Λεξικό αναπτυγμένων εννοιών
Το "Λεξικό αναπτυγμένων εννοιών" είναι ένα πρωτότυπο απλό και έγκυρο βοήθημα για το μάθημα της έκθεσης ιδεών. Στις σελίδες του περιέχονται περισσότερες από 200 έννοιες από όλους τους χώρους της επιστήμης, της φιλοσοφίας, των εικαστικών τεχνών και της θρησκείας, οι οποίες αναπτύσσονται θεωρητικά, ενώ τονίζεται παράλληλα και η σημασία τους για τη σύγχρονη ζωή.
Γραμμένο σε πυκνό και γλαφυρό και νεοελληνικό λόγο, άρτιο επιστημονικά αλλά συγχρόνως απλό και κατανοητό, εμπλουτισμένο ακόμη και με έννοιες της σύγχρονης κουλτούρας το Λεξικό έχει τους εξής στόχους: να εξοπλίσει τους μαθητές με βασικές γνώσεις για τις εκθέσεις, να διευκολύνει τους φιλολόγους στην καθημερινή διδακτική πράξη, να ικανοποιήσει, τέλος, την έφεση για μάθηση κάθε φιλομαθή αναγνώστη.
| Τίτλος βιβλίου: | Λεξικό αναπτυγμένων εννοιών |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Βασικές θεωρητικές γνώσεις για τις εκθέσεις |
|---|
| Εκδότης: | Επικαιρότητα |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Ρώμας, Χρίστος Γ. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789602050156 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 1989 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Εκπαίδευση > Γενικά
Εκπαίδευση > Σχολικά > Βοηθήματα |
|---|
Eliot, Thomas Stearns, 1888-1965
Γεννήθηκε στον Άγιο Λουδοβίκο του Μισούρι, στις ΗΠΑ, το 1888 από πουριτανή αριστοκρατική οικογένεια διαπρεπών επιστημόνων και ανατράφηκε με τις αρχές του παππού του που ήταν θεολόγος. Σπούδασε στην Ακαδημία Σμιθ της Μασαχουσέτης, βραβεύτηκε με χρυσό μετάλιο στα λατινικά από την Milton Academy. Σπούδασε τέσσερις γλώσσες: ελληνικά, λατινικά, γαλλικά, γερμανικά και συνάμα μεσαιωνική ιστορία, συγκριτική φιλολογία και ιστορία νεώτερης φιλοσοφίας. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα φιλοσοφίας στο Χάρβαρντ από τον Μπ. Ράσελ, το 1914 καθώς και σανσκριτική και νεώτερη ινδική φιλοσοφία. Γνώστης της γαλλικής φιλολογίας επιδόθηκε στην ποίηση. Το 1915 ο Έλιοτ εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο παραδίνοντας μαθήματα σε σχολεία και αργότερα διορίστηκε στη Lloyd' s Bank του Λονδίνου όπου εργάστηκε οχτώ χρόνια. Η ποίηση του κατατάσσεται σε πέντε περιόδους. Η πρώτη περίοδος (1909-1919) περιλαμβάνει τα ποιήματα: "Το τραγούδι της αγάπης του Άλφρεντ Προύλφροκ", "Το πορτραίτο μιας κυρίας", "Πρελούδια", κ.ά. Η δεύτερη περίοδος (1920-1925) περιλαμβάνει τα ποιήματα: "Γερόντιον", "Ιπποπόταμος", "Η έρημη χώρα", κ.ά. Στην τρίτη περίοδο ανήκουν "Οι άδειοι άνθρωποι", ενώ στην τέταρτη περίοδο (1927-1934) περιλαμβάνονται τα ποιήματα: "Το ταξίδι των Μάγων", "Ένα τραγούδι για τον Συμεών", "Animula", "Βράχος", κ.ά. Στην πέμπτη περίοδο (1935-1942) ανήκουν τα "Τέσσερα κουαρτέτα". Τα θεατρικά του έργα είναι τα "Φονικό στην εκκλησιά" ("Murder in the Cathedral"), "Sweeny Agonistes", "Κοκτέιλ πάρτυ" κ.ά. Ως δημοσιογράφος και κριτικός έδωσε αξιόλογα δείγματα. Από το 1922 που ήταν εκδότης του περιοδικού "Κριτήριον" σκοπό είχε να δημιουργήσει μια θέση για τις νέες τάσεις της λογοτεχνίας και την κριτική. Στα δοκίμια και τις μελέτες ανήκουν: "Η παράδοση και το ατομικό ταλέντο", 1919, "Η χρήση της ποίησης και η χρήση της κριτικής", 1933, "Σημειώσεις για τον ορισμό της κουλτούρας", 1948, "Ποίηση και δράμα", 1951, κ.ά. Το 1948 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 1965.
