Επιχειρηματικότητα
"Η επιχειρηματικότητα στο απόσπασμα" θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του βιβλίου, που έρχεται να συνηγορήσει υπέρ της. Αντ’ αυτού επιλέχθηκε ο τίτλος "Επιχειρηματικότητα, Οικονομική Ανάπτυξη και Κοινωνική Ευημερία", προκειμένου να τονιστεί, σε υπερθετικό βαθμό, η συνεισφορά της επιχειρηματικότητας στα οικονομικά και κοινωνικά μεγέθη των χωρών που δημιούργησαν και συντηρούν το απαραίτητο και γόνιμο περιβάλλον ανάπτυξής της.
Στο βιβλίο αυτό δεν γίνεται μόνο προσπάθεια αποενοχοποίησης της επιχειρηματικότητας στη χώρα μας, αλλά και ανάδειξη της δυνατότητας του καθένα να εξελιχθεί σε επιχειρηματία ή σε επιχειρηματικό στέλεχος, ανεξάρτητα από το επίπεδο ή και το αντικείμενο σπουδών του. Επιχειρείται η ζεύξη εμπειρίας και θεωρίας, με όρους απλούς και κατανοητούς, για μετάγγιση μέσα στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα, στα οποία δίδαξε για μια δεκαπενταετία ο συγγραφέας, αλλά και για κάθε ενδιαφερόμενο να απομυθοποιήσει την επιχειρηματική δραστηριότητα ή να αναζητήσει το μέλλον του σ’ αυτήν.
Με ορολογία απλή, σχεδόν καθομιλούμενη, με παραδείγματα από την καθημερινότητα για την καλύτερη κατανόηση των εννοιών και των πρακτικών της, με υποδείξεις και μεθόδους προσέγγισης της καινοτομίας καθώς και της διαμόρφωσής της σε επιχειρηματική ιδέα ή ευκαιρία και, κυρίως, τη δημιουργία του μηχανισμού εκμετάλλευσής της, προτείνει δώδεκα βήματα προσεκτικής υλοποίησης προς τον αρχάριο, και όχι μόνο, επιχειρηματία.
Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα εγχειρίδιο (και εγκόλπιο θα μπορούσε να το πει κανείς) που αξίζει τα λεφτά του.
Φιλίππου, Φίλιππος, 1948- , συγγραφέας
Ο Φίλιππος Φιλίππου γεννήθηκε στην Κέρκυρα τον Δεκέμβριο του 1948. Έχει εκδώσει συνολικά είκοσι βιβλία. Από το 1968 ως το 1982, με μικρά ή μεγάλα διαλείμματα, ταξίδεψε ως μηχανικός σε φορτηγά καράβια. Το πρώτο του βιβλίο, "Οι Κνίτες, τέκνα της ανάγκης ή ώριμα τέκνα της οργής;" εκδόθηκε το 1983. Ακολούθησαν οι μικρές βιογραφίες "Ιδανικοί αυτόχειρες ή ζήτω ο θάνατος" (1984), το αφήγημα "Οι εραστές της θάλασσας ή Το βιβλίο του άγνωστου ναύτη" (1986), τα αστυνομικά μυθιστορήματα "Κύκλος θανάτου" (1987 και 2007), "Το χαμόγελο της Τζοκόντας" (1988) και "Το μαύρο γεράκι" (1996), η μελέτη "Ο πολιτικός Νίκος Καββαδίας" (1996), το επίσης αστυνομικό "Αντίο, Θεσσαλονίκη" (1999), το αφήγημα "Ομόνοια" 2000. "Ταξίδι στον ομφαλό της Αθήνας" (2000), το μυθιστόρημα "Οι τελευταίες ημέρες του Κωνσταντίνου Καβάφη" (2003), το μυθιστόρημα "Νέα Υόρκη, καλοκαίρι και μοναξιά" (2005), τη βιογραφία "Κωσταντίνος Θεοτόκης, σκλάβος του πάθους" (2006) και τα μυθιστορήματα "Ο θάνατος του Ζορμπά" (2007) και "Ο άντρας που αγαπούσαν οι γυναίκες" (2009), "Ο οργισμένος έφηβος" (2010), "Ο ερωτευμένος Ελύτης" (2011), "Ζωή και θάνατος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου", (2012). Το βιβλίο του "Οι τελευταίες ημέρες του Κωνσταντίνου Καβάφη" μεταφράστηκε στα καταλανικά και στα ρουμανικά. Διηγήματά του έχουν περιληφθεί σε γερμανικές ανθολογίες ενώ άρθρα, δοκίμια και βιβλιοπαρουσιάσεις του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Κέρκυρας και της Λευκωσίας. Στις εφημερίδες "Αυγή" και "Εποχή" και στο περιοδικό "Αντί" έγραφε κείμενα για τον πολιτισμό και τη λογοτεχνία. Τα τελευταία χρόνια δημοσιεύει στην εφημερίδα "Το Βήμα" κριτικές και παρουσιάσεις αστυνομικών βιβλίων. Ζει στην Αθήνα.
(φωτογραφία: Γιώργος Φερμελετζής)
