Αποκαλύπτοντας τη μουσική Μπαρόκ στα παιδιά
Η παρούσα μελέτη αναφέρεται στην αποκάλυψη της μουσικής Μπαρόκ στα παιδιά μέσα από την ενεργητική μουσική ακρόαση και μέσα από δημιουργικές διεργασίες. Για την εξυπηρέτηση αυτού του σκοπού, δημιουργήθηκε και εφαρμόστηκε ένα πρόγραμμα διδασκαλίας του στυλ Μπαρόκ, στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Στο πρόγραμμα αυτό παρουσιάζεται το ευρύτερο θεωρητικό πλαίσιο προκειμένου να επιτευχθεί η όσο το δυνατόν καλύτερη αντίληψη της προβληματικής της συγκεκριμένης έρευνας, γεγονός που επιτυγχάνεται μέσω της παρουσίασης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της μουσικής Μπαρόκ.
Περιγράφεται αναλυτικά ο σχεδιασμός της πειραματικής έρευνας, η μεθοδολογία, η διαδικασία εκτέλεσής της και η λεπτομερής παράθεση των αποτελεσμάτων. Στα παραρτήματα δίνονται αναλυτικά δειγματικά σχέδια μαθημάτων, που προσφέρονται για ενεργητική μουσική ακρόαση. Αναπτύσσεται επίσης η σημασία της μουσικής αγωγής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, ερμηνεύονται και αναλύονται οι όροι «ενεργητική μουσική ακρόαση» και αναλύονται διεξοδικά όλες οι δημιουργικές διεργασίες.
Τέλος, το παρόν εγχείρημα φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο εργαλείο τόσο για τους λάτρεις της μουσικής της εποχής Μπαρόκ όσο και για κάθε εκπαιδευτικό μουσικής αλλά και φιλόμουσο δάσκαλο που επιθυμεί να ταξιδέψει με τους μαθητές του στον χρόνο και τον χώρο συνδυάζοντάς τη συγκεκριμένη μουσική και με άλλα διδακτικά αντικείμενα.

Poe, Edgar Allan, 1809-1849
Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε γεννήθηκε στη Βοστώνη το 1809, από γονείς θεατρίνους. Πριν κλείσει τα δύο του χρόνια, οι γονείς του πέθαναν, και ο Έντγκαρ βρέθηκε στο Ρίτσμοντ, στο σπίτι του εμπόρου Τζων Άλλαν, που όμως δεν τον υιοθέτησε ποτέ. Οι σχέσεις του με τον πατριό του δεν ήταν ποτέ καλές, αλλά επιδεινώθηκαν όταν ο Άλλαν ανάγκασε τον Έντγκαρ να διακόψει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, επειδή δεν ήταν διατεθειμένος να αναλάβει τα έξοδά του. Το 1830 ο Έντγκαρ μπήκε στη Στρατιωτική Ακαδημία του Γουέστ Πόιντ, απ' όπου αποπέμφθηκε τον επόμενο χρόνο προκαλώντας επίτηδες σκάνδαλο για να εκδικηθεί τον πατριό του.
Δούλεψε έπειτα για ένα μεγάλο διάστημα σε διάφορες εφημερίδες του Ρίτσμοντ, της Φιλαδέλφειας και της Νέας Υόρκης, για λόγους βιοποριστικούς, αλλά κατακτώντας παράλληλα τη φήμη του έγκυρου κριτικού. "Το Κοράκι και άλλα ποιήματα", που κυκλοφόρησε το 1845, τον καθιέρωσε εν μια νυκτί ως συγγραφέα, χωρίς όμως να του ανακουφίσει τη φτώχεια στην οποία είχε ζήσει όλη την ως τότε ζωή του. Το 1836 παντρεύτηκε τη δεκατετράχρονη εξαδέλφη του Βιρτζίνια, που πέθανε φυματική έντεκα χρόνια αργότερα. Πέθανε το 1849, αλκοολικός και οπιομανής κυνηγώντας διαρκώς το όραμα της χαμένης Βιρτζίνια, και τάφηκε δίπλα της στη Βαλτιμόρη, όπως το επιθυμούσε.