Η συγκρότηση της ιστορικής επιστήμης και η διδασκαλία της ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών 1837-1932
[...] Η συγγραφή της ιστορίας, η διδασκαλία, η διάχυσή της ως γνωστικού αντικειμένου επηρεάζονταν από τις ανάγκες και τα οράματα του έθνους-κράτους, αναδεικνύονταν σε επίδικα αντικείμενα. Ο Τύπος, οι κάθε λογής σύλλογοι, οι εορταστικές εκδηλώσεις, μα κυρίως η εκπαίδευση άφηναν το αποτύπωμά τους στην ιστορική συνείδηση των νεοελλήνων: πρώτα τα σχολειά, της κατώτερης και μέσης βαθμίδας, και έπειτα το μοναδικό ελληνικό πανεπιστήμιο.
Οθώνειο, Εθνικό και Καποδιστριακό στη συνέχεια, το Πανεπιστήμιο Αθηνών ανέλαβε από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του, παράλληλα με τη στελέχωση της κρατικής μηχανής, τη συγκρότηση, εκφορά και διάχυση ενός λόγου ο οποίος απευθυνόταν στο σύνολο των πολιτών του νέου κράτους με πολλαπλούς τρόπους. Ο εθνικός του ρόλος, όπως άλλωστε και των αντίστοιχων ιδρυμάτων στη Δυτική Ευρώπη, ήταν κοινά αποδεκτός και καθόριζε σε μεγάλο βαθμό τον χαρακτήρα του. Η μοναδικότητά του ως ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος για περισσότερα από ογδόντα χρόνια, έως την ίδρυση του αντίστοιχου πανεπιστημίου στη Θεσσαλονίκη (1926), έκανε την ελληνική κοινωνία να το δεξιωθεί θερμά και να το επενδύσει με ιδιαίτερα υψηλό συμβολικό κύρος. [...]
Το συμβολικό κύρος που αποδόθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής του δεν αφορούσε μόνο την εκπαιδευτική αποστολή του αλλά και τη χρησιμότητά του αναφορικά με την εξυπηρέτηση των ευρύτερων στόχων του ελληνικού βασιλείου στις νέες γεωπολιτικές συνθήκες της περιοχής. Η σύνδεση της Μεγάλης Ιδέας, στις ποικίλες σημασιοδοτήσεις της, με την πολιτισμική εξάπλωση του ελληνισμού κυρίως στον χώρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας προσέδωσε στο Οθώνειο Πανεπιστήμιο έναν ιδιαίτερο ρόλο: αυτόν του εντεταλμένου φορέα παραγωγής γνώσης και δημιουργίας επαγγελματικού-επιστημονικού προσωπικού. Η αποστολή του, όπως κι εκείνη το πανεπιστημιακού δασκάλου, ήταν να υπερβεί την αίθουσα διδασκαλίας και να διαδώσει το μήνυμά του στον ευρύτερο χώρο της καθ' ημάς Ανατολής, πέρα από τα στενά κρατικά όρια. [...]
(από την εισαγωγή του συγγραφέα)
| Τίτλος βιβλίου: | Η συγκρότηση της ιστορικής επιστήμης και η διδασκαλία της ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών 1837-1932 | ||
|---|---|---|---|
| Εκδότης: | Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ε.Ι.Ε.). Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Καραμανωλάκης Βαγγέλης (Συγγραφέας) | ||
| ISBN: | 9789607138330 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
| Σειρά εκδότη: | Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών | Σελίδες: | 546 |
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2006 | Διαστάσεις: | 24x17 |
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θεωρητικές > Παιδαγωγική | ||
Καραμανωλάκης Βαγγέλης
O Βαγγέλης Καραμανωλάκης είναι αναπληρωτής καθηγητής Θεωρίας και Ιστορίας της Ιστοριογραφίας και πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιστορικού Αρχείου του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι επίσης Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ). Οι μελέτες του αφορούν την ιστορία της ιστοριογραφίας, τη θεωρία της ιστορίας και την ιστορία της ανώτατης εκπαίδευσης. Έχει επιμεληθεί τόμους αναφορικά με την επτάχρονη δικτατορία (1967-1974), τις ιστορικές διαδρομές της ελληνικής νεολαίας στον 20ό αιώνα τις σχέσεις της ελληνικής με τη γαλλική ιστοριογραφία, τη δεκαετία του ‘40, τη σύντομη Μεταπολίτευση (1974-1975), την εννοιοδότηση των συλλογικών προσδιορισμών: Έλλην-Ρωμιός-Γραικός κ.ά. ). Βιβλία: H συγκρότηση της ιστορικής επιστήμης και η διδασκαλία της Iστορίας στο Πανεπιστήμιο Aθηνών (1837-1932), Αθήνα 2006, Κώστας Γαβρόγλου, Β. Καραμανωλάκης, Χάιδω Μπάρκουλα, Το Πανεπιστήμιο Αθηνών και η ιστορία του 1837-1937, Ηράκλειο, 2014 και Το ανεπιθύμητο παρελθόν. Οι φάκελοι κοινωνικών φρονημάτων και η καταστροφή τους στον 20ό αιώνα. Αθήνα, Θεμέλιο, 2019, στο οποίο απονεμήθηκε βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Τελευταίο του βιβλίο Εκπαιδεύοντας παιδιά στη μετεπαναστατική Αθήνα. Τα ημερολόγια του Τζων και της Φάννυ Χιλλ, Αθήνα, Ευρασία, 2023.
(Πηγή: "Βαγγέλης Καραμανωλάκης", 2023)
- Νίκος Πλουμπίδης (2019)
- Ανεπιθύμητο παρελθόν (2019)
- Φόβοι και ελπίδες στα νεότερα χρόνια (2017)
- Φυλετικές θεωρίες στην Ελλάδα (2017)
- Η δικτατορία των συνταγματαρχών και η αποκατάσταση της δημοκρατίας (2016)
- Η μετατολίτευση '74-'75 (2016)
- Συναντήσεις της ελληνικής με τη γαλλική ιστοριογραφία από τη Μεταπολίτευση έως σήμερα (2015)
- Το Πανεπιστήμιο Αθηνών και η ιστορία του (1837-1937) (2014)
- Πανόραμα ιστορίας της εκπαίδευσης (2011)
- Η ελληνική νεολαία στον 20ό αιώνα (2010)
- "Εν έτει... 1936, 1894, 1940" (2009)
- Η "σύντομη" δεκαετία του '60 (2008)
- A Singular Antiquity (2008)
- Ιστοριογραφία της νεότερης και σύγχρονης Ελλάδας 1833-2002 (2004)
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
