο σιτάρι (2002)
- Το τρυφερό μαχαίρι του Πέτρο Μπόλε (2002)
- Λεονάρντο (2002)
- Μιχαήλ Άγγελος (2002)
- Ραφαήλ (2002)
- Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα (2000)
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
