Οι στερεότυπες εκφράσεις και η διδακτική της νέας ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας
Αντικείμενο της μελέτης αυτής είναι οι στερεότυπες εκφράσεις της νέας ελληνικής και η διδακτική τους σε αλλόγλωσσους μαθητές.
Στην πρώτη ενότητα παρουσιάζονται ορισμοί και ταξινομήσεις των στερεότυπων εκφράσεων και διαχωρίζονται από τα πολυλεκτικά σύνθετα και τις ελεύθερες ακολουθίες λέξεων. Παρουσιάζονται οι γραμματικοί περιορισμοί (π.χ. στους δυνατούς μετασχηματισμούς) που ισχύουν στις στερεότυπες εκφράσεις και περγράφονται λεπτομερώς τα χαρακτηριστικά τους (π.χ. ο βαθμός συνθετικότηταςτης σημασίας). Επιπλέον, αναλύονται οι τρεις κύριοι λόγοι που είναι δυνατό να μετριάσουν τη σταθερότητα των στερεότυπων εκφράσεων, δηλαδή η ύπαρξη ποικιλιών, το φαινόμενο της αποπαγίωσης και η παρετυμολογία. Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στο θέμα της λεξικογραφικής πραγμάτευσης των στερεότυπων εκφράσεων. Η δεύτερη ενότητα αφορά τη διδακτική των εκφράσεων. Παρουσιάζονται συνοπτικά ψυχογλωσσολογικά μοντέλα που ερμηνεύουν τις στρατηγικές μάθησης τις οποίες χρησιμοποιούν οι διδασκόμενοι όσον αφορά τις στερεότυπες εκφράσεις, και γίνεται αναφορά σε εργασίες αντιπαραβολικής ανάλυσης στερεότυπων εκφράσεων των γλωσσών του βαλκανικού χώρου. Οι συγγραφείς, τέλος, αφού εντοπίσουν ορισμένες δυσκολίες που είναι πιθανό να συναντήσουν οι διδάσκοντες κατά τη διδασκαλία των στερεότυπων εκφράσεων, προτείνουν δομικές και επικοινωνιακές ασκήσεις.
| Τίτλος βιβλίου: | Οι στερεότυπες εκφράσεις και η διδακτική της νέας ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Πατάκη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Ευθυμίου, Αγγελική (Συγγραφέας)
Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (Συγγραφέας)
Μοσχονάς, Σπύρος Α. (Επιμελητής)
Μοσχονάς, Σπύρος Α. (Υπεύθυνος Σειράς)
|
|---|
| ISBN: | 9789601616957 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Θεωρητικές Επιστήμες: Γλωσσολογία | Σελίδες: | 130 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2006 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Ηλικίες: | | Σειρά βιβλίων: | Θεωρητικές Επιστήμες: Γλωσσολογία |
|---|
| Κατηγορίες: | Εκπαίδευση > Γενικά |
|---|
Vazioulin, Viktor Alexeyevich, 1932-2012
Ο Βίκτορ Αλεξέγιεβιτς Βαζιούλιν γεννήθηκε στη Μόσχα το 1932 και πέθανε στην ίδια πόλη το 2012. ΄Ηταν Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστήμιου Λομονόσοφ της Μόσχας, από τους σημαντικότερους σοβιετικούς στοχαστές, ιδρυτής μιας νέας κατεύθυνσης στο πεδίο της φιλοσοφίας, της διαλεκτικής λογικής και μεθοδολογίας της επιστήμης και της κοινωνικής θεωρίας. Τα βασικά επιστημονικά επιτεύγματα του είναι τα ακόλουθα:
1. Η αποκάλυψη της λογικής του θεωρητικού μέρους του «Κεφαλαίου» του Κ. Μαρξ, της διαλεκτικής μεθοδολογίας του οργανικού όλου. 2. Η συγκεκριμένη-ιστορική προσέγγιση του μαρξισμού, ως επιστημονικού συστήματος, αναπτυσσόμενου μέσω της εμφάνισης και επίλυσης νομοτελών αντιφάσεων. 3. Η ανάδειξη του θεωρητικού και μεθοδολογικού κεκτημένου του μαρξισμού, των ιστορικών δυνατοτήτων και περιορισμών του. 4. Η προσέγγιση της επιστημονικής νόησης ως φυσικοϊστορικής διαδικασίας. 5. Η ανακάλυψη της λογικής της δομής και της ιστορίας της ανθρωπότητας.
Οι επιστημονικές ανακαλύψεις του, ως «επιστημονική προσπάθεια επαναστατικοποίησης της επιστήμης» και θεωρητικής εξέτασης των βαθύτερων αναγκών της ανθρωπότητας, άνοιξαν το δρόμο για την διαλεκτική ανάπτυξη – «άρση» του μαρξισμού, στα πλαίσια μιας πιο ανεπτυγμένης θεωρίας περί κοινωνίας, διανοίγοντας ένα φάσμα νέων ερευνητικών προγραμμάτων.
Το ερευνητικό και παιδαγωγικό έργο του Β.Α. Βαζιούλιν ήταν εσωτερικά συνυφασμένο με την στάση ζωής του. Η σκέψη και η στάση του θεωρούταν «αιρετική» επί Ε.Σ.Σ.Δ. Ακόμα πιο «αιρετική» φαντάζει στους πεζούς καιρούς μας. Είναι δύσκολο να είναι κάποιος επαναστάτης στην επιστήμη σε συνθήκες καταιγιστικής αντεπίθεσης του πραγματισμού και κάθε λογής ανορθολογισμού. Ακόμα δυσκολότερο, υπό αυτές τις συνθήκες, είναι να συνειδητοποιήσει κάποιος την ζωτική σημασία της ανάπτυξης της κοινωνικής θεωρίας και σε αντίθεση με το ρεύμα, σκόπιμα να αφιερώνει τις προσπάθειές του σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Ο Βίκτωρ Αλεξέγιεβιτς Βαζιούλιν υπήρξε ο εμπνευστής και ο επιστημονικός καθοδηγητής της διεθνούς σχολής «Λογική της Ιστορίας». Η Διεθνής Σχολή «Λογική της Ιστορίας» (Δ.Σ.Λ.Ι.) ιδρύθηκε από μαθητές-ομοϊδεάτες του από πολλές χώρες.
