Η τρέλα του τόπου
Πώς μπορούμε, σήμερα, καθήμενοι επάνω στα ερειπιώδη θεμέλια της μοντέρνας αρχιτεκτονικής, να σκεφτούμε γι' αυτήν; Υπάρχει τρόπος ώστε η σκέψη μας για τους προγενέστερους, η σκέψη για την καταγωγή, χωρίς να είναι σκέψη ιστορικιστική και χωρίς να κυριαρχείται από τη νοσταλγία ή από ένα αξιολογικό ήθος, να είναι σκέψη συγχρονική και διακειμενική; Να συγκροτεί ένα θεωρησιακό πρόγραμμα και να προϊδεάζει για δρόμους στον σύγχρονο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό;
Τα κείμενα για την "Τρέλα του τόπου" επιχειρούν μια ερμηνευτική βιαιοπραγία επάνω στα θεμέλια της μοντέρνας αρχιτεκτονικής στη μεταπολεμική Ελλάδα. Τα έργα του Πικιώνη, του Κωνσταντινίδη, του Ζενέτου, των Αντωνακάκη αποτελούν προγραμματικούς σταθμούς στη συγκρότηση όχι μόνο της αρχιτεκτονικής αλλά και του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού. Ανιχνεύοντας και κατανοώντας τη διαφορά μέσα στα προγράμματα των διαφορετικών αρχιτεκτόνων, τις επιμέρους γλώσσες, τους ιδιωματισμούς τους και ερμηνεύοντας το ζωτικό στοιχείο των αδιεξόδων τους βρισκόμαστε ξαφνικά μπροστά στα δικά μας αδιέξοδα, που με τους τρόπους της δικής μας συγχρονικότητας μπορεί να οδηγήσουν, ως εκδηλώσεις του τραγικού, σε νέες πιθανές θεωρησιακές ή σχεδιαστικές προτάσεις. "Η τρέλα του τόπου" θέλει να μιλήσει για το πριν, υπονοώντας το μετά. Θέλει να ξεπεράσει επιστρέφοντας ή θέλει να επιστρέψει ξεπερνώντας.
Σήμερα με την αθρόα οικοδόμηση του ελληνικού τοπίου συνεχίζεται το πρόγραμμα οικοδόμησης του μοντερνισμού. Συνεχίζουμε να χτίζουμε με μπετόν, με πέτρα και με σίδερο και αυτός ο τρόπος κατασκευής συνεχίζει να οικοδομεί -ως γλώσσα- ένα διαρκώς ημιτελές προϊόν των προγενεστέρων. Μπορούμε λοιπόν, αντί να "τακτοποιούμε" την ιστορία, να οργανώσουμε μια παραγωγική ερμηνευτική αταξία για να αδράξουμε το ανοίκειο μέσα από το ζωτικό στοιχείο της σκέψης των προγενεστέρων; Είμαστε ακόμα στην αρχή και σκεφτόμαστε, κοιτώντας μια πίσω μια μπροστά, την αρχή της αρχής.
| Τίτλος βιβλίου: | Η τρέλα του τόπου |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Αρχιτεκτονική στο ελληνικό τοπίο |
|---|
| Εκδότης: | Εκκρεμές |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Κοτιώνης, Ζήσης (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789607651365 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Δοκίμιο | Σελίδες: | 264 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 2004 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θετικές > Αρχιτεκτονικη, Τοπογραφία, Χαρτογραφία |
|---|
Πρατικάκης Μανόλης
Ο Μανόλης Πρατικάκης γεννήθηκε στο Μύρτος, παραθαλάσσιο χωριό του Λιβυκού πελάγους. Έζησε εκεί ως τα δεκαοχτώ του, αλλά διατηρεί στενούς δεσμούς με τη γενέτειρα. Είναι ψυχίατρος, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέχρι πρόσφατα Διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός. Έχει εκδώσει δεκαεννιά ποιητικές συλλογές, δύο βιβλία με διηγήματα και νουβέλες και έχει γράψει δύο σενάρια για μεγάλου μήκους ταινίες σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη και συγγραφέα Μάκη Μωραΐτη. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Το έργο του έχει μεταφραστεί στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες και όχι μόνο. Το 1999 εκπροσώπησε την Ελλάδα για το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας με το βιβλίο του Η κοίμηση και η ανάσταση των σωμάτων του Δομήνικου, το οποίο μεταφράστηκε σε τρείς γλώσσες. Το 2003 πήρε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή Το νερό. Το 2008 βραβεύτηκε από την Παγκρήτια Ένωση Επιστημόνων ως επιστήμονας και ποιητής. Το 2012 πήρε το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του. Ο συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος δημιούργησε cd με κύριο κορμό έξι ποιήματά του από τη συλλογή Λιβιδώ, που το ονόμασε «Αθέατος σφυγμός». Το 2001 ο ίδιος συνθέτης δημιούργησε συμφωνικό έργο πάνω στην ποίησή του, με τίτλο «Η Συμφωνία της Ίασης», το οποίο ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Έργα του επίσης έχουν μελοποιήσει οι: Κώστας Στεφάνου (Το κονσέρτο της φύσης), Χαρά Παλαιολόγου (Κύματα φωτός) και Παύλος Δασκαλάκης με σύγχρονες κρητικές μελωδίες.
(Πηγή: "Εκδόσεις Αρμός", 2023)
