Προσομοίωση συστημάτων διακριτών γεγονότων
Στο παρόν βιβλίο παρουσιάζονται τεχνικές προσομοίωσης, στατιστικής ανάλυσης και βελτιστοποίησης συστημάτων με τη χρήση μοντέλων διακριτών γεγονότων στον υπολογιστή. Τα μοντέλα διακριτών γεγονότων επιτρέπουν την περιγραφή πολύπλοκων συστημάτων με πολλές αλληλοεξαρτώμενες συνιστώσες, οι οποίες μπορεί να έχουν συνεχή εξέλιξη και να υφίστανται απότομες μεταβολές σε τυχαίους χρόνους.
Δίνεται έμφαση στην ανάπτυξη μοντέλων προσομοίωσης εκ του μηδενός, τα οποία έχουν τη μορφή αλγορίθμων στους οποίους χρησιμοποιούνται τρεις απλές εντολές προγραμματισμού: της επανάληψης (for i = 1 to n), του ελέγχου (if-then-else), και είτε της υπό συνθήκη επανάληψης (while-do) είτε του άλματος σε άλλο σημείο του προγράμματος (go to). Οι εντολές αυτές υπάρχουν σε όλες τις γλώσσες προγραμματισμού. Μία πρωτοτυπία του βιβλίου είναι ότι οι αλγόριθμοι παρουσιάζονται στη φυσική γλώσσα.
Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε προπτυχιακούς ή μεταπτυχιακούς φοιτητές καθώς και επαγγελματίες με αντικείμενο απασχόλησης την επιχειρησιακή έρευνα ή τη διοίκηση παραγωγής και υπηρεσιών. Σημαντικό τμήμα του βιβλίου παρουσιάζει στοιχεία από τις πιθανότητες, τις στοχαστικές διαδικασίες και τη στατιστική που είναι απαραίτητα για την προσομοίωση συστημάτων. Παρόλα αυτά, για τη μελέτη του βιβλίου απαιτείται καλή γνώση των βασικών εννοιών και υπολογιστικών εργαλείων της θεωρίας πιθανοτήτων και του διαφορικού και ολοκληρωτικού λογισμού.
Στο Κεφάλαιο 1 παρουσιάζονται έννοιες της προσομοίωσης συστημάτων στον υπολογιστή. Τα συστήματα διακρίνονται σε αιτιοκρατικά ή στοχαστικά και σε συστήματα διακριτού χρόνου, συνεχούς χρόνου, διακριτών γεγονότων ή συνδυασμός τους (υβριδικά συστήματα). Παρουσιάζονται λιτά μαθηματικά μοντέλα τέτοιων συστημάτων και απλά παραδείγματα αλγορίθμων προσομοίωσης.
Στο Κεφάλαιο 2 παρουσιάζονται μέθοδοι γέννησης τυχαίων αριθμών τους οποίους ο υπολογιστής χρησιμοποιεί για να μιμηθεί την εξέλιξη τυχαίων φαινομένων που επηρεάζουν τα συστήματα που θέλουμε να προσομοιώσουμε. Στην αρχή του κεφαλαίου συνοψίζονται έννοιες από τη θεωρία πιθανοτήτων και τις τυχαίες μεταβλητές.
Στο Κεφάλαιο 3 αναπτύσσονται αλγόριθμοι προσομοίωσης για συστήματα ροής όπως ουρές αναμονής, αποθήκες, γραμμές και δίκτυα παραγωγής, καθώς και αλγόριθμοι για αλυσίδες Markov.
Το Κεφάλαιο 4 εξετάζει εφαρμογές της στατιστικής στην προσομοίωση: προσδιορισμός κατανομών των τυχαίων παραμέτρων που επηρεάζουν ένα σύστημα, προσδιορισμός του μικρότερου απαιτούμενου αριθμού προσομοιώσεων για την ακριβή εκτίμηση της απόδοσης στοχαστικών συστημάτων, σύγκριση παρόμοιων συστημάτων και εξάλειψη μεταβατικών φαινομένων.
Στο Κεφάλαιο 5 παρουσιάζονται μέθοδοι ανάλυσης ευαισθησίας σε συστήματα αναμονής και αλυσίδες Markov. Εφαρμόζοντας τέτοιες μεθόδους μπορεί κάποιος με μία μόνο προσομοίωση να εκτιμήσει την απόδοση ενός συστήματος με συγκεκριμένες παραμέτρους λειτουργίας καθώς επίσης και τι θα συνέβαινε αν άλλαζαν μία ή περισσότερες παράμετροι (για παράδειγμα αν αυξάνονταν οι υπάλληλοι στα γκισέ μίας τράπεζας ή αν μειώνονταν οι ρυθμοί παραγωγής κάποιων μηχανών σε ένα εργοστάσιο). Στο τέλος του κεφαλαίου περιγράφεται πώς ενσωματώνεται η προσομοίωση σε έναν αλγόριθμο βελτιστοποίησης.
Στο Κεφάλαιο 6 γίνεται μία εισαγωγή στο λογισμικό Arena, το οποίο διευκολύνει την ανάπτυξη μοντέλων προσομοίωσης, την εκτέλεση προσομοιώσεων και τη στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων τους. Παρουσιάζονται εφαρμογές με συστήματα αναμονής και παραγωγής.
Τέλος, μία αρκετά εκτενής παρουσίαση πρακτικών αποτελεσμάτων και εφαρμογών της θεωρίας συστημάτων αναμονής γίνεται στο Παράρτημα Α στο τέλος του βιβλίου. Κάποια αποτελέσματα της θεωρίας αναμονής χρησιμοποιούνται στο βιβλίο για την επαλήθευση της ακρίβειας των αποτελεσμάτων της προσομοίωσης.
| Τίτλος βιβλίου: | Προσομοίωση συστημάτων διακριτών γεγονότων |
|---|
| Εκδότης: | Δίσιγμα |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Κουϊκόγλου, Βασίλης (Συγγραφέας)
Κωνσταντάς, Δημήτριος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789609495837 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2016 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θετικές > Πληροφορική
Επιστήμες > Θετικές > Μαθηματικά > Στατιστική |
|---|
Εγγονόπουλος, Νίκος, 1907-1985
Γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου του 1907 στην Αθήνα. Ο πατέρας του Παναγιώτης ήταν Κωνσταντινουπολίτης και ασκούσε το επάγγελμα του εμπόρου. Από το 1923 (σε ηλικία 12 χρονών) μέχρι το 1927 γράφεται εσωτερικός σε ένα Λύκειο στο Παρίσι. Εκεί διδάσκεται την κλασική γαλλική ποίηση. Το 1924 το μανιφέστο του Αντρέ Μπρετόν θα επηρεάσει και τον ίδιο. Το 1927 επιστρέφει στην Ελλάδα για να υπηρετήσει την θητεία του. Εργάστηκε αρχικά ως σχεδιαστής εξωφύλλων σε περιοδικά και το 1932 γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλο τον Κωνσταντίνο Παρθένη. Παράλληλα μαζί με τον Γιάννη Τσαρούχη θα φοιτήσει και στο καλλιτεχνικό εργαστήρι του Φώτη Κόντογλου. Την ίδια εποχή αρχίζει να δημοσιεύει και τις πρώτες του ποιητικές συλλογές (είναι επηρεασμένος αρχικά από τον Σολωμό και τον Μπωντλαίρ). Από τότε ξεκινά και ο διασυρμός της ποίησής του. Πολλά περιοδικά και εφημερίδες, ελληνικές και ξένες, παρωδούσαν τα ποιήματά του με εξευτελιστικά στο τέλος σχόλια. Το 1939 οργανώνει και την πρώτη έκθεση των έργων του ζωγραφικής, στο σπίτι του Νίκου Καλαμάρη. Από το 1940 αρχίζει η προσωπική του περιπέτεια. Με την επιστράτευση στέλνεται κατευθείαν στην πρώτη γραμμή του Αλβανικού μετώπου. Το μεταξικό καθεστώς τον κρατάει στην πρώτη γραμμή πυρός, αδιαλείπτως, έως το τέλος του πολέμου. Στο τέλος συλλαμβάνεται από τους Γερμανούς, στις 13 Απριλίου 1941, μετά από φονικότατη μάχη της Στρατιάς Κεντρικής Μακεδονίας, και στέλνεται παράνομα σε στρατόπεδο "εργασίας αιχμαλώτων", από όπου δραπετεύει και επιστρέφει στην Αθήνα με τα πόδια. Δεν σταματά να γράφει ποιήματα με όποιον τρόπο μπορεί. Στην ελεύθερη Ελλάδα αποκτά ένα πλήθος από καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες με την ίδρυση συλλόγων στους οποίους συμμετέχει ενεργά, χωρίς να σταματήσει ποτέ να ζωγραφίζει ή να γράφει. Το 1967 γίνεται καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο στο ελεύθερο σχέδιο. Από το 1967 μέχρι και τον Αύγουστο του 1973 (οπότε και συνταξιοδοτείται) θα επηρεάσει σημαντικά τη φοιτητική ζωή μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο. Στις 31 Οκτωβρίου 1985 θα αφήσει την τελευταία του πνοή στην Αθήνα. Τα έργα του είναι:
- "Μην ομιλείτε εις τον οδηγόν", 1938
- "Τα κλειδοκύμβαλα της σιωπής", 1939
- "Επτά ποιήματα", 1944
- "Μπολιβάρ", 1944
- "Η επιστροφή των πουλιών", 1946
- "Έλευσις", 1948
- "Ο Ατλαντικός" (ανάτυπο από το περιοδικό "Αγγλοελληνική Επιθεώρηση"), 1954
- "Εν ανθηρώ Έλληνι λόγω", 1957 (Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης, 1958)
- "Ποιήματα", τ. Α', Ίκαρος, 1966 (συγκεντρωτική έκδοση των συλλογών "Μην ομιλείτε εις τον οδηγόν" και "Τα κλειδοκύμβαλα της σιωπής")
- "Ελληνικά σπίτια", 1972
- "Ποιήματα", τ. Β', Ίκαρος, 1977 (συγκεντρωτική έκδοση των συλλογών "Μπολιβάρ", "Η επιστροφή των πουλιών", "Έλευσις", "Ο Ατλαντικός", "Εν ανθηρώ Έλληνι λόγω")
- "Στην κοιλάδα με τους Ροδώνες", 1978 (Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης, 1979)
- "Ο Καραγκιόζης, ένα ελληνικό θέατρο σκιών", Ύψιλον, 1980,
Μετά το θάνατό του εκδόθηκαν τα βιβλία:
- "Πεζά κείμενα" (συγκεντρωτική έκδοση), Ίκαρος, 1987
- "... και σ' αγαπώ παράφορα: Γράμματα στη Λένα 1959-1967" (επιμ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος), Ίκαρος, 1993
- "Οι άγγελοι στον παράδεισο μιλού ελληνικά... (συνεντεύξεις, σχόλια και γνώμες, σε επιμ. Γιώργου Κεντρωτή)", Ύψιλον, 1999
- "Το μέτρον, ο άνθρωπος: πέντε ποιήματα και δέκα πίνακες", Ύψιλον, 2005
- "Ωραίος σαν Έλληνας: ποιήματα/The Beauty of a Greek: Poems" (δίγλωσση έκδοση, σε ανθολόγηση, μετάφραση & επιμ. David Connolly), Ύψιλον, 2007
Μετέφρασε, επίσης, πολλά έργα ξένων ποιητών.
Βαθύτατα πνευματικός άνθρωπος ο Νίκος Εγγονόπουλος, δεν ήταν μόνο ένας ζωγράφος και ποιητής, αλλά και ένας αληθινός στοχαστής. Παθιασμένος με τον υπερρεαλισμό μας κληρονόμησε ένα διαχρονικό έργο μίας αποκλειστικά δικής του ατμόσφαιρας. Το έργο του Εγγονόπουλου αντιμετώπισε αρνητικές αντιδράσεις που έφτασαν τα όρια του εμπαιγμού και της κατασυκοφάντησης. Μοναδικός συμπαραστάτης του υπήρξε ο επίσης υπερρεαλιστής Εμπειρίκος. Στη ζωγραφική, δάσκαλοί του ήταν ο Κωνσταντίνος Παρθένης και ο Φώτης Κόντογλου, άνθρωποι στους οποίους ο Εγγονόπουλος αναφερόταν πάντα με θαυμασμό. Ο ίδιος έλεγε: "Ως είμαι ζωγράφος το επάγγελμα και θεωρώ άλλωστε την ποίηση σαν ζήτημα εντελώς προσωπικό".
