Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών και άλλες ιστορίες

Το σπίτι του τίτλου είναι ένας περίεργος οίκος ανοχής που απευθύνεται σε ηλικιωμένους άντρες -άντρες που έχουν χάσει προ πολλού τον ανδρισμό τους. Πληρώνουν για να περάσουν νύχτες ξαπλωμένοι δίπλα σε πανέμορφες γυμνές παρθένες, κοπέλες που έχουν ναρκωθεί και κοιμούνται έναν "ύπνο που θυμίζει θάνατο". Ο ήρωας, ο εξηνταεφτάχρονος γέρο - Εγκούτσι, θα βρεθεί μπλεγμένος σε ένα νοσηρό παιχνίδι μεταξύ μοναξιάς, έρωτα και θανάτου, βιώνοντας την εμπειρία των γηρατειών σαν μια αληθινή τραγωδία.
Τρεις ιστορίες από τον μεγάλο νομπελίστα συγγραφέα, τρεις παραβολές για την ανικανότητα του ανθρώπου να ζήσει ολοκληρωμένα τον ερωτισμό που βιώνει, ένα "αριστούργημα εσωτερικότητας" σύμφωνα με την άποψη του άλλου μεγάλου Ιάπωνα συγγραφέα Μισίμα.
Τίτλος βιβλίου: | Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών και άλλες ιστορίες | ||
---|---|---|---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Nemureru bijo | ||
Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Kawabata Yasunari (Συγγραφέας) Πολυτίμου, Έφη (Μεταφραστής) | ||
ISBN: | 9789600338362 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Σειρά εκδότη: | Εικοστός Αιώνας | Σελίδες: | 159 |
Στοιχεία έκδοσης: | 2004 | Διαστάσεις: | 21x14 |
Σημείωση: | Πρόλογος: Γιούκιο Μισίμα. | ||
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |
Kawabata Yasunari
Ο Γιασουνάρι Καουαμπάτα (1899-1972) ήταν Ιάπωνας μυθιστοριογράφος. Γεννήθηκε στην Όσακα σε οικογένεια γιατρών. Έμεινε νωρίς ορφανός και έχασε όλους τους κοντινούς συγγενείς του ενώ ήταν ακόμη σε νεαρή ηλικία.
Σπούδασε λογοτεχνία στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκυο. Εμφανίστηκε στον λογοτεχνικό κόσμο με τη Χορεύτρια από το Ίζου (1926), που γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Έγραψε σενάρια για τον κινηματογράφο και άλλα μυθιστορήματα και νουβέλες σε συνέχειες. Το 1935 έγραψε μια πρώτη εκδοχή της Χώρας του χιονιού, που ολοκληρώθηκε αρκετά χρόνια αργότερα. Μεσολάβησαν και ακολούθησαν πολλά άλλα γνωστά του μυθιστορήματα : Η λίμνη, Ο ήχος του βουνού, Οι κοιμισμένες καλλονές, Ομορφιά και θλίψη, Ο δάσκαλος του Γκο.
Ίδρυσε μαζί με τον συγγραφέα Ριίτσι Γιοκομίτσου το περιοδικό Μπούνγκεϊ Τζίνταϊ (Εποχή τέχνης και κουλτούρας), που αντλούσε μεγάλο μέρος της αισθητικής του από ευρωπαϊκά λογοτεχνικά ρεύματα όπως το νταντά και ο εξπρεσιονισμός. Η επιρροή τους στα μυθιστορήματα του Καουαμπάτα μπορεί να φανεί στις απότομες μεταβάσεις μεταξύ ξεχωριστών, σύντομων, λυρικών επεισοδίων, σε εικόνες που συχνά προκαλούν έκπληξη, καθώς και στην αντιπαράθεση του ωραίου και του άσχημου. Αυτές οι ίδιες ιδιότητες, ωστόσο, υπάρχουν και στην ιαπωνική πεζογραφία του 17ου αιώνα, καθώς και στην ποίηση renga του 15ου αιώνα. Σε αυτή την τελευταία φαίνεται να πλησιάζει η μυθοπλασία του στα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Το 1968 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας και τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 16 Απριλίου 1972, αυτοκτόνησε.
(Πηγή: "Εκδόσεις Άγρα", 2024)
- Η χώρα του χιονιού (2024)
- Ιστορίες της παλάμης (2021)
- Κιότο (2019)
- Ομορφιά και θλίψη (2018)
- Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών (2010)
- Ομορφιά και θλίψη (2009)
- Η χώρα του χιονιού (2006)
- Η χορεύτρια του Ίζου (2000)
- Περί ζώων και πουλιών. Το μπράτσο (1997)
- Η λίμνη (1996)
- Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών και άλλες ιστορίες (1995)
- Κιότο (1994)