Lindo
La madrepatria Lindo che va superba per il mare
«Lindo e la sua roccia; e questa che crea la configurazione di quel luogo, nella baia orientale dell'isola, appena piu in basso della meta, sporgendo verso il mare per un'altezza di 166 m, formando a sinistra e a destra (N e S) un porto maggiore e uno minore. E sopra di essa e attorno ad essa Lindo, come dice l'epigramma ellenistico, "si gode fiera il mare, tutto aperto verso sud"» (Ch. Karouzos) (figg. 1-2).
L'epigramma citato, secondo lo scrittore Diogene Laer-zio era inciso sulla tomba di Cleobulo, «tiranno» di Lindo e uno dei Sette Sapienti della Grecia antica. Questa tomba e stata identificata, erroneamente, con una costruzione circolare del periodo ellenistico che domina sull'estremita del capo che chiude a nord il grande porto di Lindo ed e chiamata di solito tomba di Cleobulo (Sant'Emiliano) (fig. 4). Il secondo porto, quello piccolo, porta il nome dell'Apostolo Paolo, perche secondo la tradizione locale l'apostolo vi sbarco passando da Rodi (fig. 3). La bellezza del paesaggio impressiona il visitatore sia ad un primo squardo del luogo dall'alto sia durante la visita della rocca sacra dell'acropoli.
Lindo e menzionata nel testo poetico piu antico della letteratura greca, l'Iliade (II 655-656), insieme alle altre due antiche citta dell'isola, laliso e Camiro, nel passo che riguarda la partecipazione dell'isola di Rodi alla Guerra di Troia, con a capo FEraclide Tlepolemo. Antichissime sono le radici del sito anche nella tradizione mitologica, . visto che l'eroe eponimo fu Lindo, uno dei tre figli di Cercafo e nipote del dio Helios, capostipite dell'isola e della / ninfa Rhodos. Secondo la stessa tradizione, il santuario di Athena Lindia, quello piu importante dell'isola durante l'epoca storica, fu fondato da Danao che tornava dall'Egitto in Grecia con le sue figlie.
[...]
(από την εισαγωγή του βιβλίου)
| Τίτλος βιβλίου: | Lindo |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Λίνδος |
|---|
| Εκδότης: | Υπουργείο Πολιτισμού. Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων. |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Παπαχριστοδούλου, Ιωάννης Χ. (Συγγραφέας)
Σιμιακάκη, Ιλαρία (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789602145128 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Αρχαιολογικοί Οδηγοί | Σελίδες: | 52 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2006 | Διαστάσεις: | 27x17 |
|---|
| Σημείωση: | Έκδοση στα ιταλικά. |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Ταξιδιωτικοί Οδηγοί - Χάρτες > Ελλάδα |
|---|
Manchette Jean-Patrick
O ΖΑΝ-ΠΑΤΡΙΚ ΜΑΝΣΕΤ (1942-1995) θεωρείται ο επιφανέστερος συγγραφέας του νεοπολάρ, του νέου γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος, που εισήγαγε το στοιχείο της πολιτικής και τους εξωκοινοβουλευτικούς προβληματισμούς του Μάη του 1968 στο είδος. Ο Μανσέτ έγραψε το Μελαγχολικό κομμάτι της Δυτικής Ακτής, ένα από τα καλύτερα βιβλία του, το 1976 (Άγρα, 2001) και τη Μοιραία το 1977 (Άγρα, 2006). Μετά την Πρηνή θέση του σκοπευτή (1981 –Άγρα, 1998), το σπουδαιότερο ίσως βιβλίο του, σταμάτησε απότομα την εκρηκτική πορεία του στο γαλλικό αστυνομικό μυθιστόρημα, την οποία είχε αρχίσει το 1971 με ρυθμό ένα βιβλίο το χρόνο. Μετά θάνατον (1996) κυκλοφόρησε και η Πριγκίπισσα του αίματος (Άγρα, 2002). Τοποθέτησε στον πυρήνα του έργου του το χάος του κόσμου και την τρέλα των ανθρώπων, με αντιήρωες χαμένους σε μια κοινωνία της υπεραφθονίας, που αντιμετωπίζεται τελικά ως μια κοινωνία άδεια. Μέγας στυλίστας –τα βιβλία του επαινέθηκαν από πολλούς συγγραφείς, όπως ο James Ellroy, ο Gary Indiana, ο Jerome Charyn, ο Paco Ignacio Taibo ΙΙ, ο Jean Echenoz μεταξύ άλλων–, χρησιμοποιεί ένα μίνιμαλ, αποστασιοποιημένο ύφος.
