Ιστορία της Ελλάδος επίτομη - συνθετική
Η ολοκληρωμένη θεματικά ''Ιστορία της Ελλάδος" από την γένεση του νέου ελληνισμού μέχρι και σήμερα επιχειρεί μια νέα προσέγγιση στα βιβλιογραφικά δεδομένα εφόσον θέτει σε επανεκτίμηση τη συνολική πορεία του απανταχού ελληνισμού στο χώρο και στο χρόνο. Μέσα από μια πολυκύμαντη εξέλιξη εξάρσεων, αντιφάσεων, εξαρτήσεων και νομοτελειακών παραδοχών θα ήταν σχεδόν ανέφικτο και αρκετά παρακινδυνευμένο να εξαχθούν συγκεκριμένα συμπεράσματα με απόλυτη εφαρμογή. Η συνεχής και αιφνίδια εναλλαγή συμπεριφορών, τάσεων και συναισθημάτων συνθέτουν την ψυχογραφία ενός λαού, ο οποίος σε μεγάλο βαθμό προσδιόριζε από μόνος τη μοίρα του και φυσικά την ιστορική τύχη του. Αν η γεωγραφική θέση του ελληνισμού, προϊόν διαμορφωμένων επί αιώνες ιστορικών συγκυριών, επηρέαζε καταλυτικά τα πράγματα σε όλο το φάσμα της πολιτισμικής διαιώνισής του, οι ενδόμυχες και παρορμητικές αντιθέσεις του σφράγιζαν αντίστοιχα τις συμπεριφορές του.
Οι ιστορικές πράξεις, γεννήματα των καιρών, διέγραψαν αναμφίβολα τροχιές πολύπλευρες και εξαιρετικά λεπτές ισορροπίες. Το νεοελληνικό φαινόμενο εδράζεται ωστόσο σ' ένα σχήμα ανεξάντλητων αφετηριών, που εγκαινιάζονταν κάθε φορά όταν το αδιέξοδο είχε ολοκληρώσει πλέον το σκοπό του. Έτσι, σχεδόν πάντοτε, όταν διατυμπανιζόταν μια νέα εποχή και μια νέα αφετηρία στο γειτονικό περίγυρο, συνηθέστερα, το γεγονός εκείνο, προϊόντος του χρόνου, υποτροπίαζε για να καταλήξει σ' ένα φαύλο κύκλο ρήξεων, τριβών και αναταράξεων ώστε να επανέλθει αργότερα σε μια διαδικασία νέας αφετηρίας, σαφώς επιδεινούμενης και αρνητικά εξελισσόμενης για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.
Ο ελλαδισμός υπήρξε μια νομοτελειακή πραγματικότητα, που μοιραία προσέκρουσε στα όρια του εφικτού και του δυνατού. Είχε ν' αντιπαλαίσει ανάμεσα σε δύο σχήματα χωρίς όμως να επιτύχει τον απόλυτο διαχωρισμό του ονειρικού από τον πραγματισμό. Η κυρίαρχη εναλλαγή των δύο σχημάτων και για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα όπως λειτούργησαν στο ιστορικό πεδίο της ελληνικής διαδρομής, πρόδιδε μια συγκεχυμένη και νόθα πορεία ανάμεσα σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετους χώρους επιλογών, στην πράξη όμως σύμφυτoυς (για τα ελληνικά δεδομένα), φαινόμενο, το οποίο επηρέασε άμεσα ολόκληρο το οικοδόμημα τόσο του ελλαδισμού όσο και του απανταχού ελληνισμού. Η υπαρξιακή οντότητα του τελευταίου ναρκοθετούνταν και αμφισβητούνταν μόνιμα από την παλινδρομική εκείνη κίνηση του ελλαδισμού, στάση, η οποία πρόδιδε και αποκάλυπτε τη διχασμένη και ολότελα ανώριμη υπόστασή του.
| Τίτλος βιβλίου: | Ιστορία της Ελλάδος επίτομη - συνθετική |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Από τη γένεση του νέου ελληνισμού (1204) στη σύγχρονη Ελλάδα (2000) |
|---|
| Εκδότης: | Σταμούλης Αντ. |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Βακαλόπουλος, Κωνσταντίνος Α. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789608353770 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 2005 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Ιστορία > Ρωμαική, Βυζαντινή και Οθωμανική Αυτοκρατορία |
|---|
Καραμπερόπουλος, Δημήτριος Α.
Ο Δημήτριος Απ. Καραμπερόπουλος γεννήθηκε στο Βελεστίνο το 1945, όπου έζησε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια. Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει την ειδικότητα του παιδιάτρου από το 1980, την οποία ασκεί στην Κηφισιά όπου ζεί. Είναι παντρεμένος με την Βασιλική Κωσταρέλου, φαρμακοποιό, εκ Μαρκοπούλου Μεσογαίας και έχει τέσσερα παιδιά. Από το 1990 ασχολείται με την Ιστορία της Ιατρικής της εποχής του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, δημοσιεύοντας αρκετές πρωτότυπες μελέτες, όπως μεταξύ των άλλων "Ιατρικές γνώσεις του Ρήγα στο βιβλίο του Φυσικής απάνθισμα" (1990), "Γνώσεις ανατομίας και φυσιολογίας του Θεσσαλού Διδασκάλου του Γένους Ανθίμου Γαζή" (1993), "Η πρώτη Ιστορία της Ιατρικής στην Ελληνική γλώσσα" (1994), "Ένα αβιβλιογράφητο κείμενο του 1815 για την προστασία από την πανώλη" (1994), "Ο ιατρός Μανουήλ Σαρής Τενέδιος και το διαφωτιστικό του έργο" (1999), "Η ιατρική ευρωπαϊκή γνώση στον ελληνικό χώρο (1745-1821)" (2003). Ανακηρύχθηκε με άριστα Διδάκτωρ της Ιστορίας της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1996. με μια πολυσέλιδη εμπεριστατωμένη μελέτη, η οποία αναφέρεται στα έντυπα ελληνικά ιατρικά βιβλία της προεπαναστατικής εποχής. Ασχολείται επίσης με τους ιατρούς της αρχαιότητας Ιπποκράτη και Γαληνό δημοσιεύοντας εργασίες όπως "Το παιδί στην Ιπποκρατική Συλλογή", "Η κυστεοουρητηρική συμβολή: πρώτη αναφορά από τον Γαληνό", "΄Ελεγχος αποτελεσματικότητας φαρμάκου από τον Γαληνό", "Η βοτανοθεραπεία στους αρχαίους Ελληνες ιατρούς". Ίδρυσε την Ελληνική Εταιρεία Ιστορίας της Παιδιατρικής, της οποίας είναι ο πρώτος πρόεδρός της. Ίδρυσε το Σύλλογο Βελεστινιωτών Αθηνών (1981), του οποίου προεδρεύει και μέχρι το 1997 εξέδιδε τη εφημερίδα του Συλλόγου "Φωνή του Βελεστίνου". Εμπνευστής και συνιδρυτής του πρωτότυπου "Μουσείου Γεωργικών Εργαλείων και Παραδοσιακής Τεχνολογίας Βελεστίνου" (1992). Ίδρυσε την Επιστημονική Εταιρεία Μελέτης Φερών-Βελεστίνου-Ρήγα (1987), της οποίας είναι πρόεδρος και έχει διοργανώσει τέσσερα Διεθνή Συνέδρια για τον Ρήγα Βελεστινλή και τη γενέτειρά του (1986, 1992, 1997, 2003), ενώ εκδίδει και τους τόμους των Πρακτικών τους με τον τίτλο "Υπέρεια". Παράλληλα, επιμελείται την έκδοση των έργων του εθνεγέρτη Ρήγα Βελεστινλή, συντάσσοντας και τα αντίστοιχα ευρετήριά τους: "Φυσικής απάνθισμα" (1991), "Ανέκδοτα έγγραφα περί Ρήγα Βελεστινλή" των Αιμ. Λεγκράνδ (1996) και Κ. Αμάντου (1997), "Θούριος, Παραδοσιακές μουσικές παραλλαγές" (1997), "Ο Ηθικός Τρίπους" (2001), "Ολυμπιακοί Αγώνες" (2003), "Νέος Ανάχαρσις" (2004), "Τα Επαναστατικά" (1994), όπου περιέχονται τα Δίκαια του Ανθρώπου, το Σύνταγμα και ο Θούριος. Για να γίνει γνωστή η πρωτοπόρα πολιτική σκέψη του Ρήγα φροντίζει όπως τα "Επαναστατικά" μεταφρασθούν και εκδοθούν στις Βαλκανικές και ευρωπαϊκές γλώσσες. Ήδη εκδόθηκαν κατά σειρά στις γλώσσες: Βουλγαρική, Ρουμανική, Σερβική, Αλβανική, Ρωσική, Ιταλική, Γαλλική και Αγγλική και ετοιμάζεται στην Ισπανική και Γερμανική γλώσσα. Συνέταξε το "Ευρετήριο" της Χάρτας της Ελλάδος του Ρήγα και επιμελήθηκε την, για πρώτη φορά, αυθεντική επανέκδοση της Χάρτας της Ελλάδος, έκδοση, που είχε την υποστήριξη της Ακαδημίας Αθηνών (1998). Έχει παρουσιάσει τις τρεις σημαντικότερες έρευνες των τελευταίων ετών για τον Ρήγα:
α) Ένα πρότυπο του βιβλίου του "Φυσικής απάνθισμα" είναι η Γαλλική Εγκυκλοπαιδεία των Ντιντερώ και Ντ΄ Αλαμπέρ (1994).
β) Οι γεωγραφικοί χάρτες, που ο Ρήγας χρησιμοποίησε για τη χάραξη της "Χάρτας της Ελλάδος" ήταν οι χάρτες του γάλλου Gullielmo Delisle και του Ιταλού Rizzi Zannoni (1998).
γ) Ο Ρήγας είναι ο μεταφραστής των Ολυμπίων του Μεταστάσιο (2001).
Επίσης, δημοσίευσε τη μελέτη και "Ονομα και καταγωγή του Ρήγα Βελεστινλή" (1997, Β΄ έκδοση 2000), με την οποία αποκαθίσταται πλέον το πραγματικό όνομα του εθνεγέρτη "Ρήγας Βελεστινλής". Παράλληλα διορθώθηκαν τα Σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας της ΣΤ΄ Τάξεως Δημοτικού, της Α΄ και Β΄ Τάξεως Λυκείου, τα οποία ανέγραφαν ως τάχα πραγματικό όνομα το "Αντώνιος Κυριαζής", Επίσης τεκμηριώθηκε η ντόπια, από το Βελεστίνο, καταγωγή του Ρήγα. Συμμετείχε σε όλα, σχεδόν, τα συνέδρια και συμπόσια, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, που διοργανώνονταν για τον Ρήγα Βελεστινλή, με την ευκαιρία της επετείου του μαρτυρικού του θανάτου, καθώς επίσης δίδει πολλές ομιλίες σχετικά με την προσωπικότητα και το επαναστατικό σχέδιο του εθνεγέρτη Ρήγα Βελεστινλή.
