Αστικός κώδικας (τ.2)
Το παρόν έργο, το οποίο αποτελεί μία πλήρη και συστηματική ερμηνεία του Αστικού Κώδικα, αποβλέπει αφενός στην υποβοήθηση και εμπέδωση της επιστημονικής γνώσης του αστικού δικαίου, αφετέρου στην αποτελεσματικότερη μετουσίωσή της σε πράξη. Ο παρών τόμος, ο οποίος αποτελεί τον δεύτερο της σειράς, πραγματεύεται τo β΄ μέρος του κεφαλαίου των Γενικών Αρχών του Αστικού Κώδικα (άρθρα 127-286). Ειδικότερα περιέχει τις εξής ενότητες: Δικαιοπραξίες (άρθρα 127-200), Αιρέσεις και προθεσμίες (άρθρα 201-210), Αντιπροσώπευση και πληρεξουσιότητα (άρθρα 211-235), Συναίνεση και έγκριση (άρθρα 236-239), Προθεσμίες (240-246), Παραγραφή και αποσβεστική προθεσμία (247-280), Κατάχρηση δικαιώματος, αυτοδικία, άμυνα και κατάσταση ανάγκης (281-286). Ακολουθώντας τη δομή του Αστικού Κώδικα, μετά την παράθεση του οικείου άρθρου παρατίθεται πλήρης βιβλιογραφία και αρθρογραφία, ερμηνεία - σχολιασμός των διατάξεων κατά τρόπο ευσύνοπτο και σαφή και, τέλος, οικεία νομολογία τόσο των δικαστηρίων ουσίας, όσο και του Αρείου Πάγου. Το έργο συμπληρώνεται με αναλυτικά αλφαβητικά ευρετήρια (78 σελ.), τα οποία διευκολύνουν τον αναγνώστη στην αναζήτηση του υπό έρευνα ζητήματος. Αποτελεί την πιο σύγχρονη ερμηνεία του Αστικού Κώδικα, απαραίτητη για κάθε εφαρμοστή του αστικού δικαίου.
Τίτλος βιβλίου: | Αστικός κώδικας |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Γενικές αρχές (Άρθρα 127 - 286) |
---|
Εκδότης: | Νομική Βιβλιοθήκη |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Καράκωστας, Ιωάννης Κ. (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789602722800 | | |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | 2005 | | |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Δίκαιο |

Gogol Nikolaj Vasilievic
Νικολάι Γκόγκολ (1809-1852). Γεννήθηκε στο χωριό Σοροτσίντσι, στην Πολτάβα της κεντρικής Ουκρανίας. Η μητέρα του ήταν απόγονος Πολωνών γαιοκτημόνων και ο πατέρας του Κοζάκος, που είχε γράψει ορισμένα ποιήματα και θεατρικά έργα στα ουκρανικά και στα ρωσικά. Ο Γκόγκολ θεωρείται ο πατέρας του ρωσικού ρεαλισμού, το δε έργο του, με το λυρισμό, το χιούμορ και τη διεισδυτικότητά του, επηρέασε σημαντικά την εξέλιξη της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το 1828 πήγε στην πρωτεύουσα, Πετρούπολη, όπου τον περίμεναν αλλεπάλληλες απογοητεύσεις. Το πρώτο του βιβλίο, "Το ειδύλλιο" (1829), δέχτηκε αρνητικές κριτικές και η προσπάθειά του να γίνει ηθοποιός απέτυχε. Έγινε γνωστός με το βιβλίο "Ο επιθεωρητής" (1836) και η καθιέρωση ήρθε με τις "Νεκρές ψυχές" (1842), που τον έφεραν στην κορυφή των ρωσικών γραμμάτων. Άλλα έργα του είναι: "Το παλτό", "Το ημερολόγιο ενός τρελού", "Τάρας Μπούλμπα", "Η μύτη", "Τα παντρολογήματα", κ.ά.