Τότες που

[...] Κουβέντες ασύνδετες, Α, Β, Γ, από την ίδια φωνή, τη δική του, του έρχονται αντίστοιχα από δεξιά, αριστερά, και από πάνω. Ακούονται συνέχεια, χωρίς διακοπή, εκτός των δύο παύσεων των δέκα δευτερολέπτων. [...]
Α
τότες που είχες γυρίσει, την ύστερη εκείνη φορά, να ιδείς αν ήταν ακόμα στη θέση του το ερείπιο όπου κρυβόσουνα μικρός, πότε ήτανε, (τα μάτια κλείνουν, το φως ελαφρώς χαμηλώνει) μέρα μουντή, με το 11 μέχρι το τέρμα κι από κει με τα πόδια, όχι, ψέματα, τότες πια δεν είχε τραμ, τέλος τα τραμ, χρόνια και ζαμάνια, τότες που είχες γυρίσει να ιδείς αν ήτανε ακόμα στη θέση του το ερείπιο όπου κρυβόσουνα μικρός, την ύστερη εκείνη φορά, ούτε ένα τραμ για δείγμα, μονάχα τα παμπάλαια τα σίδερα, πότε ήτανε [...]
Η προσπάθεια να μεταφερθεί στα ελληνικά, το κατά δύναμιν, τούτο το κείμενο αφιερώνεται στη μνήμη του Λάζαρου Γεωργιάδη, πρωτομάστορα του βιβλίου.
Νάσος Δετζώρτζης
Τίτλος βιβλίου: | Τότες που | ||
---|---|---|---|
Τίτλος πρωτότυπου: | That Time/ Cette fois | ||
Εκδότης: | Λέσχη | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Beckett Samuel (Συγγραφέας) Δετζώρτζης, Νάσος, 1911-2003 (Μεταφραστής) | ||
ISBN: | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό | |
Στοιχεία έκδοσης: | 1985 | Διαστάσεις: | 21x17 |
Σημείωση: | Μετάφραση από τα δύο πρωτότυπα (αγγλικό, 1977 και γαλλικό, 1982). | ||
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Θέατρο |
Beckett Samuel
Ο Σάμιουελ (Μπάρκλεϊ) Μπέκετ (1906-1989) ήταν ένας πρωτοποριακός, πολύγλωσσος, μουσικόφιλος και εραστής των εικαστικών τεχνών Ιρλανδός συγγραφέας, δραματουργός και σκηνοθέτης, που έζησε στο Παρίσι το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του και έγραψε έργα και στα αγγλικά και στα γαλλικά, τα οποία επίσης μετέφρασε ο ίδιος από τη μία γλώσσα στην άλλη, κάποια και στα γερμανικά. Η δουλειά του, που γινόταν ολοένα πιο αφαιρετική όσο προχωρούσε, αποτελεί μια γυμνή, κωμικοτραγική ματιά στην ανθρώπινη φύση, που συχνά συνδυάζεται με μαύρο και αυτοσαρκαστικό χιούμορ. Ο Μπέκετ ευρέως θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 20ου αιώνα, ισχυρά επηρεασμένος στην αρχή από τον James Joyce, έναν από τους τελευταίους μοντερνιστές. Ως επιρροή για πολλούς μεταγενέστερους συγγραφείς, ο Μπέκετ κατατάσσεται συχνά και στους πρώτους μεταμοντέρνους καλλιτέχνες. Αποτελεί, επίσης, έναν από τους δραματουργούς το έργο των οποίων ενέπνευσε στον κριτικό τέχνης και αισθητικής Martin Esslin τον αμφισβητούμενο πλέον όρο «Θέατρο του Παραλόγου». Ο Μπέκετ, που μετρά συνολικά 23 θεατρικά έργα, 8 μυθιστορήματα, 8 διηγήματα, 6 ποιητικές συλλογές, 5 ανθολόγια σύντομων ιστοριών, 5 δοκίμια, 7 ραδιοφωνικά σκετς, 7 τηλεοπτικές ταινίες και μία για τον κινηματογράφο, αρκετές μεταφράσεις έργων άλλων λογοτεχνών και τόνους αλληλογραφίας, διακρίθηκε με διάφορες τιμές και το 1969 βραβεύτηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, για «το γράψιμό του που - με νέες φόρμες στο μυθιστόρημα και στο θέατρο - επιτυγχάνει την ανύψωση του ανθρώπου μέσα από την αποδόμησή του».
(Πηγή: "Oblik Editions", 2023)
- Όχι εγώ (2023)
- Μολλόυ (2022)
- Ο Μαλόν πεθαίνει (2022)
- Ο ακατονόμαστος (2022)
- Πρώτος έρωτας (2021)
- Ευτυχισμένες μέρες (2021)
- Δεύτερο πρόχειρο σχέδιο για ένα θεατρικό (2020)
- Προυστ (2020)
- Αυτοί που έχουν χαθεί (2020)
- Μέρφυ (2020)
- Το τέλος (2019)
- Περιμένοντας τον Γκοντό (2017)
- Σύνορα / Όρια (2017)
- Πώς να πω (2010)
- Breath (2010)
- Ευτυχισμένες μέρες (2008)
- Ο κόσμος και το παντελόνι και Ζωγράφοι του εμποδίου (2008)
- Περιμένοντας τον Γκοντό (2007)
- Destroy Athens: μια αφήγηση (2007)
- Πώς είναι (2006)
- Τέλος του παιχνιδιού. Πράξη χωρίς λόγια (2006)
- Μολλόυ (2006)
- Ελευθερία (2006)
- Μερσιέ και Καμιέ (2006)
- Ο Μαλόν πεθαίνει (2005)
- Ποιήματα συνοδευόμενα από σαχλοκουβέντες (2004)
- Κάθαρση και άλλα έργα (2001)
- Πρόζες 1945-1980 (1998)
- Ο ακατονόμαστος (1994)
- Ευτυχισμένες μέρες· ω οι ωραίες μέρες (1994)
- Συριγμοί (1992)
- Χωρίς (1992)
- Μονόπρακτα (1990)
- Η εικόνα (1990)
- Νανούρισμα (1986)
- Συντροφιά (1983)
- Ο ερημωτής (1983)