Περί ηδονής και ευδαιμονίας
Ο Αριστοτέλης συνέγραψε τρεις ηθικές πραγματείες: τα Ηθικά Νικομάχεια, τα Ηθικά Ευδήμεια και τα Ηθικά Μεγάλα. Πιο πλούσια, πιο συστηματική και πιο εμπεριστατωμένη θεωρείται η πρώτη. Η κατανόηση της Ηθικής του Αριστοτέλη προϋποθέτει τη συσχέτισή της με την Πολιτική του της οποίας αποτελεί τρόπον τινά μέρος. Η ηθική έχει ως αντικείμενό της το αγαθό του ατόμου, ενώ η πολιτική το αγαθό της πόλεως-πολιτείας,δηλαδή του κοινωνικού συνόλου που θεωρείται μείζον και τελειότερον και κάλλιον και θειότερον.
Ηθική και πολιτική αποτελούν για τον Αριστοτέλη ένα δίδυμο στο πλαίσιο του οποίου η ηθική συνιστά τον πυρήνα της πολιτικής. Κοινός παρονομαστής της ηθικής και της πολιτικής είναι ο άνθρωπος: ο άνθρωπος ως φορέας αρετών και ο άνθρωπος ως πολίτης. Για τον Αριστοτέλη ηθική και πολιτική είναι δύο αυτόνομες περιοχές της πρακτικής φιλοσοφίας με χωριστή εννοιολογική ταυτότητα και ιδιαίτερο περιεχόμενο οι οποίες βεβαίως όχι μόνο μπορούν αλλά πρέπει να συνυπάρχουν σε μια αρμονική ενότητα η οποία μπορεί να ονομαστεί πολιτική με την ευρύτερη έννοια του όρου…
Αυτό που νομιμοποιεί τον Αριστοτέλη να ονομάζει πολιτική την πρακτική φιλοσοφία στο σύνολό της είναι το γεγονός ότι βλέπει τον άνθρωπο, τον φορέα των ηθικών πράξεων, ως πολίτη, ως μέλος της πολιτικής κοινωνίας. Η ενότητα της ηθικής και πολιτικής απορρέει από τον κοινό σκοπό τους που είναι τελικά πάντοτε η ευδαιμονία, το κυρίαρχο στοιχείο τόσο της ηθικής όσο και της πολιτικής…
| Τίτλος βιβλίου: | Περί ηδονής και ευδαιμονίας |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Ηθικά Νικομάχεια - Βιβλίον Η' 12-15 & Βιβλίον Κ΄ 1-10 |
|---|
| Εκδότης: | Άμμων Εκδοτική |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Αριστοτέλης 385-322 π.Χ. (Συγγραφέας)
Παπαδής, Δημήτρης Ι. (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9786185677022 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Κλασική Βιβλιοθήκη | Σελίδες: | 224 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 2022 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Σημείωση: | Εισαγωγή - Σχόλια: Δημήτρης Ι. Παπαδής |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Φιλοσοφία > Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία |
|---|
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Ο Αριστοτέλης ένας απο τους μεγαλύτερους Έλληνες φιλοσόφους, ερευνητές και διανοητές, γεννήθηκε στα Στάγειρα της Χαλκιδικής απ' το γιατρό Νικόμαχο και τη Φαιστίδα το 385 π.Χ. Ακολούθησε το χρησμό του Μαντείου των Δελφών -του Πυθοί θεού χρήσαντος αυτώ φιλοσοφείν Αθήνησι- σπούδασε φιλοσοφία υπό τον Πλάτωνα στην Αθήνα και δίδαξε στην Ακαδημία (367 - 384 π.Χ.). Το 348 π.Χ., μετά το θάνατο του Πλάτωνα, πήγε μαζί με τον Ξενοκράτη στον Άσσο της Μικράς Ασίας και δίδαξε φιλολσοφία και επιστημονικά μαθήματα σε ευρύ κύκλο ακροατών. Το 345 π.Χ. ίσως ύστερα από πρόσκληση του Θεοφράστου, εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη και έμεινε εκεί διδάσκων μέχρι το 342 π.Χ., που ο Φίλιππος του ανέθεσε τη διαπαιδαγώγηση του δεκατριετούς τότε Αλεξάνδρου.
Το 336 π.Χ., μετά το θάνατο του Φιλίππου, επανήλθε στην Αθήνα και το 335 π.Χ., ίδρυσε μεταξύ Λυκαβηττού και Ιλισσού το "Λύκειο" που εκλήθη και "περίπατος" λόγω των πολλών στοών του Μεγάρου. Το 323 π.Χ., μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, απεσύρθη στην Χαλκίδα, την πατρίδα της μητέρας του, όπου και πέθανε από στομαχικό νόσημα το 322 π.Χ. Τα περισσότερα έργα του Αριστοτέλη έχουν απωλεσθεί. Αυτά που έχουν διασωθεί διακρίνονται σε λογικά, φυσικά, βιολογικά, ψυχολογικά, μεταφυσικά, ηθικά, πολιτικά, τεχνολογικά και προβλήματα.
