Έξω από το καταφύγιο
Έτσι όπως διεξάγεται η δημόσια συζήτηση τα - πολλά - τελευταία χρόνια, ένα βασικό στοιχείο λείπει: ας το πει κανείς ειλικρίνεια, ας το πει σοβαρότητα, ας το πει έκθεση όλων όσοι διεκδικούν τον ρόλο στο κόστος της σαφήνειας του λόγου.
Στην αντίθετη πορεία επιδόθηκε εδώ και αρκετά χρόνια ο Λευτέρης Κουσούλης, που κείμενά του βρίσκονται συγκεντρωμένα σ' αυτό το βιβλίο.
"Το φεουδαρχικό μόρφωμα που συνηθίσαμε να ονομάζουμε πολιτικό σύστημα" δεν αντέχει, κατά τον Λ. Κουσούλη , στην αναμέτρηση με την κρίση. Επί δεκαετίες πλέον στην Ελλάδα το Κράτος κρατά αιχμάλωτη την ιστορία. Όμως, έτσι όπως προχωρούν τα πράγματα, θα αποδειχθεί και πάλι ότι "η ανάγκη κινεί την ιστορία": με την συνειδητοποίηση των πραγμάτων να προχωρεί στους καθημερινούς ανθρώπους, στους πολίτες που είναι αντιμέτωποι με την πραγματικότητα, το πολιτικό σύστημα αλλάζει ακόμη κι αν δεν το θέλει.
"Η πολιτική βιώθηκε ως τέχνασμα, ως στρατήγημα που επιχειρείται να εξασφαλίσει απλώς την διαιώνιση της εξουσίας των ολίγων". Όμως αυτή η κατάσταση έφθασε πλέον στα όριά της. Αυτό ακριβώς επιχειρούν να περιγράψουν τα κείμενα του "Έξω από το καταφύγιο" - μιας πρόσκλησης σε όλους να πάψουν φυλάγονται. Και να εκτεθούν. Να εκφρασθούν. Να δράσουν.
| Τίτλος βιβλίου: | Έξω από το καταφύγιο |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Κείμενα για την συνειδητοποίηση |
|---|
| Εκδότης: | Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Κουσούλης Λευτέρης (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789607800534 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούλιος 2013 | Διαστάσεις: | 21x13 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |
|---|
Τομαράς Βλάσης Δ.
Ο Βλάσης Δ. Τομαράς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Είναι χήρος, πατέρας δύο παιδιών και παππούς. Αποφοίτησε από τη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή το 1966 και από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1972. Έλαβε τον τίτλο του νευρολόγου-ψυχιάτρου το 1979 και τον τίτλο του διδάκτορα Πανεπιστημίου Αθηνών το 1987. Μετεκπαιδεύτηκε με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Maudsley όπου και έλαβε το δίπλωμα της οικογενειακής και συζυγικής θεραπείας από το Ινστιτούτο Ψυχιατρικής/Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (1987). Υπήρξε στέλεχος της Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών/ Αιγινήτειο Νοσοκομείο όπου και εργάστηκε ως αναπληρωτής καθηγητής ψυχιατρικής μέχρι το 2009. Τον Οκτώβριο 2009 παραιτήθηκε από την πανεπιστημιακή του θέση. Κατά την τριετία 2006-2009 διηύθυνε την Πανεπιστημιακή Παιδοψυχιατρική Κλινική στο Γ.Ν. Παίδων «Η Αγία Σοφία». Ίδρυσε (σε συνεργασία με την V. Pomini) την Μονάδα Οικογενειακής Ψυχοθεραπείας στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο όπου, εκτός των άλλων, έχει εκπαιδευτεί και εκπαιδεύεται (σε συνεργασία με το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής – ΕΠΙΨΥ) πλήθος επιστημόνων ψυχικής υγείας. Έχει διατελέσει πρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής Ελέγχου Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές του Ν. 2716/1999 (2005-2009 και 2011-2015). Έχει διατελέσει πρόεδρος του Κλάδου Ψυχοθεραπείας της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, καθώς και μέλος της Επιτροπής Ψυχικής Υγείας του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας και του Εθνικού Συμβουλίου Ιατρικής Ηθικής και Δεοντολογίας. Υπήρξε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Κλάδου Έρευνας και Παρέμβασης στην Οικογένεια της Παγκόσμιας Ψυχιατρικής Εταιρείας. Από τον Δεκέμβριο 2009 είναι άμισθος σύμβουλος της Α΄ Ψυχιατρικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών/Αιγινήτειο Νοσοκομείο. Το συγγραφικό του έργο συνίσταται σε περισσότερες από 100 πλήρεις ελληνικές και ξενόγλωσσες επιστημονικές δημοσιεύσεις (άρθρα σε περιοδικά, μονογραφίες, κεφάλαια σε βιβλία) και αφορά κυρίως την κοινωνική-κοινοτική ψυχιατρική, την ψυχοκοινωνική αποκατάσταση, τον ρόλο της οικογένειας στην ψυχική διαταραχή και την ιστορία της ψυχιατρικής.
(Πηγή: "Εκδόσεις Αρμός", 2023)
