Ελευθερία
Για να γνωρίσετε τον εαυτό σας, πρέπει να υπάρχει η επίγνωση, η εγρήγορση του νου στην οποία υπάρχει ελευθερία από όλες τις πεποιθήσεις, από όλες τις ιδέες, γιατί οι πίστεις και τα ιδεώδη σας προσδίδουν ένα χρώμα, εμποδίζοντας την πραγματική αντίληψη. Αν θέλετε να γνωρίσετε το τι είστε, δεν μπορείτε να φαντάζεστε ή να πιστεύετε κάτι το οποίο δεν είστε. Αν είμαι άπληστος, φθονερός, βίαιος, έχει πολύ λίγη αξία το να έχω τα ιδεώδη της μη-βίας, της μη-απληστίας. Αλλά για να γνωρίσει κανείς ότι είναι άπληστος ή βίαιος, για να το μάθει και να το κατανοήσει, απαιτείται εξαιρετική αντίληψη, δεν είναι έτσι; Απαιτείται τιμιότητα, διαύγεια σκέψης, ενώ το να επιδιώκει κανείς ένα ιδεώδες μακριά από κείνο που είναι, είναι μια διαφυγή. Και αυτό σας εμποδίζει να ανακαλύψετε το τι είστε και να ενεργήσετε αμέσως πάνω σε κείνο που είστε.
Η κατανόηση εκείνου που είστε -ό,τι και να 'ναι, άσχημο ή όμορφο, κακό ή βλαβερό- η κατανόηση εκείνου που είστε, χωρίς στρέβλωση, είναι η αρχή της αρετής. Η αρετή είναι ουσιώδης, γιατί δίνει ελευθερία.
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Ο Αριστοτέλης ένας απο τους μεγαλύτερους Έλληνες φιλοσόφους, ερευνητές και διανοητές, γεννήθηκε στα Στάγειρα της Χαλκιδικής απ' το γιατρό Νικόμαχο και τη Φαιστίδα το 385 π.Χ. Ακολούθησε το χρησμό του Μαντείου των Δελφών -του Πυθοί θεού χρήσαντος αυτώ φιλοσοφείν Αθήνησι- σπούδασε φιλοσοφία υπό τον Πλάτωνα στην Αθήνα και δίδαξε στην Ακαδημία (367 - 384 π.Χ.). Το 348 π.Χ., μετά το θάνατο του Πλάτωνα, πήγε μαζί με τον Ξενοκράτη στον Άσσο της Μικράς Ασίας και δίδαξε φιλολσοφία και επιστημονικά μαθήματα σε ευρύ κύκλο ακροατών. Το 345 π.Χ. ίσως ύστερα από πρόσκληση του Θεοφράστου, εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη και έμεινε εκεί διδάσκων μέχρι το 342 π.Χ., που ο Φίλιππος του ανέθεσε τη διαπαιδαγώγηση του δεκατριετούς τότε Αλεξάνδρου.
Το 336 π.Χ., μετά το θάνατο του Φιλίππου, επανήλθε στην Αθήνα και το 335 π.Χ., ίδρυσε μεταξύ Λυκαβηττού και Ιλισσού το "Λύκειο" που εκλήθη και "περίπατος" λόγω των πολλών στοών του Μεγάρου. Το 323 π.Χ., μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, απεσύρθη στην Χαλκίδα, την πατρίδα της μητέρας του, όπου και πέθανε από στομαχικό νόσημα το 322 π.Χ. Τα περισσότερα έργα του Αριστοτέλη έχουν απωλεσθεί. Αυτά που έχουν διασωθεί διακρίνονται σε λογικά, φυσικά, βιολογικά, ψυχολογικά, μεταφυσικά, ηθικά, πολιτικά, τεχνολογικά και προβλήματα.
