Πριγκίπισσα της μοναξιάς
"Γιατί με αποκαλείς πριγκίπισσα;", τον ρώτησε κάποιο βράδυ αυθόρμητα.
"Είσαι όμορφη σαν πριγκίπισσα. Τα αστέρια είναι το στέμμα σου και η βροχή το φόρεμά σου. Η σιωπή και η μοναξιά, οι αυλικοί σου. Πριγκίπισσα της μοναξιάς. Της δικής μου μοναξιάς...".
Alba είναι το όνομά της. Πριγκίπισσά μου, την αποκαλεί ο πατέρας της και σαν πριγκίπισσα τη μεγαλώνει. Είναι ο Μάρκο Λεβόζο, ένας από τους ισχυρότερους άντρες της μαφίας του Παλέρμο στη δεκαετία του '80.
Στα 11 της αναγκάζεται να τη φυγαδεύσει μακριά.
Καταλήγει σαν την ξυπόλητη Σταχτοπούτα στο ορφανοτροφείο του Βόλου, με διαφορετικό όνομα και υποδύεται έναν ρόλο που μισεί.
Συνοδοιπόροι στην ψεύτικη ζωή της ένα παιδί με νοητική ανεπάρκεια, ένας γοητευτικός άντρας και η φωνή του νεκρού πατέρα της.
Ταξιδεύει σαν αερικό ακροβατώντας ανάμεσα στο παρόν και στο παρελθόν, στο μίσος και στην αγάπη, έχοντας δύο ταυτότητες. Προσπαθεί να γυρίσει τον χρόνο πίσω και να αλλάξει την πορεία της ζωής της, ενώ ο τίτλος της πριγκίπισσας την ακολουθεί σε ένα παιχνίδι της μοίρας με αποκαλύψεις και ανατροπές για τις οποίες κανείς δεν την προετοίμασε.
Η περιπέτεια και οι εφιάλτες φαίνονται πως δεν έχουν τελειωμό. Το τίμημα βαρύ και όλα δείχνουν πως θα το πληρώσει... Ή μήπως όχι; Αξίζει πάντα η αλήθεια κάθε θυσία; Ακόμη και ανθρώπινη;
Σταυρακοπούλου Σωτηρία
Η Σωτηρία Σταυρακοπούλου γεννήθηκε στον Βόλο (1957). Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. (1980) και εργάζεται ως Καθηγήτρια στο Τμήμα Φιλολογίας της παραπάνω Σχολής. Έχει δημοσιεύσει ποικίλα άρθρα, μελετήματα και βιβλιοκρισίες που αφορούν την πρώιμη δημώδη και τη νεοελληνική λογοτεχνία. Έχει εκδώσει τις ακόλουθες μελέτες: "Περικλής Σφυρίδης - Παραφυάδες ΙΙ: Κείμενα λογοτεχνίας και βιβλιοκρισίες 1999-2008" (Καστανιώτης, 2008) και "Περικλής Σφυρίδης - Ο πεζογράφος και η κριτική για το έργο του" (Εστία, 2011), "Επ’ αφορμή - Μελετήματα για τη λογοτεχνία της Θεσσαλονίκης" (Iανός, 2011), "Η γερμανική κατοχή σε πεζογράφους της Θεσσαλονίκης" (Μαλλιάρης Παιδεία, 2015), "Τέσσερις συνεντεύξεις του Περικλή Σφυρίδη" (Μαλλιάρης Παιδεία, 2016), "Εργογραφία - Βιβλιογραφία Κωνσταντίνου Κ. Παπουλίδη: 1960-2016" (Εκδόσεις Κυριακίδη ΙΚΕ, 2016), "Τα μη του έρωτα: Virtu per sensi - Ερμηνευτικές θεωρήσεις της υστερομεσαιωνικής και αναγεννησιακής λογοτεχνίας: 12ος-17ος αι." (Εκδόσεις Κυριακίδη ΙΚΕ, 2017), "Τέχνη αψιμυθίωτη" (Μαλλιάρης Παιδεία, 2017). Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1980 με τη συλλογή διηγημάτων "Τα ζούμπερα" (Ερμής) και ακολούθησαν τα εξής βιβλία λογοτεχνίας: "Η χορδοφάσα και ο κύκλος" (διήγηση: Ερμής,1982)· "Η λαπαροτομή" (διηγήματα: Λιβάνης, 1983)· "Άλμα" (μυθιστόρημα: Ερμής, 1989)· "Οι δεξιώσεις" (μυθιστόρημα: Εστία, 2001)· "Η μεθυσμένη γυναίκα" (μυθιστόρημα: Εστία, 2005)· "Σπάνιες αλήθειες" (μυθιστόρημα: Εστία, 2008), "Αχ, Ελλάδα, σ’ αγαπώ" (μυθιστόρημα: Εστία, 2012).
