Μακρινοί ορίζοντες
Μάιος 1888. Επτά χρόνια μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας, ο κάμπος μοιάζει με καζάνι που σιγοβράζει· τα τσιφλίκια των Τούρκων μπέηδων αγοράζονται από βαθύπλουτους Έλληνες, ενώ η γύρω από τον κάμπο περιοχή ληστοκρατείται.
Στο κονάκι του Άρη Χατζηπαυλή, ένα τρυφερό ειδύλλιο πλέκεται ανάμεσα στην Μπονιφάθεια, κόρη του γαιοκτήμονα, και στον Κωστή Αραβαντινό, γιο του αρχιεπιστάτη του. Οι δύο νέοι απολαμβάνουν την ευτυχία χωρίς να υποψιάζονται τα παιχνίδια της Μοίρας. Σιγά σιγά θα συνειδητοποιήσουν ότι έχουν πέσει θύματα μιας δεσποτικής δύναμης, και, μέσα από τις φλόγες των πολέμων που θα κάψουν πρώτα τα Βαλκάνια κι ύστερα δύο φορές τον κόσμο όλο, θα προσπαθήσουν να ξαναπλάσουν τη ζωή με την απόλυτη ακτινοβολία της.
| Τίτλος βιβλίου: | Μακρινοί ορίζοντες |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Ιστορικό μυθιστόρημα |
|---|
| Εκδότης: | Ψυχογιός |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Πολυράκης, Γιώργος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789602748862 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2005 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Ιστορικό Μυθιστόρημα |
|---|
Πλασκοβίτης, Σπύρος, 1917-2000
Ο Σπύρος Πλασκοβίτης (πραγματικό όνομα: Πλασκασοβίτης) γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1917, αλλά από το 1931 έζησε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε στο Υπουργείο Συγκοινωνιών και, από το 1951, στο Συμβούλιο της Επικρατείας, από όπου απολύθηκε στη διάρκεια της δικτατορίας καθώς, ως πρωτεργάτης της οργάνωσης "Δημοκρατική Άμυνα", συνελήφθη και φυλακίστηκε για τέσσερα χρόνια. Διετέλεσε βουλευτής Επικρατείας (1977 κ.έ.), ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ (1981-1989) και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1984-1986). Υπήρξε εκ των ιδρυτών της Εταιρείας Συγγραφέων και διετέλεσε πρόεδρος του ΔΣ του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. Πέθανε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 2000. Διηγηματογράφος και μυθιστοριογράφος από τους καλύτερους της μεταπολεμικής περιόδου, ο Σπύρος Πλασκοβίτης πρωτοδημοσίευσε με το ψευδώνυμο "Λευκάτας" στο περιοδικό "Η Διάπλασις των Παίδων" το 1929. Το πρώτο του βιβλίο, "Το γυμνό δέντρο", εκδόθηκε το 1952. Εξέδωσε συνολικά έξι συλλογές με διηγήματα, όπου περιλαμβάνονται και δύο νουβέλες, μία νουβέλα, τέσσερα μυθιστορήματα και δύο τόμους δοκιμίων. Τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τη συλλογή διηγημάτων "Η θύελλα και το φανάρι" (1956), με το Βραβείο των Δώδεκα για "Το φράγμα" (1961) και με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για την "Πόλη" (1980). Διηγήματά του μεταφράστηκαν στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες και δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά κι ανθολογίες του εξωτερικού, το μυθιστόρημά του "Το φράγμα" (1960) εκδόθηκε στα γαλλικά, ουκρανικά και ρουμανικά, ενώ το μυθιστόρημα "Η κυρία της βιτρίνας" (1990) στα γαλλικά, γερμανικά και αγγλικά. Μια επιλογή, επίσης, από το διηγηματογραφικό έργο του κυκλοφόρησε σε ιταλική μετάφραση, με τίτλο "Τ' άλογο και τ' αεροπλάνο κι άλλα επτά διηγήματα".
