Μια στιγμή Πιερ Πάολο Παζολίνι
Ας μου το επιτρέψει η Ανατολική Ορθόδοξος Εκκλησία το μνημόσυνο που θα κάνω εδώ για το μεγάλο χαμένο παιδί της Δυτικής Καθολικής Εκκλησίας, τον Πιέρ Πάολο Παζολίνι. Μπορεί να κλαίει σήμερα η Ρώμη τον Πάπα Παύλο, που πέθανε προχθές και καθόλου να μην θυμάται τον Άγιο Πιέρ Πάολο Παζολίνι, μα πυρώνει θείος Αύγουστος μήνας και οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν κάθετα στα εκατομμύρια των λαών της Μεσογείου και στα εκατομμύρια των τουριστών, που στοιβάζονται στις μεσογειακές ακτές, πιστεύοντας πως η αρχαία Μεσόγειος θα δώσει και σαν άλλη λίμνη του Σιλωάμ, θα τους φωτίσει τους μήνες του χειμώνος, όταν θα εργάζονται στο Βερολίνο ή στην Βιέννη, στο Λονδίνο ή στην Στοκχόλμη, υπάλληλοι ελλιοτικοί, μηχανικοί ή αχθοφόροι στο Αμβούργο, μέχρι να ξαναπάρουν την επόμενη χρονιά την νέα άδεια, για τη λίμνη του Σιλωάμ, την Μεσόγειο. Μάταιοι πόθοι. [...]
Andersen Hans Christian
Ο ΧΑΝΣ ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΑΝΤΕΡΣΕΝ (1805-1875 ) γεννήθηκε στην Όντενζε, κοντά στην Κοπεγχάγη, στη Δανία. Δεξιοτέχνης του λογοτεχνικού παραμυθιού, οι ιστορίες του έγιναν διάσημες σε όλο τον κόσμο. Έγραψε θεατρικά έργα, μυθιστορήματα, ποιήματα, ταξιδιωτικά βιβλία και αρκετές αυτοβιογραφίες. Τα παραμύθια του είναι από τα πιο πολυμεταφρασμένα έργα στην ιστορία της λογοτεχνίας. Μικρός προσπάθησε να γίνει ηθοποιός. Το 1829δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο Μια βόλτα από το κανάλι του Χόλμεν στο ανατολικό σημείο του νησιού Αμά τα έτη 1828 και 1829, μια ιστορία του φανταστικού στο ύφος του Γερμανού ρομαντικού συγγραφέα Ε.Τ.Α. Χόφφμαν, που γνώρισε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Το 1835 εξέδωσε τη συλλογή Παραμύθια ειπωμένα για παιδιά που περιλάμβανε τις ιστορίες «Το τσακμάκι του στρατιώτη», «Ο μικρός Κλάους και ο μεγάλος Κλάους», «Η
πριγκίπισσα και το μπιζέλι», «Τα λουλούδια της μικρής Ίντα». Στη συνέχεια δημοσίευσε τρεις τόμους με παραμύθια που όλα πια είναι κλασικά.Καινοτόμος αφηγητής, χρησιμοποίησε την προφορική γλώσσα προκαλώντας ρήξη με τη λογοτεχνική παράδοση. Παρότι αρκετά παραμύθια του εκφράζουν αισιοδοξία ότι στο τέλος πάντα το καλό και η ομορφιά θριαμβεύουν (π.χ. «Η βασίλισσα του χιονιού»), άλλα είναιαπαισιόδοξα και δεν έχουν ευτυχισμένο τέλος. Συνδύασε την έμφυτη ικανότητά του να λέει ιστορίες και την ανεξάντλητη φαντασία του με καθολικά στοιχεία των λαϊκών μύθων, παράγοντας ένα σώμα παραμυθιών που ταιριάζουν σε πολλούς και διαφορετικούς πολιτισμούς.
(Πηγή: Εκδόσεις Άγρα, 2022)
