Κοινωνική ψυχολογία
Απαραίτητη για την κατανόηση του κόσμου που μας περιβάλλει, η κοινωνική ψυχολογία ρίχνει φως στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ατόμων και της κοινωνίας. Εστιάζοντας την προσοχή της στους μηχανισμούς που διέπουν τις ανταλλαγές αυτές, απαντά σε πολλά ερωτήματα του χθες και του σήμερα: Πώς επηρεάζουν οι κοινωνικές υπαγωγές μας την εικόνα και τη συμπεριφορά μας; Γιατί, μπροστά σε μια αδικία, κάποιοι επαναστατούν, ενώ άλλοι υποτάσσονται; Πότε και γιατί είμαστε πρόθυμοι να προσφέρουμε τη βοήθειά μας σε ανθρώπους που βρίσκονται σε δυσχερή θέση; Είναι αλήθεια ότι τα μέσα ενημέρωσης συμβάλλουν στη βία;
Το εγχειρίδιο αυτό, γραμμένο από δύο ειδικούς του πεδίου, πραγματοποιεί μια σύνθεση και μια σφαιρική επισκόπηση των εργασιών και περιεχομένων της κοινωνικής ψυχολογίας. Μια σαφής, παιδαγωγική και προοδευτική προσέγγιση στους βασικούς τομείς της κοινωνικής σκέψης (κρίση, αντίληψη, ταυτότητα), της κοινωνικής επιρροής (πολιτισμός, κανόνες, στάσεις, αλλαγές και συμπεριφορές) και των κοινωνικών σχέσεων (προσωπικές σχέσεις, ομαδικές διαδικασίες) από μια οπτική ταυτόχρονα ιστορική και πρακτική.
Ένας χρήσιμος οδηγός και ένα εργαλείο απαραίτητο για όποιον μελετά την κοινωνική ψυχολογία.
Τίτλος βιβλίου: | Κοινωνική ψυχολογία |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Ψυχολογικές προεκτάσεις |
---|
Εκδότης: | Πεδίο |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Yzerbyt, Vincent (Συγγραφέας) Klein Olivier (Συγγραφέας) Γούλα, Κατερίνα (Μεταφραστής) Παπαστάμου Στάμος (Επιμελητής) Προδρομίτης Γεράσιμος (Επιμελητής) Γκέκα, Μαρία (Επιμελητής)
|
ISBN: | 9789606355295 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2023 | Διαστάσεις: | 24x17 |
---|
Κατηγορίες: | Ψυχολογία > Κλινική Ψυχολογία |

Δημουλά, Κική, 1931-2020
Η Κική Δημουλά γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου 1931 στην Αθήνα. Εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος επί είκοσι πέντε χρόνια, το διάστημα 1949-1974. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1952 με την ποιητική συλλογή "Ποιήματα" που μετά από λίγο απέσυρε η ίδια από την κυκλοφορία. Παντρεύτηκε τον ποιητή Άθω Δημουλά, το 1954, και απέκτησε μαζί του δύο παιδιά. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές ("Έρεβος", 1956, "Ερήμην", 1958, "Επί τα ίχνη", 1963, "Το λίγο του κόσμου", 1971, "Το τελευταίο σώμα μου", 1981, "Χαίρε ποτέ", 1988, "Η εφηβεία της λήθης", 1994, "Ενός λεπτού μαζί", 1998, "Ήχος απομακρύνσεων", 2001, "Χλόη θερμοκηπίου", 2005, "Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως", 2007, "Συνάντηση", 2007, "Πέρασα", 2010, "Τα εύρετρα", 2010). Οι επτά πρώτες συλλογές συγκεντρώνονται στην έκδοση "Ποιήματα" (1998, 6η έκδοση 2005). Μέρος του έργου της έχει μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά και σουηδικά.
Βραβεία - Διακρίσεις:
- 1972, Β΄ κρατικό Βραβείο Ποίησης, για τη συλλογή: "Το λίγο του κόσμου".
- 1989, Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, για τη συλλογή "Χαίρε ποτέ".
- 1995, Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών), για τη συλλογή: "Η εφηβεία της λήθης".
- 2001, Αριστείο των Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου της.
- 2002, τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
- 2009, Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Europeen de Litterature - Rencontres Europeennes de Litterature, Στρασβούργο)
- 2010, Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου της.
Με την ευκαιρία της εκλογής της στην Ακαδημία Αθηνών -η τρίτη γυναίκα στην ιστορία της Ακαδημίας-, η ποιήτρια είπε σε συνέντευξή της στην Όλγα Μπακομάρου ("Ελευθεροτυπία", 16.3.2002): "Έβαλα (υποψηφιότητα), πρώτον βέβαια, για λόγους που δεν ομολογούνται. Και μετά: ίσως για να ικανοποιήσω μια καθυστερημένη φιλομάθεια. Ίσως για να βρω μια ειρηνικότερη και επομένως ασφαλέστερη στέγη για το μετέωρο και ευάλωτο είδος του λόγου που υπηρετώ. Ίσως ακόμα με την ελπίδα ότι αυτό το είδος αποδειχτεί ευρύτερα και σταθερότερα χρήσιμο από όσο ασταθώς χρησιμεύει σε μένα. Ενδεχομένως να νοστάλγησα και την πειθαρχία. Να νοστάλγησα την περικοπή του ελεύθερου χρόνου, που σε μένα τουλάχιστον προσφέρει αρκετήν αταξία. [...]"
Έφυγε από τη ζωή στις 22 Φεβρουαρίου 2020, σε ηλικία 89 ετών.
(φωτογραφία: Νίκος Κοκκαλιάς)