Οικονομική γεωγραφία
Από τη δεκαετία του '80, οι κοινωνικές επιστήμες "ανακάλυψαν" το χώρο και τις συνέπειές του στην αναπτυξιακή διαδικασία. "Ο χώρος μετράει", όπως υποστηρίζει η Dorren Massey. Μάλιστα, ορισμένοι πολύ γνωστοί θεωρητικοί της οικονομικής επιστήμης, όπως ο Paul Krugman, έγιναν θερμοί υποστηρικτές της οικονομικής γεωγραφίας και έκτοτε απομακρύνθηκαν από τη "χώρα των θαυμάτων χωρίς διαστάσεις" των νεοκλασικών οικονομικών. Μέχρι τότε, η οικονομική θεωρία αγνοούσε το χώρο, υποθέτοντας έναν αδιάστατο κόσμο, όπου οι οικονομικές δραστηριότητες διαδραματίζονταν "στο κεφάλι μιας καρφίτσας", γιατί η εισαγωγή της έννοιας του χώρου δημιουργεί προβλήματα στην ανάλυση της γενικής και μερικής οικονομικής ισορροπίας. Εξάλλου, ο χώρος είχε παραμεληθεί και από την οικονομική πολιτική, η οποία έδινε προτεραιότητα σε θέματα εθνικής οικονομίας και πολιτικής (ανεργία, άνιση κατανομή εισοδήματος κτλ).
Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να φέρει τον αναγνώστη σε επαφή με ένα ευρύ φάσμα ερμηνειών και φιλοσοφικών προσεγγίσεων της επιστήμης της Γεωγραφίας, να ανοίξει "παράθυρα" σε πολλά γνωστικά αντικείμενα, χωρίς να φιλοδοξεί να παρουσιάσει το ευρύ φάσμα και τις πολυάριθμες πτυχές της. Για καθένα από αυτά τα αντικείμενα, ο αναγνώστης μπορεί να ανατρέξει στη συνέχεια, στις συχνές πολλαπλές δυνατότητες ερμηνειών που του προσφέρει η διεθνής βιβλιογραφία, ένα επιλεγμένο τμήμα της οποίας αναφέρεται στο τέλος κάθε κεφαλαίου. Η χρήση παραδειγμάτων επιτρέπει την καλύτερη κατανόηση των διαδικασιών που αναλύονται. Η νέα, εμπλουτισμένη έκδοση του βιβλίου, περιέχει πολλά νέα παραδείγματα και στοιχεία που διευκολύνουν τη σύνδεση του περιεχομένου με την ελληνική πραγματικότητα.
Τίτλος βιβλίου: | Οικονομική γεωγραφία |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις Πατάκη |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Λαμπριανίδης, Λόης (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789601646183 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Επιστήμη και Κοινωνία | Σελίδες: | 555 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2012 | Διαστάσεις: | 24x17 |
---|
Σημείωση: | Έκδοση συμπληρωμένη και βελτιωμένη. |

Άννινος, Μπάμπης, 1852-1934
Ο Χαράλαμπος ή Μπάμπης Άννινος (Αργοστόλι 1852 - Αθήνα 1934) υπήρξε δημοσιογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς, όπου και εργάστηκε αρχικά ως γραφέας στο τελωνείο μέχρι το 1870, όπου μετεγκαταστάθηκε στην Αθήνα για να εργαστεί ως υπογραμματέας στην Εισαγγελία Αθηνών και για να επιδοθεί στη λογοτεχνία. Την ίδια χρονιά θα τιμηθεί με εύφημο μνεία στο Βουτσιναίο διαγωνισμό για την πρώτη του ποιητική συλλογή "Λυκαυγές". Αργότερα επιτυγχάνει θέση υπαλλήλου στο Προξενείο της Ρώμης και της Νάπολης. Τελικά επιστρέφει οριστικά στη Αθήνα και αποφασίζει να ασχοληθεί ενεργά με τη δημοσιογραφία το 1878. Από τότε έγραψε σε πολλές εφημερίδες ("Νεολόγος των Αθηνών", "Εφημερίδα") και συνεργάστηκε με περιοδικά έντυπα (φιλολογικό έντυπο Παρνασσού, Ασμοδαίος, Μηνιαία Εικονογραφημένη Ίρις) της εποχής και έγινε γνωστός με διάφορα ψευδώνυμα: Αββακούμ, Ηρώδης Αττικός, Στρεψιάδης, Ρακοσυλλέκτης, Τενεκές κ.α. Υπήρξε από τους ιδρυτές και μόνιμους συντάκτες της εφημερίδας "Το Άστυ" και αρχισυντάκτης της "Καθημερινής". Παράλληλα ασχολήθηκε με την ποίηση, την πεζογραφία, τη μετάφραση, την ιστοριογραφία και το δοκιμίο, ενώ έγινε ευρύτατα γνωστός για τα εύθυμα θεατρικά του έργα. Ενδεικτικό της επιτυχίας του είναι ότι το μονόπρακτο έργο του "Ζητείται υπηρέτης" επιλέχθηκε για την πρεμιέρα του Βασιλικού Θεάτρου το 1901. Επίσης, χάρη στην κωμική φλέβα του και τα αστεία λογοπαίγνιά του, διακρίθηκε στην συγγραφή επιθεώρησης: τα Παναθήναια (1907) (μουσική Θ. Σακελλαρίδη), σε συνεργασία με τον Γεώργιο Τσοκόπουλο, είχαν τόσο μεγάλη επιτυχία ώστε οδήγησε τους συγγραφείς στη δημιουργία των Νέων Παναθηναίων και σε μία μόνιμη συνεργασία (με την μετέπειτα προσθήκη στην ομάδα του Πολύβιου Δημητρακόπουλου). Ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, συνιδρυτής της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας, πρόεδρος των Εταιρείας Ελλήνων Δραματικών Συγγραφέων και συγγραφέας δημοφιλών θεατρικών έργων, ο πολυγραφότατος Άννινος τιμήθηκε για τη συνεισφορά του στο χώρο των γραμμάτων με βραβεία και διακρίσεις: παράσημο του Σωτήρος (1889), Χρυσούν Αριστείο των Γραμμάτων και Τεχνών (1914), Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών (1925).