Clavigo
Για να επιτύχει τους στόχους του στην ισπανική αυλή, ο φιλόδοξος και ταλαντούχος Κλαβίγκο εγκαταλείπει την αγαπηµένη του Μαρί Μπωµαρσαί. Η Μαρί αρρωσταίνει από θλίψη, ο αδελφός της το µαθαίνει και έρχεται να πάρει εκδίκηση. Ζητάει το λόγο και φέρνει σε αδιέξοδο τον Κλαβίγκο που, βασανισµένος από τύψεις, µετανοεί και ζητάει πάλι σε γάµο τη Μαρί. Όλα προµηνύουν αίσια εξέλιξη, αλλά µε την παρέµβαση του αδίστακτου φίλου του, Κάρλος, που τον πείθει ότι ο γάµος αυτός θα οδηγήσει σε ναυάγιο την καριέρα του, ο Κλαβίγκο κλονίζεται και προδίδει τη Μαρί για δεύτερη φορά. Η Μαρί πεθαίνει, ο Κλαβίγκο παρευρίσκεται τυχαία στην κηδεία της και, τρελός από τύψεις, µονοµαχεί µε τον αδελφό της και σκοτώνεται... Αστικό δράµα αυστηρά αριστοτελικής δοµής, το Clavigo βασίζεται σε πραγµατικό περιστατικό από τη ζωή του συγχρόνου του Γκαίτε Γάλλου δραµατουργού, Μπωµαρσαί.
| Τίτλος βιβλίου: | Clavigo |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Clavigo |
|---|
| Εκδότης: | Νεφέλη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Goethe, Johann Wolfgang von, 1749-1832 (Συγγραφέας)
Δεπάστας, Γιώργος Δ. (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789602117491 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Παράσταση | Σελίδες: | 107 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2005 | Διαστάσεις: | 20x12 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Θέατρο |
|---|
Παπανούτσος, Ευάγγελος Π., 1900-1982
Ο Ευάγγελος Παπανούτσος γεννήθηκε το 1900 στον Πειραιά. Σπούδασε στα πανεπιστήμια Αθηνών, Βερολίνου, Τυβίγγης και Παρισίων. Διετέλεσε διδάκτωρ της Φιλοσοφίας, του γερμανικού Πανεπιστημίου της Τυβίγγης. Και "τιμής ένεκεν" διδάκτωρ του Δικαίου, του σκωτικού Πανεπιστημίου του Αγίου Ανδρέου.
Η συμβολή του στη λειτουργία και στην ανακαίνιση της Ελληνικής Παιδείας είναι πασίγνωστη. Υπηρέτησε την εκπαίδευση από το 1920, και ως εκπαιδευτικός πέρασε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας, έως ότου (μετά την απελευθέρωση της χώρας) διορίστηκε γενικός διευθυντής και αργότερα (1950 και 1963) γενικός γραμματέας στο Υπουργείο Παιδείας. Δίδαξε επί 20 χρόνια φιλοσοφία, ψυχολογία και παιδαγωγικά στον μορφωτικό σύλλογο "Αθήναιον". Διετέλεσε αντιπρόεδρος του "Αθηναϊκού Τεχνολογικού Ομίλου" και βουλευτής επικρατείας στην πρώτη Δημοκρατική Βουλή. Με τη διεύθυνσή του δημοσιεύτηκαν 15 τόμοι του Περιοδικού "Παιδεία" (1946-1961) και 100 τόμοι Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων, έκδοση Ι. Ζαχαρόπουλου (1954-1958). Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει δεκάδες βιβλία, όχι μόνο στην ελληνική, αλλά και στη γερμανική, την αγγλική και τη γαλλική. Πέθανε το 1982.
