Ο ποταμός της μνήμης
Μετά από ένα τρομερό αυτοκινητικό ατύχημα ο Μαρκ παύει να αναγνωρίζει την αδελφή του, πιστεύοντας πως την έχουν αντικαταστήσει με μια σωσία του. Η περίπτωση του διαγιγνώσκεται: σύνδρομο Κάπγκρας. Απελπισμένη η Κάριν, η αδελφή του Μαρκ, ζητάει την αρωγή του Τζέραλντ Βέμπερ, διάσημου νευρολόγου κι επιτυχημένου συγγραφέα βιβλίων εκλαϊκευμένης επιστήμης. Ό,τι θα μάθει ο Βέμπερ για τον ανθρώπινο εγκέφαλο, αντιμέτωπος με τούτη τη σπάνια περίπτωση, θα τον αλλάξει για πάντα.
Ταξίδι ως τις εσχατιές της συνείδησης και του εγώ, περιπλάνηση στις λεωφόρους και τα μονοπάτια του εγκεφάλου κι εξερεύνηση όσων μας χωρίζουν από την υπόλοιπη πλάση και μας ενώνουν μ' αυτήν, να τι είναι ο "Ποταμός της μνήμης". Με φόντο την τεράστια αποδημία των καναδικών γερανών στον ποταμό Πλατ, στη Νεμπράσκα, αφηγείται την ιστορία ενός νέου άντρα παρουσιάζοντας ταυτόχρονα με τρόπο συναρπαστικό όλα τα επιτεύγματα, τις αμφιβολίες και τα ερωτήματα της σύγχρονης νευροεπιστήμης.
Τίτλος βιβλίου: | Ο ποταμός της μνήμης |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | The Echo Maker |
---|
Εκδότης: | Βιβλιοπωλείον της Εστίας |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Powers, Richard (Συγγραφέας) Μακρόπουλος Μιχάλης (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9789600516050 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2014 | | |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |

Kawabata Yasunari
Ο Γιασουνάρι Καουαμπάτα (1899-1972) ήταν Ιάπωνας μυθιστοριογράφος. Γεννήθηκε στην Όσακα σε οικογένεια γιατρών. Έμεινε νωρίς ορφανός και έχασε όλους τους κοντινούς συγγενείς του ενώ ήταν ακόμη σε νεαρή ηλικία.
Σπούδασε λογοτεχνία στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκυο. Εμφανίστηκε στον λογοτεχνικό κόσμο με τη Χορεύτρια από το Ίζου (1926), που γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Έγραψε σενάρια για τον κινηματογράφο και άλλα μυθιστορήματα και νουβέλες σε συνέχειες. Το 1935 έγραψε μια πρώτη εκδοχή της Χώρας του χιονιού, που ολοκληρώθηκε αρκετά χρόνια αργότερα. Μεσολάβησαν και ακολούθησαν πολλά άλλα γνωστά του μυθιστορήματα : Η λίμνη, Ο ήχος του βουνού, Οι κοιμισμένες καλλονές, Ομορφιά και θλίψη, Ο δάσκαλος του Γκο.
Ίδρυσε μαζί με τον συγγραφέα Ριίτσι Γιοκομίτσου το περιοδικό Μπούνγκεϊ Τζίνταϊ (Εποχή τέχνης και κουλτούρας), που αντλούσε μεγάλο μέρος της αισθητικής του από ευρωπαϊκά λογοτεχνικά ρεύματα όπως το νταντά και ο εξπρεσιονισμός. Η επιρροή τους στα μυθιστορήματα του Καουαμπάτα μπορεί να φανεί στις απότομες μεταβάσεις μεταξύ ξεχωριστών, σύντομων, λυρικών επεισοδίων, σε εικόνες που συχνά προκαλούν έκπληξη, καθώς και στην αντιπαράθεση του ωραίου και του άσχημου. Αυτές οι ίδιες ιδιότητες, ωστόσο, υπάρχουν και στην ιαπωνική πεζογραφία του 17ου αιώνα, καθώς και στην ποίηση renga του 15ου αιώνα. Σε αυτή την τελευταία φαίνεται να πλησιάζει η μυθοπλασία του στα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Το 1968 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας και τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 16 Απριλίου 1972, αυτοκτόνησε.
(Πηγή: "Εκδόσεις Άγρα", 2024)