Το λάθος μου
«Δεν ήθελα τη ζεστασιά – ήθελα τη φωτιά.»
Η δεκαεπτάχρονη Νόα Μόργκαν ζει μια ήσυχη, απλή ζωή με τη μητέρα της στο Τορόντο… ώσπου η μητέρα της γνωρίζει και παντρεύεται τον Γουίλιαμ Λάιστερ, έναν πλούσιο κι αινιγματικό δικηγόρο από την Καλιφόρνια. Η Νόα μετακομίζει στο Λος Άντζελες κι αφήνει πίσω την ομάδα της στο βόλεϊ, την καλύτερή της φίλη και το αγόρι της.
Καθώς ξεκινά μια νέα ζωή με ιδιωτικά σχολεία και πάρτι σε πισίνες, γνωρίζει τον νέο της αδερφό, τον Νίκολας, που είναι φοιτητής και φαινομενικά, ένα κακομαθημένο πλουσιόπαιδο. Η Νόα δεν έχει καμία όρεξη να τα πάει καλά μαζί του, και ιδιαίτερα αφού ανακαλύπτει τη μυστική πλευρά της ζωής του, η οποία περιλαμβάνει παρανόμους αγώνες αυτοκινήτων και πυγμαχίας. Συν το ότι η Νόα έχει και δικά της προβλήματα και δεν θέλει ο Νικ να ανακατευτεί σε αυτά. Ωστόσο, κανείς από τους δυο τους δεν υπολογίζει την ισχυρή έλξη που υπάρχει ανάμεσά τους, πράγμα που αρκεί για να φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή τους.
Μπορεί η αγάπη να νικήσει τη σκοτεινή πλευρά των δρόμων του Λος Άντζελες ή θα καταφέρει το σκοτάδι ανάμεσά στον Νικ και τη Νόα να τους καταπιεί;
| Τίτλος βιβλίου: | Το λάθος μου |
|---|
| Εκδότης: | Ψυχογιός |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Ron Mercedes (Συγγραφέας)
Κεφαλοπούλου Ζωγραφιά (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9786180155419 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Πυξίδα (για εφήβους και ενήλικες) | Σελίδες: | 480 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2024 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Ηλικίες: | 16+ | Σειρά βιβλίων: | Πυξίδα (για εφήβους και ενήλικες) |
|---|
| Κατηγορίες: | Παιδικά - Εφηβικά > Παιδική και Εφηβική Λογοτεχνία > Ηλικία 16+ |
|---|
Nikolaj Velimirovic, Sveti, 1881-1956
Ο Νικόλαος Βελιμίροβιτς (1881-1956) υπήρξε Επίσκοπος της Ορθόδοξης Σερβικής Εκκλησίας και θεολόγος με οικουμενικό κύρος και ακτινοβολία. Γεννήθηκε στο μικρό χωριό Λέλιτς της δυτικής Σερβίας στις 23 Δεκεμβρίου του 1880 (με το παλαιό ημερολόγιο -Ιανουάριο του 1881 με το καινούργιο). Παρακολούθησε το Ορθόδοξο Σεμινάριο του Αγίου Σάββα στο Βελιγράδι απ' όπου και αποφοίτησε το 1902. Κατά το 28ο έτος της ηλικίας του αναγορεύθηκε διδάκτωρ Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Βέρνης. Το 1909 αναγορεύθηκε διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Γενεύης και την ίδια χρονιά χειροτονήθηκε μοναχός. Το 1919 εξελέγη επίσκοπος Ζίτσας και το 1920 μετετέθη στην επισκοπή της Αχρίδας, όπου διακόνησε μέχρι το 1934 που επέστρεψε στη Ζίτσα. Το 1941 οι Γερμανοί εισέβαλαν στο μοναστήρι της Ζίτσα, συνέλαβαν τον Επίσκοπο Νικόλαο και τον περιόρισαν έγκλειστο στο μοναστήρι της Λιουμποστίνια. Αργότερα, τον μετέφεραν στο μοναστήρι Βοϊλόβιτσα, όπου κρατούνταν και ο Πατριάρχης Γαβριήλ Ντόζιτς, και στη συνέχεια τον έστειλαν μαζί με τον Πατριάρχη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου όπου υπέστη κακουχίες και βασανιστήρια. Μετά τον πόλεμο δεν επέστρεψε στην ήδη κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία και κατέφυγε στις Η.Π.Α., όπου δίδαξε σε διάφορες Ορθόδοξες Χριστιανικές Πανεπιστημιακές Σχολές και Σεμινάρια. Πέθανε τον Μάρτιο του 1956. Τα λείψανά του από την Αμερική μεταφέρθηκαν στο Λέλιτς στη Σερβία το 1991. Το Μάιο του 2003, η Ιερά Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Σερβίας τον διεκηρυξε Άγιο και τον ενέταξε στο Αγιολόγιό της στις 18 Μαρτίου (Κοίμηση) και στις 3 Μαΐου (Μεταφορά λειψάνων).
