Τα τρία ανθρωπάκια
"Μια φορά κι έναν καιρό ήτανε τρία Ανθρωπάκια..." - έτσι αρχίζει να διηγείται κάποιο βράδυ στον συγγραφέα ένας απόμαχος της ζωής, τρόφιμος κάποιου εκκλησιαστικού γηροκομείου στις δυτικές Άλπεις. Είναι η ιστορία των τριών αγοριών του Βασίλη Φραγκογιάννη ή Μπιλ Φράνκ, ενός φτωχού μετανάστη από την Καππαδοκία, που άνοιξε στις αρχές του αιώνα παπουτσίδικο στο Μανχάταν. Η κακή του μοίρα όμως τον έβαλε στο στόχαστρο της φοβερής Κόζα Νόστρα κι από εκεί και πέρα τα παιδιά του ζούνε προγραμμένα. Ανάμεσα στη Νέα Υόρκη και στο Χόλυγουντ, τον κόσμο των επιχειρήσεων και του βωβού κινηματογράφου, αρχίζει να ξετυλίγεται το δράμα τους...
Ο συγγραφέας πιέζει τον γέρο αφηγητή για στοιχεία, για να εμπλουτίσει τη διατριβή του με θέμα την Ειλικρινή Μεταμέλεια. Όσο όμως ο γέρος προχωρεί στην αφήγησή του, τόσο τα πράγματα περιπλέκονται. Εκτός από τα τρία Ανθρωπάκια και τον Ντον Τόνιο Λούπο, τον περιβόητο αρχιγκάνγκστερ που τους κυνηγά, αρχίζουν να εμφανίζονται στο προσκήνιο και άλλα πρόσωπα. Κι έξω, στις Άλπεις, σκοτεινιάζει...
Τίτλος βιβλίου: | Τα τρία ανθρωπάκια |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Μυθιστόρημα |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Δοξιάδης Απόστολος Κ. (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789600319644 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | 2008 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |

Φιλίππου, Φίλιππος, 1948- , συγγραφέας
Ο Φίλιππος Φιλίππου γεννήθηκε στην Κέρκυρα τον Δεκέμβριο του 1948. Έχει εκδώσει συνολικά είκοσι βιβλία. Από το 1968 ως το 1982, με μικρά ή μεγάλα διαλείμματα, ταξίδεψε ως μηχανικός σε φορτηγά καράβια. Το πρώτο του βιβλίο, "Οι Κνίτες, τέκνα της ανάγκης ή ώριμα τέκνα της οργής;" εκδόθηκε το 1983. Ακολούθησαν οι μικρές βιογραφίες "Ιδανικοί αυτόχειρες ή ζήτω ο θάνατος" (1984), το αφήγημα "Οι εραστές της θάλασσας ή Το βιβλίο του άγνωστου ναύτη" (1986), τα αστυνομικά μυθιστορήματα "Κύκλος θανάτου" (1987 και 2007), "Το χαμόγελο της Τζοκόντας" (1988) και "Το μαύρο γεράκι" (1996), η μελέτη "Ο πολιτικός Νίκος Καββαδίας" (1996), το επίσης αστυνομικό "Αντίο, Θεσσαλονίκη" (1999), το αφήγημα "Ομόνοια" 2000. "Ταξίδι στον ομφαλό της Αθήνας" (2000), το μυθιστόρημα "Οι τελευταίες ημέρες του Κωνσταντίνου Καβάφη" (2003), το μυθιστόρημα "Νέα Υόρκη, καλοκαίρι και μοναξιά" (2005), τη βιογραφία "Κωσταντίνος Θεοτόκης, σκλάβος του πάθους" (2006) και τα μυθιστορήματα "Ο θάνατος του Ζορμπά" (2007) και "Ο άντρας που αγαπούσαν οι γυναίκες" (2009), "Ο οργισμένος έφηβος" (2010), "Ο ερωτευμένος Ελύτης" (2011), "Ζωή και θάνατος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου", (2012). Το βιβλίο του "Οι τελευταίες ημέρες του Κωνσταντίνου Καβάφη" μεταφράστηκε στα καταλανικά και στα ρουμανικά. Διηγήματά του έχουν περιληφθεί σε γερμανικές ανθολογίες ενώ άρθρα, δοκίμια και βιβλιοπαρουσιάσεις του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Κέρκυρας και της Λευκωσίας. Στις εφημερίδες "Αυγή" και "Εποχή" και στο περιοδικό "Αντί" έγραφε κείμενα για τον πολιτισμό και τη λογοτεχνία. Τα τελευταία χρόνια δημοσιεύει στην εφημερίδα "Το Βήμα" κριτικές και παρουσιάσεις αστυνομικών βιβλίων. Ζει στην Αθήνα.
(φωτογραφία: Γιώργος Φερμελετζής)