Το ήπιο δίκαιο στην έννομη τάξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Η μονογραφία "Το ήπιο δίκαιο στην έννομη τάξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης" είναι προϊόν μιας έρευνας που ξεκίνησε από τη διαπίστωση ότι το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν εξαντλείται σε συγκεκριμένους τύπους πράξεων, αλλά ανιχνεύεται σε ένα ευρύ φάσμα κανόνων και κειμένων που επηρεάζουν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους τη λειτουργία της ενωσιακής έννομης τάξης. Η μελέτη του ήπιου δικαίου δεν αφορά μόνο νομικές πράξεις και κανόνες, αλλά ανάγεται ταυτόχρονα σε μελέτη της δομής και της λειτουργίας του θεσμικού συστήματος της Ένωσης. Η μονογραφία διαρθρώνεται σε τρία μέρη: α) Η δομή του ήπιου δικαίου στην έννομη τάξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, β) η λειτουργία του ήπιου δικαίου στην έννομη τάξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και γ) η φύση του ήπιου δικαίου στην έννομη τάξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο πλαίσιο της μελέτης εξετάζονται οι νομικές μορφές του ήπιου δικαίου στην ΕΕ, όπως η Σύσταση, η Γνώμη, το Πρόγραμμα, οι Κατευθυντήριες Γραμμές, οι Ανακοινώσεις της Επιτροπής, τα Συμπεράσματα, τα Ψηφίσματα κ.ά. Η έκδοση εμπλουτίζεται από πλήρες ευρετήριο νομολογίας, ευρετήριο βιβλιογραφίας, αλφαβητικό ευρετήριο και κατάλογο των πράξεων που αναφέρονται στη μελέτη.
Andersen Hans Christian
Ο ΧΑΝΣ ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΑΝΤΕΡΣΕΝ (1805-1875 ) γεννήθηκε στην Όντενζε, κοντά στην Κοπεγχάγη, στη Δανία. Δεξιοτέχνης του λογοτεχνικού παραμυθιού, οι ιστορίες του έγιναν διάσημες σε όλο τον κόσμο. Έγραψε θεατρικά έργα, μυθιστορήματα, ποιήματα, ταξιδιωτικά βιβλία και αρκετές αυτοβιογραφίες. Τα παραμύθια του είναι από τα πιο πολυμεταφρασμένα έργα στην ιστορία της λογοτεχνίας. Μικρός προσπάθησε να γίνει ηθοποιός. Το 1829δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο Μια βόλτα από το κανάλι του Χόλμεν στο ανατολικό σημείο του νησιού Αμά τα έτη 1828 και 1829, μια ιστορία του φανταστικού στο ύφος του Γερμανού ρομαντικού συγγραφέα Ε.Τ.Α. Χόφφμαν, που γνώρισε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Το 1835 εξέδωσε τη συλλογή Παραμύθια ειπωμένα για παιδιά που περιλάμβανε τις ιστορίες «Το τσακμάκι του στρατιώτη», «Ο μικρός Κλάους και ο μεγάλος Κλάους», «Η
πριγκίπισσα και το μπιζέλι», «Τα λουλούδια της μικρής Ίντα». Στη συνέχεια δημοσίευσε τρεις τόμους με παραμύθια που όλα πια είναι κλασικά.Καινοτόμος αφηγητής, χρησιμοποίησε την προφορική γλώσσα προκαλώντας ρήξη με τη λογοτεχνική παράδοση. Παρότι αρκετά παραμύθια του εκφράζουν αισιοδοξία ότι στο τέλος πάντα το καλό και η ομορφιά θριαμβεύουν (π.χ. «Η βασίλισσα του χιονιού»), άλλα είναιαπαισιόδοξα και δεν έχουν ευτυχισμένο τέλος. Συνδύασε την έμφυτη ικανότητά του να λέει ιστορίες και την ανεξάντλητη φαντασία του με καθολικά στοιχεία των λαϊκών μύθων, παράγοντας ένα σώμα παραμυθιών που ταιριάζουν σε πολλούς και διαφορετικούς πολιτισμούς.
(Πηγή: Εκδόσεις Άγρα, 2022)
