
Τι μας έχει μείνει από τη Μικρά Ασία; Η διάχυτη μνήμη της καταστροφής, το τέλος της Μεγάλης Ιδέας, το τέλος της Ελλάδας των δύο ηπείρων, οι φωτογραφίες των Μικρασιατών στην προκυμαία της φλεγόμενης Σμύρνης, οι φωτογραφίες της άφιξης των προσφύγων; Ή μας έχει μείνει τελικά όσα έφεραν οι πρόσφυγες μαζί τους: αξιοπρέπεια, μουσική, γεύσεις, οι ασβεστωμένες αυλές στους συνοικισμούς, η ταπητουργία, οι νέες μέθοδοι στις καλλιέργειες, η προκοπή, ο κοσμοπολιτισμός των Σμυρνιών;
Η δουλειά της Μαρίας Ηλιού, του Αλέξανδρου Κιτροέφ και των τόσων άλλων συνεργατών επιμένει στην προβολή του διάχυτου κοσμοπολιτισμού που χαρακτήριζε την πρωτεύουσα της Ιωνίας. Μέσω της σύνθεσης του σμυρναίικου σύμπαντος αναδεικνύει ό,τι προηγήθηκε της καταστροφής, ό,τι συγκροτούσε τον πρωτοποριακό αστισμό της πολής και των κατοίκων της.
Επέλεξαν στο φιλμ, στην έκθεση, αλλά και στην παρούσα έκδοση να ξεδιπλώσουν ίσως το περισσότερο σπάνιο από όσα έπαψαν να υπάρχουν τον μακρινό Σεπτέμβριο του 1922: τη σύνθεση και τη λειτουργία του αστικού τοπίου της πόλης.
Με κύριο γνώμονα τον κοσμοπολιτισμό, δηλαδή τη συνύπαρξη εθνοτήτων, την ανοχή μεταξύ τους αλλά και την άμβλυνση των αντιθέσεων, η Μαρία Ηλιού και ο Αλέξανδρος Κιτροέφ προχώρησαν με τρόπο σαφή και γοητευτικό στην παρουσίαση ενός οικονομικού, κοινωνικού και ίσως πολιτικού αποτελέσματος που ακόμη και σήμερα ορίζει τη Σμύρνη σαν μία από τις πλέον εμβληματικές
περιπτώσεις οικονομικής ανάπτυξης, εθνοτικής και κοινωνικής σύνθεσης που λειτούργησαν στην ανατολική Μεσόγειο του 19ου αιώνα.
Το υλικό του φιλμ, οι μαρτυρίες των προσώπων που επελέγησαν, οι φωτογραφίες της έκθεσης και του βιβλίου μας βοηθούν να ανασυνθέσουμε και να καταλάβουμε την οικονομική ανάπτυξη, τη δυτικότροπη κοινωνία, την καλλιέργεια της μόρφωσης, την ευαίσθητη δεκτικότητα στις ευρωπαϊκές καινοτομίες, τον ενδυματολογικό κώδικα ανδρών και γυναικών, τη δυτική ατμόσφαιρα των σωματειακών φορέων, τις λέσχες όπου ο αθλητισμός έγινε σπορ, τον ευρωπαϊκό σχεδιασμό της πόλης εκείνης. [...]
(από τον πρόλογο του Τάσου Σακελλαρόπουλου)
Περιέχονται τα κείμενα:
- Τάσος Σακελλαρόπουλος, "Πρόλογος"
- Μαρία Ηλιού, "Η Σμύρνη της χαράς της ζωής και της καταστροφής. Αναζητώντας τις χαμένες εικόνες"
- Αλέξανδρος Κιτροέφ, "Σμύρνη 1900-1922"
- Φωτογραφίες από αμερικανικά, ευρωπαϊκά, τουρκικά και ελληνικά αρχεία που συγκέντρωσε ο Πρωτέας
- I. Σμύρνη, μια κοσμοπολίτικη πόλη, 1900-1912
- II. Δανεικός χρόνος, 1912-1922
- III. Η καταστροφή της Σμύρνης, Σεπτέμβριος 1922
- Βιογραφικά των σενεργατών και παρουσίαση των μη κερδοσκοπικών εταιρειών Πρωτέας και Proteus NY Inc.
- Ευχαριστίες
- Οι συντελεστές του βιβλίου, του Archive Preservation Project, της ταινίας και της έκθεσης φωτογραφίας
- Βασική βιβλιογραφία
Τίτλος βιβλίου: | Σμύρνη | ||
---|---|---|---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης 1900-1922: Ένα βιβλίο βασισμένο στην ομώνυμη ταινία | ||
Εκδότης: | Μίνωας | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Ηλιού Μαρία (Συγγραφέας) Kitroeff Alexander (Συγγραφέας) Ηλιού Μαρία (Επιμελητής) Kitroeff Alexander (Επιμελητής) | ||
ISBN: | 9789604819362 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2012 | Διαστάσεις: | 27x24 |
Σημείωση: | Πρόλογος: Τάσος Σακελλαρόπουλος. Φωτογραφικό υλικό από αμερικανικά, ευρωπαϊκά, τουρκικά και ελληνικά αρχεία που συγκέντρωσε ο "Πρωτέας". | ||
Κατηγορίες: | Λευκώματα > Φωτογραφικά Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > MME Ιστορία > Ελληνική Ιστορία > Νεότερη Ελληνική Ιστορία |
Καβάφης Κωνσταντίνος Π.
Γεννήθηκε το 1863 και πέθανε το 1933, την ημέρα των γενεθλίων του (29 Aπριλίου), στην Aλεξάνδρεια της Aιγύπτου. Στην ίδια αυτή πόλη έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του -εκτός από μια παιδική εξαετία στην Aγγλία, μιαν εφηβική υπερδιετία στην Kωνσταντινούπολη, και λιγοστά ταξίδια μεταγενέστερα, από τα οποία τα σπουδαιότερα, αλλά ολιγοήμερα, έγιναν με προορισμό την Aθήνα: το τελευταίο τους σχετίζεται με την περιπέτεια της υγείας, που τελικά οδήγησε τον Kαβάφη στον τάφο. Γόνος οικογένειας μεγαλεμπόρων που ξέπεσε, ο Kαβάφης ζήτησε στα νιάτα του να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία και "να μπει στα πολιτικά", "μα τα παραίτησεν" για να να προσληφθεί τελικά, στα 29 του χρόνια, και να υπηρετήσει επί μια 30ετία (μέχρι το 1922) ως έμμισθος υπάλληλος "εις ένα κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το Yπουργείον των Δημοσίων Έργων της Aιγύπτου", όπως ο ίδιος προσδιόρισε τη βιοποριστική του εργασία σ' ένα σύντομο αυτοβιογραφικό σημείωμά του. Eξωτερικά τουλάχιστον, η ζωή του Kαβάφη κύλησε μοναχική, "τακτοποιημένη και πεζή", και "θεαματικά και φοβερά" δεν είχε. Aξιομνημόνευτες ίσως είναι μερικές ιδιορρυθμίες της ζωής του, όπως ότι ποτέ δεν έβαλε το ηλεκτρικό ρεύμα στο σπίτι του, και φώτιζε με τα θρυλικά κεριά· ή ότι άφησε πεθαίνοντας μικρή αλλά όχι ασήμαντη περιουσία, καθώς και ένα συναφές μνημόνιο για τις χρηματιστηριακές δραστηριότητες -κυρίως όμως ένα ποιητικό Aρχείο τακτοποιημένο με τη φροντίδα άριστου υπαλλήλου, έτοιμο να δεχθεί τους μελετητές του έργου του. Tέλος είναι πασίγνωστη η ερωτική του ιδιαιτερότητα: τον υποπτεύονταν (κι άλλοι πάλι είσαν ή είναι βέβαιοι) για την ομοφυλοφιλία του, ενώ ο K.Θ. Δημαράς έγραψε για την "μονήρη ικανοποίηση". Δεν πρέπει ωστόσο να παραλειφθεί και μια άλλη φημολογία, κατά την οποία ο Aλέκος Σεγκόπουλος, θαυμαστής της ποίησης και βασικός κληρονόμος της διαθήκης, υπήρξε γιος του Kαβάφη. Aν κάτι εντυπωσιάζει στη ζωή του, είναι ότι αφοσιώθηκε απόλυτα στο έργο του. Tην ίδια εκείνην αφοσίωση υποδηλώνει και η εκδοτική ιδιοτυπία του: μολονότι δημοσίευε τακτικά, ποτέ ο Kαβάφης δεν εξέδωσε δικό του βιβλίο, παρά τύπωνε τα ποιήματά του σε μονόφυλλα που τα συνένωνε, και στη συνέχεια εκείνες τις αυτοσχέδιες "συλλογές" (άλλες χρονολογικές, άλλες με θεματική σειρά των ποιημάτων) τις ενεχείριζε στους γνωστούς και φίλους ή τις έστελνε στους ενδιαφερόμενους που ζητούσαν να γνωρίσουν το έργο του. Tα 154 ποιήματα, το επίσημο ποιητικό σώμα, τυπώθηκε πρώτη φορά το 1935 στην Aλεξάνδρεια, σε πολυτελή έκδοση που την φρόντισαν οι κληρονόμοι του Kαβάφη. Tο έργο αποκαταστάθηκε φιλολογικά με τη γνωστή δίτομη έκδοση του "Ίκαρου" που επιμελήθηκε ο Γ.Π. Σαββίδης το 1963. Στο ελλαδικό αναγνωστικό κοινό ο Kαβάφης έγινε γνωστός με το ιστορικό άρθρο του Γρ. Ξενόπουλου στο περιοδικό "Παναθήναια" (1903), ενώ στο αγγλόφωνο κοινό τον πρωτοσύστησε (1919) ο Άγγλος μυθιστοριογράφος και φίλος του, E. M. Φόρστερ. Aπό τότε μέχρι σήμερα συντελέσθηκε η πανελλήνια και παγκόσμια, πλέον, αναγνώριση του έργου του, που έχει μεταφραστεί σε πολλές σύγχρονες φιλολογίες. Έμπρακτη εξάλλου αναγνώριση αποτελεί και το ότι ο μεγάλος ομότεχνός του, ο Mπέρτολτ Mπρεχτ, έγραψε και δημοσίευσε στα 1953 ένα ποίημα που ολοφάνερη πηγή του έχει τους καβαφικούς "Tρώες".
(Πηγή: "K.Π. Kαβάφης: επίσημος, κρυμμένος και ατελής", "Eρμής",1995)
- Το Γιούσουρι και άλλες φανταστικές ιστορίες (2023)
- Τα αποκηρυγμένα (2023)
- Τα ερωτικά (2023)
- Η τρεχάμενη ηθική (2022)
- Valitut runot (2022)
- Το όνειρο του Πλάτωνα (2022)
- Ποιήματα (2020)
- Τα ποιήματα (2020)
- Poems (2019)
- Το κρυφό σημειωματάριο των ποιητών 3 (2019)
- Poesie scelte (2019)
- Ο έρωτας του Καβάφη (2018)
- Κ. Π. Καβάφης : Εκόμισα εις την τέχνην (2018)
- Notes de poétique et de morale (2017)
- Σημειώματα ποιητικής και ηθικής (2017)
- Ποίηματα (2016)
- Τα ποιήματα (2015)
- Choix de poèmes (2015)
- Ημερολόγιο 2016, Δώδεκα και μισή πώς πέρασεν η ώρα. Δώδεκα και μισή πώς πέρασαν τα χρόνια (2015)
- Κ. Π. Καβάφη: Το λεξικό παραθεμάτων (2015)
- Selected Poems (2014)
- Κ.Π. Καβάφης, Απόκρυφη ιστορία (2014)
- Στα 200 π.Χ. (2013)
- Τα αποκηρυγμένα (2013)
- Τα καλύτερα του Καβάφη (2013)
- Ποίηση (2013)
- Ας φρόντιζαν (2013)
- Απολείπειν ο θεός Αντώνιον (2013)
- Επέστρεφε / Γκρίζα (2013)
- Ιθάκη (2013)
- Επάγγελμα: Ποιητής (2013)
- Τα ποιήματα (2013)
- Ένα μηδέν ένα, 101 Έλληνες ποιητές (2013)
- Φίλοι σε ελαφρήν απόκλιση (2013)
- Απκυρηγμένα (2013)
- Τα ποιήματα (2013)
- Κ. Π. Καβάφης (2013)
- Ποιήματα (2012)
- Λογοτεχνικό ημερολόγιο 2012 (2011)
- Ποιήματα (2011)
- Χρόνος και τόπος (2011)
- Λογοτεχνικό ημερολόγιο 2012 (2011)
- Άπαντα (2010)
- Ο Καβάφης του Θάνου Μικρούτσικου (2009)
- Αυτό το αιματωμένο πράγμα (2009)
- Φερνάντο Πεσσόα, Κ. Π. Καβάφης (2009)
- Κ. Π. Καβάφης, 14 ποιήματα (2009)
- Τα ποιήματα (1897 - 1933) (2008)
- Ανέκδοτα και αποκηρυγμένα ποιήματα (2008)
- Η ελληνική ποίηση του 20ού αιώνα (2008)
- Τα ποιήματα (2008)
- Η ελληνική ποίηση του 20ού αιώνα (2008)
- Τα 154 ποιήματα (2007)
- Όταν οι άγγελοι περπατούν (2007)
- Ποιήματα (2007)
- Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες... (2006)
- Άπαντα τα δημοσιευμένα ποιήματα (2006)
- Ποιητική και εικαστική ανθολογία (2006)
- Ποιήματα (2005)
- Ποιήματα (2005)
- Λογοτεχνικό ταξίδι στο Βυζάντιο (2005)
- Ποιήματα (2004)
- Άπαντα ποιητικά (2004)
- Ο Γιάννης Τσαρούχης διαβάζει Καβάφη στο σπίτι του Ανδρέα Εμπειρίκου (2004)
- Τα τραγούδια του κόσμου που αλλάζει (2004)
- Amores (2004)
- Ποιήματα (2004)
- Άπαντα ποιητικά (2004)
- 153 και 1 ποιήματα (2004)
- Ποιήματα (2004)
- C. P. Cavafy: The Canon (2004)
- Ανθολογία (2004)
- Ποιήματα 1882-1932 (2003)
- Ποιήματα (2003)
- Τα πεζά (2003)
- Greece in Poetry (2003)
- Ποιήματα (2003)
- Άπαντα τα ποιήματα (2003)
- Ποιήματα (2003)
- Poems (2003)
- Ποιήματα (2003)
- Πρώτο ταξίδι στην Ελλάδα (2002)
- Αυτόγραφα ποιήματα 1896-1910 (2002)
- Ποιήματα (2001)
- Τα ποιήματα (2001)
- Περιμένοντας τους βαρβάρους (2000)
- A Greek Quintet (2000)
- Τα ποιήματα (2000)
- Τα ποιήματα (2000)
- Άπαντα ποιητικά (1999)
- Modern Greek Poetry (1999)
- Άπαντα ποιητικά (1999)
- Ποιήματα εν όλω (1998)
- Ποιήματα (1997)
- Prayer (1996)
- Ποιήματα Β': 1919-1933 (1996)
- Ποιήματα Α': 1896-1918 (1996)
- Οι ψυχές των γερόντων (1996)
- Ποιήματα (1996)
- Επίσημος, κρυμμένος και ατελής (1995)
- Ατελή ποιήματα 1918-1932 (1994)
- Poèmes inédits 1882-1923 (1994)
- Κρυμμένα ποιήματα (1993)
- Εις το φως της ημέρας (1993)
- Ποιήματα (1990)
- Τα ποιήματα (1990)
- Τα ανέκδοτα ποιήματα (1990)
- Τα αποκηρυγμένα ποιήματα (1990)
- Ποιήματα (1984)
- Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες (1983)
- Ανέκδοτα σημειώματα ποιητικής και ηθικής (1983)
- Άπαντα (1982)
- Άπαντα (1982)
- Άπαντα (1982)
- Επιστολές στον Μάριο Βαϊάνο (1979)
- Άπαντα ()
- Ποιήματα ()
- Άπαντα ()
- Άπαντα ()
- Ποιήματα ()
- Ποιήματα ()
- Ποιήματα ()