Αστικός κώδικας
Στόχος του βιβλίου δεν είναι μόνο η παράθεση της ρύθμισης του Αστικού Κώδικα, όπως αυτή ισχύει. Η παράθεση της ρύθμισης εμπλουτίζεται από ορισμένα ακόμα στοιχεία. Ειδικότερα: Επισημαίνονται οι νομοθετικές μεταβολές που έχει υποστεί ο ΑΚ στο πέρασμα του χρόνου, ενώ παράλληλα καταγράφονται όλες οι προηγούμενες μορφές οι οποίες ανατρέχουν μέχρι και την εισαγωγή του ΑΚ. Κάτω από τα κατ’ ιδίαν άρθρα καταχωρίζονται επίσης οι σχετικές -δημοσιευμένες στον νομικό τύπο- αποφάσεις της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου από το 1978, καθώς και οι συναφείς διατάξεις είτε του ίδιου του ΑΚ είτε άλλων νομοθετημάτων. Προσφέρεται έτσι ένα πολύτιμο ερμηνευτικό εργαλείο, το οποίο υποβοηθά τις ανάγκες της πράξης. Το έργο συνοδεύεται από αναλυτικό λημματικό ευρετήριο.
| Τίτλος βιβλίου: | Αστικός κώδικας |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Σχετικές διατάξεις, Νομοθετικές μεταβολές με παράθεση του κειμένου των προηγούμενων μορφών της ρύθμισης του ΑΚ, Αποφάσειςτης Ολομέλειας του Αρείου Πάγου από το 1978 |
|---|
| Εκδότης: | Σάκκουλας Π. Ν. |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Παπαχρίστου, Θανάσης Κ. (Συγγραφέας)
Καλλινίκου, Διονυσία (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604204632 | | |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2011 | | |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Δίκαιο |
|---|
Balzac, Honoré de, 1799-1850
Ένας από τους θεμελιωτές του ρεαλιστικού μυθιστορήματος, γεννήθηκε το 1799 στην πόλη Τουρ της Γαλλίας. Σπουδάζει νομικά, ύστερα από παρότρυνση της οικογένειάς του, και φιλοσοφία. Το 1819, αρνείται να ακολουθήσει το επάγγελμα του συμβολαιογράφου, για να αφιερωθεί στη συγγραφή φιλοσοφικών δοκιμίων, μυθιστορημάτων και τραγωδιών. Σε όλα του πληθωρικός, τον χαρακτήριζε η ακατάβλητη εργατικότητα, το ακατάβλητο σθένος, όλα καθ' υπερβολή: το ίδιο ισχύει για την ερωτική ζωή του, τις καταχρήσεις, τις σπατάλες και τη μεγαλομανία του. Ζει πνιγμένος στα χρέη και δουλεύει όλο και περισσότερο και καταπιάνεται με όλο και περισσότερα για ν' απαλλαγεί απ' αυτά. Το 1822 γίνεται εραστής της κατά 20 χρόνια μεγαλύτερής του κυρία Ντε Μπερνύ. Εκείνη πρωτοδιαβάζει και καθαρογράφει τα έργα του. Θα πληρώσει κάθε εμπορικό του ναυάγιο: τυπογραφείο, βιβλιοπωλείο, έκδοση εφημερίδας, φυτείες ανανά, μετοχές σε σιδηροδρόμους. Συνάπτει παράλληλες ερωτικές σχέσεις, και το 1832 λαμβάνει το πρώτο γράμμα της "ξένης", της Εβελίνα Χάνσκα, κι αρχίζει φλογερή αλληλογραφία. Θα παντρευτούν το 1850, λίγους μήνες πριν από το θάνατό του. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια προσπάθειας, γράφοντας μυθιστορήματα της σειράς, για τις δημοφιλείς τότε επιφυλλίδες, χωρίς να υπογράφει καν, ωσότου αγγίξει την επιτυχία. Το 1833 συλλαμβάνει την ιδέα για το γιγαντιαίο εγχείρημά του την "Ανθρώπινη κωμωδία", όπου, ο Μπαλζάκ μιλάει για την "τεράστια έκταση ενός σχεδίου που αγκαλιάζει ταυτόχρονα την ιστορία και την κριτική της κοινωνίας, την ανάλυση των δεινών της και τη διερεύνηση των αρχών της", και συμπεριλαμβάνει μεγάλο μέρος του έργου, μεταξύ άλλων: "Η εξαδέλφη Μπέτυ", "Μπαρμπα-Γκοριό", "Ευγενία Γκραντέ", "Ο συνταγματάρχης Σαμπέρ", "Ο εξάδελφος Πονς". Πεθαίνει το 1850 στο Παρίσι σε ηλικία μόλις 51 ετών.
