Η διαλεκτική του βλέπειν
Η συγγραφέας αντλεί το υλικό της από ένα βιβλίο που δεν γράφτηκε ποτέ, το "Passagen-Werk" ("Σχέδιο Eργασίας περί Στοών") το ημιτελές μείζον δημιούργημα του Βάλτερ Μπένγιαμιν για τη βιομηχανική κουλτούρα του 19ου αιώνα με τη μορφή που αυτή έλαβε στο Παρίσι και η οποία, με τη σειρά της, διαμόρφωσε την πόλη αυτή. Δεν πρόκειται απλώς για μια σύνοψη των αυθεντικών γερμανικών και γαλλικών χειρογράφων του Μπένγιαμιν, αλλά για μια ευρηματική ανασύνθεσή τους από τη συγγραφέα, προκειμένου να φωτιστεί ο κόσμος τον οποίο έζησε και περιέγραψε ο Μπένγιαμιν. Κομβικό σημείο της φιλοσοφίας του είναι ότι η μετάδοση της όποιας κουλτούρας είναι πολιτική πράξη ύψιστης σημασίας. Έτσι, τα κοινά, καθημερινά αντικείμενα της βιομηχανικής κουλτούρας έχουν τόσα να μας διδάξουν όσα και οι άλλοι πολιτιστικοί "θησαυροί" που έχουμε μάθει από παλαιά να σεβόμαστε.
Τίτλος βιβλίου: | Η διαλεκτική του βλέπειν |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Ο Βάλτερ Μπένγιαμιν και το Σχέδιο εργασίας περί Στοών |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | The Dialectics of Seeing: Walter Benjamin and the Arcades Project |
---|
Εκδότης: | Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Buck - Morss, Susan (Συγγραφέας) Αθανασάκης, Μανόλης (Μεταφραστής) Μπαλτάς, Αριστείδης, 1943- (Επιμελητής) Μπαλτάς, Αριστείδης, 1943- (Υπεύθυνος Σειράς)
|
ISBN: | 9789605242749 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Φιλοσοφία της Επιστήμης | Σελίδες: | 572 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2009 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Σημείωση: | Πρόλογος: Αριστείδης Μπαλτάς. |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Φιλοσοφία |

Σολομός, Αλέξης, 1918-2012
Κεφαλλονίτης από καταγωγή, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1918. Σπούδασε στο Κολλέγιο Αθηνών, στη Νομική Σχολή Αθηνών, στη Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου και μεταπολεμικά στο Royal Academy του Λονδίνου, στο Πανεπιστήμιο Yale και στο Εργαστήριο Πισκάτορ στη Νέα Υόρκη. Στην Κατοχή δούλεψε ως ηθοποιός, ενδυματολόγος, μεταφραστής και κριτικός κινηματογράφου. Υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού "Τετράδιο" (1944) και συνεργάτης αθηναϊκών εφημερίδων. Το θεατρικό του έργο "Ο τελευταίος ασπροκόρακας" παίχτηκε στο Θέατρο Τέχνης του Κουν και τον επόμενο χρόνο "Το μονοπάτι της λευτεριάς" απ' το θίασο του Γιώργου Παππά και Μελίνας Μερκούρη. Η σκηνοθετική του σταδιοδρομία άρχισε στη Νέα Υόρκη το 1947, συνεχίστηκε στο Λονδίνο και τελικά στην Αθήνα, με πρώτη παράσταση την "Κληρονόμο" στο Θέατρο Μουσούρη. Ως σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου, μόνιμος (1950-1964) κι αργότερα έκτακτος, ανέβασε συνολικά εκατόν δύο θεατρικά έργα. Άλλα εξήντα πέντε σκηνοθέτησε σε διάφορους αθηναϊκούς θιάσους, στο Κ.Θ.Β.Ε., στην Ε.Λ.Σ. και στο δικό του θίασο, "Προσκήνιο" (1967-1978), καθώς επίσης στο Μίσιγκαν των Η.Π.Α. ως καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ αρχαίου ελληνικού θεάτρου. Χρημάτισε αναπληρωτής γενικός διευθυντής του Ε.Ι.Ρ.Τ. (1975) και δυο φορές διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου. Έγραψε δώδεκα βιβλία με θεατρικά θέματα. Διακρίσεις: Ταξιάρχης του Φοίνικα, Βραβείο Ακαδημίας, επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έφυγε από τη ζωή στις 25 Σεπτεμβρίου 2012, σε ηλικία 94 χρονών.