Η τουρική εξωτερική πολιτική στον Καύκασο
Η ανέλπιστη για την τουρκική πλευρά διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 κλόνισε συθέμελα το γεωπολιτικό περιβάλλον της Τουρκίας, αφού για πρώτη φορά ύστερα από τρεις αιώνες η χώρα δεν έχει κοινά σύνορα με τη Ρωσία. Ανάμεσα τους πλέον παρεμβάλλεται ο Καύκασος που αποτελείται από τρία μικρά και ασταθή κράτη (Αρμενία, Γεωργία, Αζερμπαϊτζάν) και το Βόρειο Καύκασο που είναι υπό ρωσική κυριαρχία. Η Τουρκία έχει ήδη παρέμβει πετυχημένα στη διαμόρφωση των περιφερειακών ισορροπιών και επιδιώκει συστηματικά τη σύσταση συμμαχιών που θα την αναδείξουν σε περιφερειακή δύναμη με αυξημένο κύρος στον Καύκασο.
Η παρούσα έκδοση αποσκοπεί καταρχήν να καλύψει το κενό που υπάρχει στην ελληνική βιβλιογραφία για την ιστορία του Καυκάσου, τους λαούς του και τα προβλήματα της περιοχής. Ωστόσο, ο κύριος σκοπός της είναι να συνεισφέρει στην κατανόηση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής απέναντι στον Καύκασο. Η ανάλυση της τουρκικής περιφερειακής πολιτικής μπορεί να προσφέρει χρήσιμα συμπεράσματαγια τους απώτερους στόχους της τουρκικής στρατογραφειοκρατίας απέναντι σε γειτονικές χώρες και τις ιδεολογικές αρχές που κατευθύνουν την τουρκική διπλωματία.
Επιπρόσθετα, το βιβλίο αναλύει διεξοδικά το διακρατικό ανταγωνισμό που έχει ξεσπάσει από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 για τον έλεγχο του πετρελαίου της Κασπίας Θάλασσας. Γίνεται αναφορά στο ζήτημα των πετρελαιαγωγών, το νομικό καθεστώς της Κασπίας Θάλασσας, τα περιβαλλοντολογικά προβλήματα του Βοσπόρου, τη στάση του Ιράν, την περιφερειακή πολιτική των ΗΠΑ, της Ρωσίας, των ευρωπαϊκών κρατών και του Ισραήλ. Επιπλέον, το βιβλίο εξετάζει την ελληνική εξωτερική πολιτική απέναντι στις χώρες του Καυκάσου και καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις για μία αποτελεσματική ελληνική πολιτική στην περιοχή, που θα ενδυναμώσει τους δεσμούς με τους λαούς του Καυκάσου και θα συμβάλλει στην περιφερειακή σταθερότητα. Το βιβλίο απευθύνεται σε ακαδημαϊκούς, φοιτητές, διπλωμάτες, δημοσιογράφους, στρατιωτικούς και αναγνώστες που ενδιαφέρονται για την περιοχή του Καυκάσου, την τουρκική εξωτερική πολιτική, τη γεωπολιτική του πετρελαίου και των ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων στην Κασπία Θάλασσα.
| Τίτλος βιβλίου: | Η τουρική εξωτερική πολιτική στον Καύκασο |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Εσωτερικές και διεθνείς παράμετροι, προκλήσεις και προοπτικές |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Παπαζήση |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Καραγιάννης Μάνος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600230604 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Φεβρουάριος 2016 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |
|---|
Γρηγοράκης, Νίκος
Ο Νίκος Γρηγοράκης, Ιστορικός Τέχνης - Συγγραφέας γεννήθηκε το 1944 και σπούδασε Νομικά. Ασχολήθηκε με ιστορικές, αρχιτεκτονικές και λαογραφικές έρευνες και μελέτες. Ειδικεύτηκε στην έρευνα και μελέτη της νεοελληνικής χαρακτικής. Παράλληλα αρθρογραφούσε στα περιοδικά Αρχαιολογία, Εικαστικά, Ζυγός, Συλλογές κ.ά. και στις εφημερίδες Καθημερινή (Επτά Ημέρες), Βραδυνή, Έθνος, Αρκαδικά Νέα κ.ά. Συντάκτης λημμάτων στο "Λεξικό Ελλήνων Ζωγράφων" (Μέλισσα). Σύμβουλος Τέχνης και Εκδότης των Εκδόσεων Τέχνης Ν. Γρηγοράκης. Διευθυντής του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών Υάκινθος (1979-99). Ιδρυτής του Μουσείου Χαρακτικής και της Πινακοθήκης Γρηγοράκη (2000). Βιβλία που έχει γράψει (επιλογές): "Νεοελληνικά κεραμουργήματα του Κεραμεικού", 1980, "Χαρακτικά στον πόλεμο του '40 και στην Αντίσταση", 1987, "Μάνη", 1992, "Ελληνικά Ex-Libris", 1997, "Λήδα και Κύκνος", 1998, "Η νεκρή φύση στη Νεοελληνική Χαρακτική", 1999, "Η Ελληνικότητα στο έργο Νεοελλήνων χαρακτών", 2001, "Πλανόδια επαγγέλματα και εικόνες της Αθήνας", 2001, "Δύο αιώνες Νεοελληνικής Χαρακτικής", 2004, "Η Ελιά στη Νεοελληνική Χαρακτική", 2004, "Άμπελος και Οίνος" (από Έλληνες χαράκτες), 2005, "Πρωτοπόροι και Δάσκαλοι της Νεοελληνικής Χαρακτικής", 2006, "Σαντορίνη" (Χαρακτικά και Σχέδια Ελλήνων Καλλιτεχνών), 2007, "Τρίπολη", 2008, "Θέματα & Εκθέματα Αρκαδικού Μουσείου Τέχνης και Ιστορίας", 2008. Είναι από τους πρώτους ιστορικούς τέχνης που τάχθηκε να διαδώσει την αξία της νεοελληνικής χαρακτικής και ανέδειξε και καθιέρωσε πολλούς Νεοέλληνες καλλιτέχνες.
"Βραβείο Κολοκοτρώνη", Δήμος Τριπόλεως 1994, Ένωση Τριπολιτών Αττικής το 2001 και Φιλοτεχνικός Όμιλος Τριπόλεως 2004. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Τεχνοκριτικών (Α.Ι.Ο.Α.), Θεωρητικός της Ένωσης Χαρακτών, Διευθυντής του Αρκαδικού Μουσείου Τέχνης και Ιστορίας (Λεβίδι Αρκαδίας), μέλος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και του Συλλόγου Ελλήνων Λογοτεχνών.
