Το δίκαιο της λογιστικής
Το "Δίκαιο της Λογιστικής" αποτελεί έναν κλάδο δικαίου, που στην Ελλάδα δεν έχει τύχει μέχρι σήμερα ιδιαίτερης προσοχής. Πολλοί νομικοί θεωρούν, ότι η λογιστική δεν είναι δίκαιο, ίσως ούτε καν επιστήμη, αλλά απλά μία "τεχνική" στηριζόμενη σε "ευπροσάρμοστους" σε κάθε επιδίωξη κανόνες. Το αρχικό έναυσμα για τη συγγραφή του παρόντος έργου ήταν η φιλοδοξία να προσφερθεί στη νομική κοινότητα (αλλά και στους φοιτητές) ένα εύληπτο εγχειρίδιο μύησης στον εν λόγω δικαιικό κλάδο, ο οποίος τα τελευταία έτη με την υιοθέτηση από την ΕΕ των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων και την αναμόρφωση του ελληνικού λογιστικού δικαίου με τον Ν 4308/2014 έχει επιστημονικά αναζωογονηθεί.
Το παρόν εγχειρίδιο δεν στοχεύει μόνο στη μύηση νομικών στη λογιστική, στοχεύει να απευθυνθεί και στη ίδια τη λογιστική κοινότητα. Πράγματι, ενόψει του ότι η λογιστική είναι δίκαιο (πράγμα που ενίοτε παραγνωρίζουν οι λογιστές) η συμβολή των νομικών στην ερμηνεία των λογιστικών κανόνων μπορεί να είναι χρήσιμη και στους λογιστές, οι οποίοι καθημερινά βρίσκονται αντιμέτωποι με κανόνες λογιστικού δικαίου, πολλοί μάλιστα εκ των οποίων είναι ενωσιακής προέλευσης. Η σύνθεση της συγγραφικής ομάδας (τρεις νομικοί - ένας ορκωτός ελεγκτής λογιστής) αποτέλεσε συνειδητή επιλογή, καθώς κρίθηκε απαραίτητο το μπόλιασμα της νομικής σκέψης και γραφής με την προσέγγιση ενός λογιστή, γνώστη των σύγχρονων τάσεων στην λογιστική και ελεγκτική.
Το έργο παρουσιάζει και προσεγγίζει ερμηνευτικά θεμελιώδεις έννοιες της λογιστικής επιστήμης, τα ΕΛΠ και ΔΠΧΑ, την Ανάλυση οικονομικών καταστάσεων, τα Λογιστικά συστήματα, τις αρχές ελεγκτικής και περιλαμβάνει αντιπροσωπευτικά παραδείγματα, ενώ συνοδεύεται από αλφαβητικό ευρετήριο.
| Τίτλος βιβλίου: | Το δίκαιο της λογιστικής |
|---|
| Εκδότης: | Νομική Βιβλιοθήκη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)
Περάκης, Ευάγγελος Ε. (Συγγραφέας)
Σωτηρόπουλος, Γεώργιος Δ. (Συγγραφέας)
Λιβαδά, Χριστίνα (Συγγραφέας)
Δρίτσας, Σταμάτιος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789606222719 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2017 | Διαστάσεις: | 21x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Οικονομία
Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Δίκαιο |
|---|
Eliot, Thomas Stearns, 1888-1965
Γεννήθηκε στον Άγιο Λουδοβίκο του Μισούρι, στις ΗΠΑ, το 1888 από πουριτανή αριστοκρατική οικογένεια διαπρεπών επιστημόνων και ανατράφηκε με τις αρχές του παππού του που ήταν θεολόγος. Σπούδασε στην Ακαδημία Σμιθ της Μασαχουσέτης, βραβεύτηκε με χρυσό μετάλιο στα λατινικά από την Milton Academy. Σπούδασε τέσσερις γλώσσες: ελληνικά, λατινικά, γαλλικά, γερμανικά και συνάμα μεσαιωνική ιστορία, συγκριτική φιλολογία και ιστορία νεώτερης φιλοσοφίας. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα φιλοσοφίας στο Χάρβαρντ από τον Μπ. Ράσελ, το 1914 καθώς και σανσκριτική και νεώτερη ινδική φιλοσοφία. Γνώστης της γαλλικής φιλολογίας επιδόθηκε στην ποίηση. Το 1915 ο Έλιοτ εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο παραδίνοντας μαθήματα σε σχολεία και αργότερα διορίστηκε στη Lloyd' s Bank του Λονδίνου όπου εργάστηκε οχτώ χρόνια. Η ποίηση του κατατάσσεται σε πέντε περιόδους. Η πρώτη περίοδος (1909-1919) περιλαμβάνει τα ποιήματα: "Το τραγούδι της αγάπης του Άλφρεντ Προύλφροκ", "Το πορτραίτο μιας κυρίας", "Πρελούδια", κ.ά. Η δεύτερη περίοδος (1920-1925) περιλαμβάνει τα ποιήματα: "Γερόντιον", "Ιπποπόταμος", "Η έρημη χώρα", κ.ά. Στην τρίτη περίοδο ανήκουν "Οι άδειοι άνθρωποι", ενώ στην τέταρτη περίοδο (1927-1934) περιλαμβάνονται τα ποιήματα: "Το ταξίδι των Μάγων", "Ένα τραγούδι για τον Συμεών", "Animula", "Βράχος", κ.ά. Στην πέμπτη περίοδο (1935-1942) ανήκουν τα "Τέσσερα κουαρτέτα". Τα θεατρικά του έργα είναι τα "Φονικό στην εκκλησιά" ("Murder in the Cathedral"), "Sweeny Agonistes", "Κοκτέιλ πάρτυ" κ.ά. Ως δημοσιογράφος και κριτικός έδωσε αξιόλογα δείγματα. Από το 1922 που ήταν εκδότης του περιοδικού "Κριτήριον" σκοπό είχε να δημιουργήσει μια θέση για τις νέες τάσεις της λογοτεχνίας και την κριτική. Στα δοκίμια και τις μελέτες ανήκουν: "Η παράδοση και το ατομικό ταλέντο", 1919, "Η χρήση της ποίησης και η χρήση της κριτικής", 1933, "Σημειώσεις για τον ορισμό της κουλτούρας", 1948, "Ποίηση και δράμα", 1951, κ.ά. Το 1948 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε στις 4 Ιανουαρίου 1965.
