Η πόλη
Το Πάινς στο Αϊντάχο είναι μία τυπική μικρή αμερικανική πόλη - ή έτσι δείχνει εκ πρώτης όψεως. Ο μυστικός πράκτορας Ήθαν Μπερκ φτάνει εκεί ερευνώντας την εξαφάνιση δύο ομοσπονδιακών πρακτόρων, πολύ σύντομα όμως ανακαλύπτει ότι είναι αντιμέτωπος με κάτι πολύ πιο σοβαρό από αυτό που του είχαν αρχικά αναθέσει. Έπειτα από ένα βίαιο τροχαίο δυστύχημα που τον στέλνει στο νοσοκομείο, ο Ήθαν βρίσκεται χωρίς ταυτότητα και χωρίς κινητό τηλέφωνο. Το ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου δείχνει αρκετά φιλικό, κι όμως... κάτι δεν πάει καλά, κάτι φαντάζει αλλόκοτο. Και καθώς η ημέρα φτάνει στο τέλος της, η έρευνα του Ήθαν για τους δύο εξαφανισμένους συναδέλφους του καταλήγει να γεννά περισσότερα ερωτήματα αντί να δίνει απαντήσεις:
Γιατί δεν μπορεί να έρθει σε επαφή με την οικογένειά του στον έξω κόσμο;
Γιατί κανείς δεν πιστεύει πως είναι αυτός που ο ίδιος λέει ότι είναι;
Και ποιο σκοπό εξυπηρετούν τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα που περιφράσσουν την πόλη;
Είναι για να κρατήσουν μέσα τους κατοίκους ή μήπως για να κρατήσουν "κάτι" άλλο έξω από την πόλη;
Κάθε βήμα προς την αλήθεια απομακρύνει όλο και περισσότερο τον Ήθαν από τον κόσμο έτσι όπως αυτός τον γνωρίζει ως τώρα, μέχρι που πια πρέπει να αντιμετωπίσει μία τρομακτική πιθανότητα: ότι ίσως δεν θα μπορέσει ποτέ του να φύγει ζωντανός από το Πάινς.
Οι fans των Lost, Twin Peaks και Stephen King θα το λατρέψουν!
Μελισσάνθη, 1907-1990
Μελισσάνθη (1907-1990). Η Μελισσάνθη (πραγματικό όνομα Ήβη Κούγια-Σκανδαλάκη) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε γαλλική και γερμανική φιλολογία στο Γαλλικό Ινστιτούτο και στην Abendschule Αθηνών αντίστοιχα και φοίτησε στην προπολεμική Δημοσιογραφική Σχολή Αθηνών. Ασχολήθηκε επίσης με την αγγλική γλώσσα, τη μουσική, τη ζωγραφική και το χορό. Εργάστηκε ως καθηγήτρια γαλλικών σε ιδιωτικά και δημόσια σχολεία και ως δημοσιογράφος. Το 1932 παντρεύτηκε τον Ιωάννη Ν. Σκανδαλάκη, δικηγόρο, πολιτικό και συγγραφέα φιλοσοφικών πραγματειών. Συνεργάστηκε σε λογοτεχνικές και θεατρικές εκπομπές του Ελληνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (1945-1955), ήταν μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς (1961-1972), της επιτροπής Κρατικών Βραβείων (1969-1975), του Κύκλου για το Παιδικό Βιβλίο (1969-1971). Πέθανε στην Αθήνα. Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1930 με την έκδοση της ποιητικής συλλογής "Φωνές εντόμου" και το 1931 κυκλοφόρησε τη λιθογραφημένη ποιητική συλλογή "Προφητείες", η οποία αποτέλεσε το λογοτεχνικό γεγονός της χρονιάς. Η ποίηση της Μελισσάνθης τοποθετείται στο χώρο του υπαρξισμού και της μεταφυσικής αγωνίας. Ξεκίνησε να γράφει ποίηση στα πλαίσια της παραδοσιακής στιχουργικής και οδηγήθηκε σταδιακά προς τον ελεύθερο στίχο (από το 1945), επιλογή που οδήγησε και σε μια ανάλογη ανανέωση των θεματικών και γλωσσικών της επιλογών. Ασχολήθηκε επίσης με το φιλοσοφικό δοκίμιο και τις λογοτεχνικές μεταφράσεις. Τιμήθηκε με τον Έπαινο της Ακαδημίας Αθηνών (1936), την Εύφημο Μνεία Βραβείου Παλαμά, το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1965), το Παράσημο Χρυσούς Σταυρός Τάγματος Εποποιίας, το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1976), το Βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη, το Βραβείο Μεταφραστών, το Μετάλλιο Δήμου Πειραιώς και το Αργυρούν Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Μελισσάνθης βλ. Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη, "Μελισσάνθη", στη "Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια της νεοελληνικής λογοτεχνίας", τ. 10, Χάρη Πάτση, χ.χ. [1968], "Τον όρθρον τον ερχόμενον· αφιέρωμα στην Μελισσάνθη", Ε.Λ.Ι.Α, 1985, Αλέξης Ζήρας, "Μελισσάνθη", στο "Παγκόσμιο βιογραφικό λεξικό", τ. 6, Εκδοτική Αθηνών, 1987, και Αλέξης Ζήρας, "Μελισσάνθη" στο "Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας", Εκδόσεις Πατάκη, 2007.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
