Η δική μου Κερκίνη
Τι κοινό μπορούν να έχουν άραγε ιστορίες και αναμνήσεις από την εποχή του διορισμού και της υπηρεσίας της συγγραφέως στην παραμεθόριο, με τη διεξοδική παρουσίαση των νερών της κοιλάδας του Στρυμόνα και με ένα θεατρικό δρώμενο γεμάτο από ζωηρές φωνές και μαλώματα κορμοράνων και αργυροπελεκάνων, που διαδραματίζεται στην ίδια περιοχή, με σκηνικό τη λίμνη;
Τρία είναι τα μέρη που απαρτίζουν το θαυμάσιο αυτό βιβλίο-λεύκωμα, αφιερωμένο στη λίμνη Κερκίνη. Τρία μέρη φαινομενικά ετερόκλητα, που όμως έχουν και τα τρία, εν είδει κοινού παρονομαστή, την ίδια σχέση με τη λίμνη. Η συγγραφέας, άλλοτε μέσα από λεπτομερείς ρεαλιστικές περιγραφές και άλλοτε μέσα από ποιητικές εξάρσεις, κινείται άνετα πάνω στον κοινό αυτόν τόπο και τον χειρίζεται άριστα ως σκηνικό του έργου της. Με σταθερό στημόνι τη λίμνη Κερκίνη και με υφάδια που φέρουν νήματα βαπτισμένα στη νοσταλγία και στις αναμνήσεις, στερεωμένα από ιστορίες και την Ιστορία, αλλά κυρίως χρωματισμένα από τις θαυμάσιες εικαστικές δημιουργίες εκλεκτών σύγχρονων μας καλλιτεχνών, που διατρέχουν και κοσμούν τις σελίδες του έργου της, υφαίνει η συγγραφέας, υφάντρα και η ίδια, και μας παραδίδει τον θαυμαστό καμβά της λίμνης Κερκίνης και της γύρω της περιοχής.
Έτσι, μέσα από πετάγματα στη Μυθολογία, πέρα και πίσω από τον χρόνο, μέσα από τεκμηριωμένες αναφορές σε σημαντικά γεγονότα της πρόσφατης Ιστορίας μας, αλλά και στα σημαντικά ορόσημα της παραμεθορίου και εν τέλει, μέσα από ένα ευχάριστο λογοτεχνικό είδος, όπως είναι το θέατρο, επικοινωνούμε με το ιστορικό και μυθολογικό παρελθόν της περιοχής, τη γνωρίζουμε καλά, γινόμαστε κοινωνοί των προβλημάτων που αντιμετωπίζει στο παρόν και ενώνουμε τις ελπίδες μας με τις ελπίδες της συγγραφέως για την αίσια επίλυσή τους στο μέλλον.
Στο τέλος της επικοινωνίας μας με όλο αυτό το ποιητικά οργανωμένο υλικό, η συγγραφέας κατορθώνει να κάνει τη δική της Κερκίνη και δική μας προσωπική υπόθεση.
Ευαγγέλου, Ιάσων
Ο Ιάσων Ευαγγέλου (φιλολογικό ψευδώνυμο του οφθαλμιάτρου και λογοτέχνη Ευάγγελου Ευαγγελίου), γεννήθηκε στο Βόλο το 1926. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Ιατρική (πτυχίο 1954), Φιλοσοφία (πτυχίο 1974) και Θεολογία (ακροατής επί τετραετία). Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, της Ελληνικής Εταιρείας Φιλοσοφικών Μελετών κ.ά. Αρχισυντάκτης του περιοδικού "Προεκτάσεις στην εκπαίδευση" (1991-1997) και του περιοδικού "Κασταλία" της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών (1999-2005). Ο Ιάσων Ευαγγέλου παρουσιάστηκε στα Γράμματα το 1962 και από τότε προσφέρει στον λογοτεχνικό και φιλοσοφικό χώρο ένα σημαντικό έργο, που το χαρακτηρίζει κριτικό και εγκυκλοπαιδικό πνεύμα, πνευματικός προβληματισμός, ευαισθησία και ήθος, σαφήνεια σκέψης και έκφρασης, και περιεκτική διατύπωση λόγου. Αποσπάσματα του έργου του μεταφράστηκαν και στο εξωτερικό. Για την προσφορά του στα Ελληνικά Γράμματα έχει τιμηθεί με διακρίσεις και έτυχε τιμητικού διπλώματος από το Υπουργείο Πολιτισμού (1999). Έχει επίσης περιληφθεί σε ελληνικά και ξένα βιογραφικά λεξικά. Το έργο του αγκαλιάζει όλους σχεδόν τους τομείς του έντεχνου Λόγου, και εκτός από άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες, περιοδικά και εφημερίδες, αποτελείται από εκατόν είκοσι βιβλία. Από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του είναι οι "γνωμικοί στοχασμοί: ΨΗΦΙΔΕΣ ΙΔΕΩΝ" και η "γνωμική ποίηση": ΨΗΦΙΔΩΤΟ ΠΟΙΗΣΗΣ", που συνεχίζουν -και ανανεώνουν- στο χώρο της Ελληνικής Γραμματείας, την παράδοση του επιγραμματικού λόγου (πεζού και ποιητικού). Το 2013 κυκλοφόρησε το βιβλίο του: Γνωμολογικό Λεξικό (γενικής παιδείας) με 13.500 ψηφίδες ιδεών. Το ίδιο έτος, η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών τον πρότεινε στη Σουηδική Ακαδημία για το βραβείο ΝΟΒΕΕ Λογοτεχνίας (για τα έτη 2013, 2014).
