Υπόγειο
Τέλη Μαρτίου του 1864 το λογοτεχνικο-πολιτικό μηνιαίο περιοδικό «Επόχα» φιλοξενεί την εξομολόγηση ενός παράδοξου ανθρώπου. Το κείμενο, που έφερε τον τίτλο «Σημειώσεις από το Υπόγειο», υπέγραφε ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.
Το «Υπόγειο», όπως έχει επικρατήσει να τιτλοφορείται στα καθ’ ημάς το σύντομο αυτό έργο, αποτελεί σταθμό στη βιβλιογραφία του συγγραφέα, όχι μόνο για τον τρόπο αφήγησης, αλλά, και, κυρίως, για τα κεφαλαιώδη φιλοσοφικά ζητήματα που έθετε, πρώτη φορά τόσο ολοκληρωμένα και άνευ περιστροφών, ο Ντοστογιέφσκι, ζητήματα που θα ξανατεθούν στα μεγάλα μυθιστορήματά του, που έπονται αμέσως μετά και τον καταξιώνουν παγκοσμίως ως μια από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές μορφές. Αρκετοί από τους παλιούς, μα κι από τους πιο σύγχρονους μελετητές του Ντοστογιέφσκι, όπως επί παραδείγματι ο Β. Β. Ροζάνοφ, θεωρούν τις «Σημειώσεις από το Υπόγειο» «ακρογωνιαίο λίθο» του λογοτεχνικού έργου του.
Την ελληνική μετάφραση υπογράφει και πάλι η Ελένη Μπακοπούλου, που για τις προηγούμενες μεταφραστικές της εργασίες στον "Ηλίθιο" και στους "Δαιμονισμένους" ο Κωστής Παπαγιώργης έγραψε: «Αυτή η γυναίκα είναι μορφοδούλα (ό,τι πιάνει γίνεται όμορφο), υποστήριξε διαφορετικά το κείμενο, το γλύκανε και το ηρέμησε, του χάρισε εσωτερική εδραίωση, αποδεικνύοντας ότι μετά τον Άρη Αλεξάνδρου -ό,τι κι αν μεσολάβησε- μόνο στην Ίνδικτο το πείραμα της ανανέωσης επέτυχε.»
| Τίτλος βιβλίου: | Υπόγειο |
|---|
| Εκδότης: | Ίνδικτος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Dostojevskij, Fedor Michajlovic, 1821-1881 (Συγγραφέας)
Μπακοπούλου, Ελένη, μεταφράστρια (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789605183745 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Λογοτεχνία της Ινδίκτου | Σελίδες: | 192 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2010 | Διαστάσεις: | 18x12 |
|---|
| Σημείωση: | Πρόλογος: Ελένη Μπακοπούλου |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Κλασική Μεταφρασμένη Λογοτεχνία |
|---|
Kerenyi, Carl, 1897-1973
Ο Καρλ Κερένυι (Τιμοσοάρα Ρουμανίας, 1897- Ζυρίχη Ελβετίας, 1973) ήταν Ούγγρος (Σουαβός) καθηγητής κλασικών σπουδών, μελετητής της ιστορίας των μύθων και της θρησκείας. Ασχολήθηκε με τη σύγχρονη μελέτη της Ελληνικής μυθολογίας, διδάσκοντας αρχικά στα Πανεπιστήμια του Σέγκεντ και του Πεκς στην Ουγγαρία. Το 1943, εξαιτίας των πιέσεων που εντάθηκαν από τον ναζισμό στην Ουγγαρία, κατέφυγε στην Ελβετία, αρχικά με διπλωματικό status και στη συνέχεια ως πολιτικός πρόσφυγας. Υπήρξε λέκτορας του Ινστιτούτου Κ. Γ. Γιουνγκ και εκδότης της σειράς Albae Vigiliae στη Ζυρίχη, με θέματα σχετικά με την αρχαία μυθολογία και τέχνη. Μετά τον πόλεμο δίδαξε ουγγρική γλώσσα και λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Ωστόσο, το 1946 δέχθηκε μια σειρά από επιθέσεις στην πατρίδα του που έθεταν σε αμφισβήτηση τόσο τις δημοκρατικές του αρχές όσο και την επιστημονική του ακεραιότητα. Το 1947 ταξίδεψε στην πατρίδα του για να μιλήσει με την ευκαιρία της ανακήρυξής του ως μέλους της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών, ωστόσο οι προειδοποιήσεις του κομμουνιστικού καθεστώτος τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει τη Βουδαπέστη. Το 1962 έλαβε την Ελβετική υπηκοότητα. Απεβίωσε στη Ζυρίχη στις 14 Απριλίου 1973, έχοντας γράψει τα σημαντικότερα έργα του στα Γερμανικά. Το 1989 ανακηρύχθηκε, μετά θάνατον, μέλος της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών. Η δεύτερη σύζυγός του, Μάγδα Κερένυι, ανέλαβε τη συγκεντρωτική έκδοση του έργου του μεταξύ των ετών 1966-1988 και 1994-1998.
