Κιότο

Το "Κιότο", που γράφτηκε το 1962, είναι αναμφίβολα το έργο του Καουαμπάτα που εξηγεί θαυμάσια την αυτοκτονία του, δέκα χρόνια αργότερα, καθώς και την αυτοκτονία τόσων συγγραφέων και διανοουμένων της Ιαπωνίας μετά την «επανάσταση» (τον αναγκαστικό εξευρωπαϊσμό δηλαδή) της περιόδου Μεϊτζί.
Το Κιότο αφηγείται την ιστορία δύο δίδυμων κοριτσιών που ορφάνεψαν πολύ νωρίς και ανατράφηκαν χωριστά. Συναντούν η μία την άλλη όταν πλέον είναι κοπέλες. Όμως έχουν μεγαλώσει σε τόσο διαφορετικό περιβάλλον, που οι ίδιες αποφασίζουν να μην ξανασυναντηθούν.
Πίσω απ' αυτό τον απλοϊκό μύθο βρίσκεται όλο το δράμα της σύγχρονης Ιαπωνίας, που αποτελεί και το βασικό θέμα του Κιότο: ο εξευρωπαϊσμός και, αργότερα, μετά τη Χιροσίμα, ο επιταχυνόμενος εξαμερικανισμός μιας κοινωνίας που μέχρι τότε είχε ζήσει πάνω σε κοινωνικές, πολιτιστικές και ηθικές βάσεις εντελώς διαφορετικές.
Λιτό και καθάριο, αυτό το υπέροχο μυθιστόρημα μας κάνει να αντιληφθούμε την ανεπανόρθωτη παρακμή, εμπορευματοποίηση και ασχήμια που επήλθαν στην αρχαία πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας του Ανατέλλοντος Ηλίου.
Μετά απ' αυτό, κανένας πλέον δεν μπορεί να παραβλέψει την οικουμενική διάσταση του "Κιότο" του Καουαμπάτα.
Τίτλος βιβλίου: | Κιότο | ||
---|---|---|---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Μυθιστόρημα | ||
Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Kawabata Yasunari (Συγγραφέας) Ζαχοπούλου - Βλάχου, Πόλλα (Μεταφραστής) | ||
ISBN: | 9789600362084 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Σειρά εκδότη: | Koto | Σελίδες: | 200 |
Στοιχεία έκδοσης: | Ιούλιος 2019 | Διαστάσεις: | 21x14 |
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |
Kawabata Yasunari
Ο Γιασουνάρι Καουαμπάτα (1899-1972) ήταν Ιάπωνας μυθιστοριογράφος. Γεννήθηκε στην Όσακα σε οικογένεια γιατρών. Έμεινε νωρίς ορφανός και έχασε όλους τους κοντινούς συγγενείς του ενώ ήταν ακόμη σε νεαρή ηλικία.
Σπούδασε λογοτεχνία στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκυο. Εμφανίστηκε στον λογοτεχνικό κόσμο με τη Χορεύτρια από το Ίζου (1926), που γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Έγραψε σενάρια για τον κινηματογράφο και άλλα μυθιστορήματα και νουβέλες σε συνέχειες. Το 1935 έγραψε μια πρώτη εκδοχή της Χώρας του χιονιού, που ολοκληρώθηκε αρκετά χρόνια αργότερα. Μεσολάβησαν και ακολούθησαν πολλά άλλα γνωστά του μυθιστορήματα : Η λίμνη, Ο ήχος του βουνού, Οι κοιμισμένες καλλονές, Ομορφιά και θλίψη, Ο δάσκαλος του Γκο.
Ίδρυσε μαζί με τον συγγραφέα Ριίτσι Γιοκομίτσου το περιοδικό Μπούνγκεϊ Τζίνταϊ (Εποχή τέχνης και κουλτούρας), που αντλούσε μεγάλο μέρος της αισθητικής του από ευρωπαϊκά λογοτεχνικά ρεύματα όπως το νταντά και ο εξπρεσιονισμός. Η επιρροή τους στα μυθιστορήματα του Καουαμπάτα μπορεί να φανεί στις απότομες μεταβάσεις μεταξύ ξεχωριστών, σύντομων, λυρικών επεισοδίων, σε εικόνες που συχνά προκαλούν έκπληξη, καθώς και στην αντιπαράθεση του ωραίου και του άσχημου. Αυτές οι ίδιες ιδιότητες, ωστόσο, υπάρχουν και στην ιαπωνική πεζογραφία του 17ου αιώνα, καθώς και στην ποίηση renga του 15ου αιώνα. Σε αυτή την τελευταία φαίνεται να πλησιάζει η μυθοπλασία του στα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Το 1968 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας και τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 16 Απριλίου 1972, αυτοκτόνησε.
(Πηγή: "Εκδόσεις Άγρα", 2024)
- Η χώρα του χιονιού (2024)
- Ιστορίες της παλάμης (2021)
- Ομορφιά και θλίψη (2018)
- Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών (2010)
- Ομορφιά και θλίψη (2009)
- Η χώρα του χιονιού (2006)
- Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών και άλλες ιστορίες (2004)
- Η χορεύτρια του Ίζου (2000)
- Περί ζώων και πουλιών. Το μπράτσο (1997)
- Η λίμνη (1996)
- Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών και άλλες ιστορίες (1995)
- Κιότο (1994)