Τεστ δεξιοτήτων
Στόχος του "Τεστ δεξιοτήτων" είναι να αξιολογήσει τις γενικές γνώσεις του υποψηφίου σε βασικό επίπεδο, σε αρκετούς και διαφορετικούς τομείς του επιστητού, την αντιληπτική του δυνατότητα, την ικανότητα κρίσης, κατανόησης δεδομένων και εξαγωγής λογικών συμπερασμάτων, αλλά και την γενικότερη κουλτούρα και επαφή του με την καθημερινότητα. Φιλοδοξία του βιβλίου είναι να προσφέρει έναν χρήσιμο οδηγό για την δύσκολη αυτή διαδικασία της εξέτασης δεξιοτήτων. Προσπάθεια του είναι να καλύψει όσο το δυνατόν περισσότερες πτυχές της γνώσης και να προσφέρει ερωταπαντήσεις αποκαλυπτικές του τρόπου σκέψης και λειτουργίας του όλου διαγωνισμού. Κρίθηκε σκόπιμο γι' αυτό η ύλη να χωριστεί σε διάφορους τομείς, ώστε να καλύπτει στο μέτρο του δυνατού το σύνολο της γνώσης, γι' αυτό και επιλέχθηκαν ερωτήσεις από όλο το φάσμα του επιστητού. Οι δεξιότητες, η εφαρμογή γενικώς των γνώσεων του υποψηφίου, εξετάζονται σε ξεχωριστό κεφάλαιο και σε ποικίλους πιθανούς συνδυασμούς, με στόχο την όσο το δυνατόν πιο πλήρη κάλυψη των πιθανών ερωτημάτων. Εκτός αυτών, δίνονται και ερωταπαντήσεις σχετικές με γενικότερα ζητήματα.
| Τίτλος βιβλίου: | Τεστ δεξιοτήτων |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | 650 ερωτήματα και 20 κατηγορίες γενικών γνώσεων - δεξιοτήτων - επικαιρότητας |
|---|
| Εκδότης: | Μέθεξις |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Αναγνώστου, Χρήστος (Συγγραφέας)
Καραδέδος, Ιωάννης (Επιμελητής)
Γαϊτάνος, Γεώργιος (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | 9789608935853 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2007 | Διαστάσεις: | 20x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Εκπαίδευση > Γενικά > Α.Σ.Ε.Π.
Επιστήμες > Θεωρητικές > Παιδαγωγική |
|---|
Δημαράς, Κωνσταντίνος Θ., 1904-1992
Ο Κωνσταντίνος Θησέως Δημαράς γεννήθηκε στην Αθήνα στις 21 Μαΐου 1904 και πέθανε στο Παρίσι στις 18 Φεβρουαρίου 1992. Υπήρξε κριτικός και ιστορικός της νεοελληνικής λογοτεχνίας και ο πρώτος και σημαντικότερος μελετητής του νεοελληνικού διαφωτισμού. Ξεκίνησε τις σπουδές του στην ιατρική, αλλά ύστερα γράφτηκε στην Φιλοσοφική Aθηνών και πήρε τελικά πτυχίο από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το οποίο και τον αναγόρευσε διδάκτορα Φιλολογίας. Tα επιστημονικά του δημοσιεύματα άρχισαν το 1926. Συνεργάστηκε με πολλά έντυπα (όπως οι εφημερίδες "Eλληνικά Γράμματα" και "Πρωΐα", αλλά κυρίως η εφημερίδα "Tο Bήμα" και το περιοδικό "Nέα Eστία"). Tο έργο ζωής του Κ. Θ. Δημαρά είναι η "Iστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας" (πρώτη έκδοση 1948), όπου συνέθεσε γνωστά και άγνωστα στοιχεία καταγράφοντας την πορεία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, ερμηνεύοντας και εντάσσοντάς την σε ευρωπαϊκό πλαίσιο. Tο τελευταίο συνθετικό του έργο ήταν το "Kωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος: Η εποχή του, η ζωή του, το έργο του", όπου το έργο του μεγάλου ιστορικού θεωρείται από νέα οπτική γωνία, και εξετάζεται ο ρόλος του στη διαμόρφωση των νεοελληνικών νοοτροπιών. Διετέλεσε γενικός διευθυντής του Iδρύματος Kρατικών Yποτροφιών, από τη σύστασή του το 1951, και διευθύνων σύμβουλος του Eθνικού (τότε Bασιλικού) Iδρύματος Eρευνών, επίσης από τη σύστασή του το 1961. Aπομακρύνθηκε και από τις δύο θέσεις από το δικτατορικό καθεστώς, το 1967, και αποδέχτηκε πρόσκληση του πανεπιστημίου της Σορβόννης για να διδάξει στην έδρα Nέας Eλληνικής Λογοτεχνίας, καθώς και να διευθύνει το Nεοελληνικό Iνστιτούτο. Tις θέσεις αυτές διατήρησε έως το 1978, οπότε και αποσύρθηκε από την ενεργό υπηρεσία.
(Πηγή: Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού)
