Ανν
Η Ανν Φορεστιέ, σύντροφος του αστυνόμου Βεροβέν, είναι ο μοναδικός μάρτυρας μιας ληστείας σε κοσμηματοπωλείο των Ηλυσίων Πεδίων έχοντας γλιτώσει ως εκ θαύματος από την αγριότητα του ληστή. Συγκλονισμένος από την επίθεση, ο αστυνόμος Βεροβέν ρίχνεται ψυχή τε και σώματι σε αυτή την έρευνα, η οποία μετατρέπεται σε προσωπική υπόθεση, καθώς ο ληστής, σεσημασμένος εγκληματίας σπάνιας βιαιότητας, αναζητά την Ανν για να την εξοντώσει...
Οι δύο άνδρες εμπλέκονται σε ένα ξέφρενο κυνηγητό του οποίου το διακύβευμα είναι η Ανν. Ο Βεροβέν, που αισθάνεται να απειλείται η προσωπική του ζωή, γίνεται κι αυτός με τη σειρά του βίαιος, αμείλικτος, φτάνοντας στο σημείο να απαρνηθεί όλες του τις αρχές... Οι ρόλοι μεταξύ τους αρχίζουν να μπλέκονται αριστοτεχνικά· ποιος είναι τελικά ο κυνηγός και ποιος η λεία;
Ψυχρή ατμόσφαιρα, κοφτή γραφή, απρόσμενη εξέλιξη της πλοκής: ο Πιερ Λεμέτρ -βραβευμένος με το βραβείο Goncourt για το μυθιστόρημα "Καλή αντάμωση εκεί ψηλά"- έχει επιβάλει το στιλ και το ταλέντο του στη νουάρ λογοτεχνία.
Τίτλος βιβλίου: | Ανν |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Sacrifices |
---|
Εκδότης: | Μίνωας |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Lemaitre, Pierre (Συγγραφέας) Neveu Claire (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9786180221701 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Παρίσι Νουάρ | Σελίδες: | 448 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2022 | Διαστάσεις: | 16x12 |
---|
Σημείωση: | Pocket |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Αστυνομικό Μυθιστόρημα |
Manchette Jean-Patrick
O ΖΑΝ-ΠΑΤΡΙΚ ΜΑΝΣΕΤ (1942-1995) θεωρείται ο επιφανέστερος συγγραφέας του νεοπολάρ, του νέου γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος, που εισήγαγε το στοιχείο της πολιτικής και τους εξωκοινοβουλευτικούς προβληματισμούς του Μάη του 1968 στο είδος. Ο Μανσέτ έγραψε το Μελαγχολικό κομμάτι της Δυτικής Ακτής, ένα από τα καλύτερα βιβλία του, το 1976 (Άγρα, 2001) και τη Μοιραία το 1977 (Άγρα, 2006). Μετά την Πρηνή θέση του σκοπευτή (1981 –Άγρα, 1998), το σπουδαιότερο ίσως βιβλίο του, σταμάτησε απότομα την εκρηκτική πορεία του στο γαλλικό αστυνομικό μυθιστόρημα, την οποία είχε αρχίσει το 1971 με ρυθμό ένα βιβλίο το χρόνο. Μετά θάνατον (1996) κυκλοφόρησε και η Πριγκίπισσα του αίματος (Άγρα, 2002). Τοποθέτησε στον πυρήνα του έργου του το χάος του κόσμου και την τρέλα των ανθρώπων, με αντιήρωες χαμένους σε μια κοινωνία της υπεραφθονίας, που αντιμετωπίζεται τελικά ως μια κοινωνία άδεια. Μέγας στυλίστας –τα βιβλία του επαινέθηκαν από πολλούς συγγραφείς, όπως ο James Ellroy, ο Gary Indiana, ο Jerome Charyn, ο Paco Ignacio Taibo ΙΙ, ο Jean Echenoz μεταξύ άλλων–, χρησιμοποιεί ένα μίνιμαλ, αποστασιοποιημένο ύφος.