Αγαλματένια κρίνα
Ποιοι λάτρευαν το δωδεκάθεο κατά τον 9ο αιώνα στην Πελοπόννησο; Υπήρχαν Illuminati στο Βυζάντιο; Για ποιον λόγο την εποχή του Μεσαίωνα οι Κρήτες οραµατίζονταν την Αρτέµιδα και οι Μανιάτες έστελναν τους νεκρούς τους στον Άδη; Ποιες µαγικές τελετουργίες για την προστασία της Αθήνας λάµβαναν χώρα στα τέλη του 18ου αιώνα και µε ποια αφορµή οι Επτανήσιοι σκόπευαν την ίδια περίοδο να επαναφέρουν την αρχαία θρησκεία, αναβιώνοντας παράλληλα τους Ολυµπιακούς Αγώνες; Πώς είναι δυνατόν στα χρόνια του Έλγιν οι κάτοικοι της Ελευσίνας να τιµούν ένα αρχαίο άγαλµα της Δήµητρας; Πού έχουν τις ρίζες τους οι µαγικές πρακτικές των νησιωτών, που κατά τα νεότερα χρόνια "παγίδευαν" τους ανέµους; Και για ποιον λόγο οι κάτοικοι της επαναστατηµένης Ελλάδας "έβλεπαν" τους αρχαίους προγόνους τους ως µια λησµονηµένη φυλή γιγάντων;
Ο δηµοσιογράφος και συγγραφέας Μηνάς Παπαγεωργίου συνέλεξε και παρουσιάζει εννέα παράξενες ιστορίες που καταγράφονται στον ελλαδικό χώρο από τον 9ο µέχρι και τον 20ό αιώνα. Ιστορίες που µαρτυρούν ότι ήθη, πρακτικές και εικόνες του αρχαίου κόσµου, που υποτίθεται πως είχαν εξαλειφθεί αιώνες πριν, εξακολουθούσαν να υφίστανται, συνειδητά ή ασυνείδητα, σε οµάδες πληθυσµών ανά την επικράτεια. Πρόκειται για γεγονότα, καταστάσεις και ιδέες, που κατά έναν περίεργο τρόπο µοιάζει να αποκλίνουν από τη συµβατική ροή της Ιστορίας µας, καταδεικνύοντας ότι ποικίλες όψεις της "αρχαίας ψυχής" κατάφεραν να επιβιώσουν ή και να αναγεννηθούν µέσα στο χρόνο, διαµορφώνοντας, εν τέλει, πτυχές της πολυσύνθετης -και σε πολλές περιπτώσεις προβληµατικής- νεοελληνικής ταυτότητας.
Βασιλικός Βασίλης
Ο Βασίλης Βασιλικός του Νικολάου (1934-2023) γεννήθηκε στην Καβάλα. Σπουδές: Λύκειο Καρυωτάκη (Καβάλα), Σχολή Βαλαγιάννη, Αμερικάνικο Κολέγιο Ανατόλια (Θεσσαλονίκη), Νομική Σχολή (ΑΠΘ), Yale University - Drama School, SRT - School of Radio and Television (Νέα Υόρκη) για τηλεσκηνοθεσία. Bοηθός σκηνοθέτη σε ξένες παραγωγές, σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ, σεναριογράφος, επιμελητής (Dr) σεναρίων, εισηγητής σεναρίων στην Arte (1990-1993), ερασιτέχνης ηθοποιός, δημοσιογράφος, συγγραφέας, Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής στην ΕΡΤ-1 (1981-1984), Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Αθηναίων (1994-1996), Πρέσβης εκ προσωπικοτήτων της Ελλάδας στην Ουνέσκο (1996-2004), Πρόεδρος της Εταιρίας Συγγραφέων (2001-2005). Τιμητικές διακρίσεις: Βραβείο των "12" (1961, για την τριλογία "Το φύλλο. Το πηγάδι. Τ' αγγέλιασμα"), Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1980, για το "Τελευταίο Αντίο") το οποίο δεν αποδέχθηκε, Διεθνές βραβείο Meditteraneo (1970). Επίτιμος Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Πατρών στην έδρα της Φιλολογίας, Ταξιάρχης Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας (1984), Μέλος του Διεθνούς Κοινοβουλίου των Συγγραφέων με έδρα το Στρασβούργο, Μέλος του Δ.Σ. των Γάλλων συγγραφέων (Maison des Ecrivains. Γαλλία, 1990-1993). Ήταν ο πιο πολυμεταφρασμένος Έλληνας συγγραφέας μετά τους Καζαντζάκη, Ρίτσο, Καβάφη. Βιβλία του έχουν εκδοθεί και στην γραφή Μπράιγ. Ήταν παντρεμένος με την υψίφωνο Βάσω Παπαντωνίου.
