Μυστικά στον Ίσκιο
Η Έλλη παίρνει τη δύσκολη απόφαση: Μετακομίζει στον Ίσκιο, αγοράζει σπίτι με θέα σε μια βραχονησίδα όπου δεσπόζει ένας παλιός φάρος και διδάσκει στο ιδιωτικό σχολείο της πόλης με τη μία και μοναδική εκκλησία, την Εκκλησία των Αγγέλων.
Πρώτα μπαίνει στη ζωή της ο παιχνιδιάρης Κέρβερος.
Και μετά ο ερεβώδης Αλέξης. Εκείνος που έχει οριστεί να φυλάει τα σύνορα. Αυτά που χωρίζουν τις αγγελικές από τις δαιμονικές οντότητες, το Καλό από το Κακό.
Σύντομα, η ανύποπτη Έλλη θα βρεθεί στο μάτι ενός υπερφυσικού τυφώνα. Όχι τυχαία. Και τότε, πρέπει να αποκαλυφθούν τα μυστικά του παρελθόντος, τα μυστικά της ζωής στον Ίσκιο.
Perec, Georges, 1936-1982
O Zωρζ Περέκ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1936 από Eβραίους γονείς, που τους έχασε στον πόλεμο. Tο 1965 τιμήθηκε με το βραβείο Renaudot για το πρώτο του μυθιστόρημα "Tα πράγματα" και το 1978 με το βραβείο Medicis για το "Zωή οδηγίες χρήσεως". Πέθανε στο Παρίσι το 1982. Kυριότερα έργα: "Tα πράγματα" (1965), "Ποιο μοτοποδήλατο με νικέλινο τιμόνι στο βάθος της αυλής;" (1966), "Η εξαφάνιση" (1969), "Tο σκοτεινό μαγαζί" (1973), "Xορείες χώρων" (1974), "W ή η ανάμνηση των παιδικών χρόνων" (1975), "Zωή οδηγίες χρήσεως" (1978).
Παρά τα δύο έγκυρα λογοτεχνικά βραβεία που τίμησαν το έργο του, ο Περέκ, ενόσω ζούσε, παρέμεινε ένας μάλλον περιθωριακός συγγραφέας, στα όρια της εκκεντρικότητας. Σήμερα, καθιερωμένος και πολυμεταφρασμένος, εκτιμάται ως μείζων εκπρόσωπος της σύγχρονης γαλλικής αυτοβιογραφικής γραφής, στην οποία έδωσε νέα ώθηση και προοπτική, δίχως να παραγνωρίζεται η συμβολή του στην αυστηρή παράδοση των τεχνοπαιγνίων του Oulipo. Η επινόηση του νέου και η ανάμνηση του παλαιού είναι οι δύο πόλοι μεταξύ των οποίων κινείται και τους οποίους συνεχώς συνδυάζει ο Περέκ στα κείμενά του. Επιχειρώντας απεγνωσμένα να ολοκληρώσει το παζλ της προσωπικής του ζωής, από το οποίο λείπουν βασικά κομμάτια (πατέρας, μητέρα, οικείοι, παιδικές μνήμες), διατάσσει και αναδιατάσσει αδιαλείπτως, ταξινομώντας επίμονα και ευρηματικά γνώσεις, εμπειρίες, ενθυμήσεις, αναγνώσματα, προγράμματα, ευφρόσυνες και τραυματικές στιγμές, συνθέτοντας ένα είδος εύτακτης αταξίας.
