Ωδή στην αθάνατη αγαπημένη
H αγάπη -αυτή η αρετή των αρετών- είναι ένα από τα βαθύτερα συναισθήματα του ανθρώπου, που πηγάζει από την έμφυτη τάση του για επικοινωνία, συνδρομή, προστασία και συνεργασία. Αυτή η ενστικτώδης παρόρμηση του ατόμου, η φιλάνθρωπη διάθεση, μπορεί να καλλιεργηθεί, ν’ αναπτυχθεί και να επικαλύψει (κατά το μεγαλύτερο μέρος) το αντίθετο ένστικτο της επιθετικότητας. Η αγαπητική σχέση των ανθρώπων είναι πολυδιάστατη και πολυώνυμη: φιλότης, φιλία, έρως, αγάπη, στοργή, amore, sex, love, liebe, lubov... Εξάλλου η αγάπη αποδείχνεται πιο δυνατή απ’ τον έρωτα, γιατί πλεονεκτεί σε χρονική έκταση, σχετικά με τη βραχύβια ένταση του έρωτα.
Για την αγάπη έχει χυθεί πολύ μελάνι. Έχει χυθεί πολύ δάκρυ. Έχει χυθεί πολύ αίμα. Θυσιάστηκαν άνθρωποι με συναισθήματα ευγενικά. Δημιουργήθηκαν μύθοι με περιπέτειες θαυμαστές. Οικοδομήθηκαν θρησκείες και Οργανισμοί Ηνωμένων Εθνών.
Για την αγάπη γράφτηκαν φιλοσοφίες και λογοτεχνήματα, ποιήματα και αφηγήματα, μουσικές συμφωνίες και τραγούδια, ζωγραφίστηκαν πίνακες και πλάστηκαν αγάλματα και μνημεία τέχνης, ανέβηκαν ξακουστές θεατρικές παραστάσεις από την αρχαιότητα ως σήμερα.
Για την αγάπη ανάμεσα στους ερωτευμένους, η ίδια η ζωή έδειξε το μεγάλο ενδιαφέρον της -αφού η αγάπη είναι ταυτόσημη με τη ζωή- και τη θεώρησε "ασπασμό των αγγέλων προς τ’ άστρα"!
Ωστόσο, "τι είν’ αυτό που το λένε αγάπη;" δεν μπόρεσε ν’ απαντηθεί και ν’ αποκρυπτογραφηθεί σε όλες του τις διαστάσεις -σε πλάτος, βάθος και ύψος- όπως όλα τα μεγάλα ερωτήματα που συνθέτουν την μοίρα και την αγωνία του ανθρώπου. Γιατί η αγάπη είναι ένα αίνιγμα που ξεκινάει από το ένστικτο, το συναίσθημα και τη διάνοια και στοχεύει στην διαιώνιση της ζωής. Είναι το μέγιστο θαύμα, "ο θεός των υπάρξεων", ή καλύτερα: η αγάπη είναι η εντατικοποίηση της ύπαρξής μας, είναι η προσωπική μας δημιουργία που νικάει τον χρόνο και τη φθορά.
Όσο εμπλουτίζεται σε εμπειρία και σοφία ο ανθρώπινος νους, συνειδητοποιεί ότι η αγάπη είναι ένα πολυδιάστατο συναίσθημα, ένα σπάνιο κατόρθωμα, μια υψηλή γνώση και τέχνη. Πρόκειται για ένα ψυχο-πνευματικό οικοδόμημα που θεμελιώνεται στην εμπιστοσύνη και στον σεβασμό, στη φροντίδα και την ευθύνη, στο θάρρος και την πειθαρχία, στην ταπεινότητα και την προσφορά, στην αφοσίωση και τη θυσία. Συνειδητοποιεί ότι το άλλο φύλο δεν πρέπει να το πλησιάζουμε ως ερωτικό αντικείμενο και για να μας αγαπήσει, αλλά ως ερωτικό υποκείμενο και για να το αγαπήσουμε. Μόνον έτσι κατακτούμε πρώτα την ίδια την αγάπη που έχουμε μέσα μας, και μετά το υποκείμενο που βρίσκεται έξω από μας. Αλλιώς, οι προσδοκίες μας για την αγάπη διαψεύδονται. Συνειδητοποιεί ακόμα πως η αγάπη είναι μια ελεύθερη και όχι καταναγκαστική συνένωση δυο υπάρξεων με σύγχρονη διατήρηση της ατομικότητας του κάθε συμβαλλομένου. Και μόνον έτσι η προσφορά του καθενός γίνεται πηγή χαράς και ευτυχίας. Ένα ινδικό τραγούδι λέει πως "ήχος από χειροκρότημα δεν μπορεί να βγει παρά μόνον από τα δυο σου χέρια".
Συνειδητοποιεί τέλος, ότι η ερωτική συνεύρεση (sex) αφορά στα σώματα των δυο φύλων και είναι περιοδική και παροδική, ενώ η αγάπη αφορά στις ψυχές των δυο ανθρώπων (οι οποίες δεν έχουν φύλο) και είναι εξακολουθητική και μόνιμη. Η πρώτη αναπαράγει τη ζωή, η δεύτερη την συντηρεί και της δίνει το βαθύτερο νόημα. Έως ότου καταλήξει στη στοργή. Και να οι τρεις ηλικίες του ανθρώπου: Έρωτας - Αγάπη - Στοργή.
Το έργο αυτό δομείται σε ενότητες:
1η ενότητα: Ωδή του Έρωτα.
2η ενότητα: Ωδή της Αγάπης.
3η ενότητα: Η αθανασία της Αγάπης.
| Τίτλος βιβλίου: | Ωδή στην αθάνατη αγαπημένη | ||
|---|---|---|---|
| Εκδότης: | Λεξίτυπον | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Ευαγγέλου, Ιάσων (Συγγραφέας) | ||
| ISBN: | 9789605971496 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 2018 | Διαστάσεις: | 24x17 |
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Ποίηση | ||
Ευαγγέλου, Ιάσων
Ο Ιάσων Ευαγγέλου (φιλολογικό ψευδώνυμο του οφθαλμιάτρου και λογοτέχνη Ευάγγελου Ευαγγελίου), γεννήθηκε στο Βόλο το 1926. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Ιατρική (πτυχίο 1954), Φιλοσοφία (πτυχίο 1974) και Θεολογία (ακροατής επί τετραετία). Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, της Ελληνικής Εταιρείας Φιλοσοφικών Μελετών κ.ά. Αρχισυντάκτης του περιοδικού "Προεκτάσεις στην εκπαίδευση" (1991-1997) και του περιοδικού "Κασταλία" της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών (1999-2005). Ο Ιάσων Ευαγγέλου παρουσιάστηκε στα Γράμματα το 1962 και από τότε προσφέρει στον λογοτεχνικό και φιλοσοφικό χώρο ένα σημαντικό έργο, που το χαρακτηρίζει κριτικό και εγκυκλοπαιδικό πνεύμα, πνευματικός προβληματισμός, ευαισθησία και ήθος, σαφήνεια σκέψης και έκφρασης, και περιεκτική διατύπωση λόγου. Αποσπάσματα του έργου του μεταφράστηκαν και στο εξωτερικό. Για την προσφορά του στα Ελληνικά Γράμματα έχει τιμηθεί με διακρίσεις και έτυχε τιμητικού διπλώματος από το Υπουργείο Πολιτισμού (1999). Έχει επίσης περιληφθεί σε ελληνικά και ξένα βιογραφικά λεξικά. Το έργο του αγκαλιάζει όλους σχεδόν τους τομείς του έντεχνου Λόγου, και εκτός από άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες, περιοδικά και εφημερίδες, αποτελείται από εκατόν είκοσι βιβλία. Από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του είναι οι "γνωμικοί στοχασμοί: ΨΗΦΙΔΕΣ ΙΔΕΩΝ" και η "γνωμική ποίηση": ΨΗΦΙΔΩΤΟ ΠΟΙΗΣΗΣ", που συνεχίζουν -και ανανεώνουν- στο χώρο της Ελληνικής Γραμματείας, την παράδοση του επιγραμματικού λόγου (πεζού και ποιητικού). Το 2013 κυκλοφόρησε το βιβλίο του: Γνωμολογικό Λεξικό (γενικής παιδείας) με 13.500 ψηφίδες ιδεών. Το ίδιο έτος, η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών τον πρότεινε στη Σουηδική Ακαδημία για το βραβείο ΝΟΒΕΕ Λογοτεχνίας (για τα έτη 2013, 2014).
- Γνωμολογικό λεξικό εννοιών γενικής παιδείας (2022)
- Alfred Adler: Το σύμπλεγμα κατωτερότητας (2020)
- Η γυναίκα - μητέρα (2020)
- Το τρομερό και τραγικό (2019)
- Αναστενάρια (2019)
- Εσπερινοί (2019)
- Η ουσία της ελευθερίας και το ήθος των δυνατών (2019)
- Ο καλλιεργημένος επιστήμων άνθρωπος (2019)
- Ψηφίδες στοχασμών (2018)
- Ηδονών ήδιον έπαινος: Θεωρήσεις της παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας (2018)
- Ψηφίδες στοχασμών (2018)
- Η λαϊκή παράδοση και το δημοτικό τραγούδι (2018)
- Ψηφίδες στοχασμών (2018)
- Ψηφίδες στοχασμών (2018)
- Ψηφίδες στοχασμών (2017)
- Κοσμοθεωρία και βιοθεωρία (2017)
- Η αρχή του κακού στην ανθρωπότητα (2017)
- Ομήρου αδάμαντες (2017)
- Ψηφίδες στοχασμών (2017)
- Ψηφίδες στοχασμών (2017)
- Ψηφίδες στοχασμών (2017)
- Ψηφίδες στοχασμών (2017)
- Το σύμπλεγμα κατωτερότητας (2017)
- Μητρικό φίλτρο (2016)
- Το σύμπλεγμα κατωτερότητας (2016)
- Ποιητική ανθολογία (2016)
- Η λαϊκή παράδοση και το δημοτικό τραγούδι (2016)
- Αγάπη (2015)
- Η λέξη και ο λόγος (2015)
- Κυψέλη (2015)
- Το κενταύρειο Πήλιο και η αυγή της ιατρικής (2014)
- Το συναίσθημα (2013)
- Γνωμολογικό λεξικό (2012)
- Αστερισμός του νόστου (2012)
- Το άσπρο και το μαύρο (2012)
- Συμφωνία του Ιώδους (2012)
- Ευφυΐα και παιδεία (2012)
- Διάθλαση του φωτός (2012)
- Χαμόγελο και παράπονο (2012)
- Λεξικό επιθέτων των Ορφικών ύμνων (2008)
- Γνωμολογικό λεξικό (2007)
- Ο άνθρωπος και η τύχη (2007)
- Ο άνθρωπος και ο χρόνος (2007)
- Τα μυστικά του σοφού εγκεφάλου (2007)
- Η ποιητική τέχνη (2006)
- Ο άνθρωπος και ο μύθος (2006)
- Ανατομία της αγάπης και του έρωτα (2006)
- Γλώσσα, παιδεία και ελληνικότητα (2006)
- Ο άνθρωπος και ο πόνος (2005)
- Ο άνθρωπος και η χαρά (2005)
- Καλαισθησίας εγκώμιον (2004)
- Το τεπρόν μετά του ωφελίμου (2004)
- Αμφιβολίας εγκώμιον (2003)
- Η πολιτεία, οι νόμοι και η ηθική (2002)
- Παγκοσμιοποίηση, πολυ-πολιτισμικότητα, φονταμενταλισμός (2002)
- Φιλίας εγκώμιον (2002)
- Μικρό ετυμολογικό - εγκυκλοπαιδικό λεξικό των ελληνικών λέξεων (2002)
- Η φαντασιακή δομή των θρησκειών (2001)
- Το πρόβλημα της εγκληματικότητας (1999)
- Το πρόβλημα της αυτοκαταστροφής και της αυτοθυσίας (1999)
- Το πρόβλημα του κακού στον κόσμο (1999)
- Το πρόβλημα του αυτεξούσιου και η ποινική ευθύνη (1999)
- Το πρόβλημα της ευθανασίας (1999)
- Το πρόβλημα της θανατικής ποινής (1999)
- Ο χαρακτήρας του Έλληνα (1998)
- Το θρησκευτικό φαινόμενο (1997)
- Προσωκρατικοί φιλόσοφοι (1995)
- Πυροβασία και αναστενάρηδες (1994)
- Πολύπτυχο ιδεών (1994)
- Θέσεις και αντιθέσεις (1993)
- Αισθητικές απομυθοποιήσεις (1991)
- Ελευθερία της βουλήσεως (1975)
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
