Σταύρος Τσιώλης
Έχοντας "γεννηθεί", καλλιτεχνικά, τη δεκαετία του 1960, στην "αγκαλιά" του ακμαίου, τότε, εμπορικού λεγόμενου κινηματογράφου, ο Σταύρος Τσιώλης ξάφνιασε τους πάντες όταν, το 1971, και ενώ είχες μόλις σκηνοθετήσει μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ("Κατάχρησις εξουσίας"), αποσύρθηκε από τον κινηματογράφο. Για να ξαφνιάσει και πάλι-ευχάριστα αυτή τη φορά- την κινηματογραφική κοινότητα, το 1985, επιστρέφοντας με μια ταινία χαμηλών τόνων και μινιμαλιστικής κινηματογραφικής έκφρασης ("Μια τόσο μακρινή απουσία"), που ανακάλυπτε έναν προσωπικό δημιουργό σε πλήρη ωριμότητα. Έναν σκηνοθέτη που ελέγχει απόλυτα τα εκφραστικά του μέσα, αξιοποιεί και αναδεικνύει τους ηθοποιούς του, αναπτύσσει με θαυμαστή λιτότητα και καίρια αποτελεσματικότητα την αφήγησή του.
(από τον πρόλογο της Δέσποινας Μουζάκη)
Τίτλος βιβλίου: | Σταύρος Τσιώλης |
---|
Εκδότης: | Αιγόκερως |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Κανέλλης, Ηλίας, 1960- (Συγγραφέας) Αναστόπουλός, Θάνος (Επιμελητής) Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Φορέας)
|
ISBN: | 9789603222682 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | 2006 | Διαστάσεις: | 26x21 |
---|
Σημείωση: | Πρόλογος: Δέσποινα Μουζάκη. Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της πλήρους αναδρομής στο έργο του Σταύρου Τσιώλη που διοργανώθηκε από το 47ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (17-26 Νοεμβρίου 2006). |
---|
Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Κινηματογράφος |

Gogol Nikolaj Vasilievic
Νικολάι Γκόγκολ (1809-1852). Γεννήθηκε στο χωριό Σοροτσίντσι, στην Πολτάβα της κεντρικής Ουκρανίας. Η μητέρα του ήταν απόγονος Πολωνών γαιοκτημόνων και ο πατέρας του Κοζάκος, που είχε γράψει ορισμένα ποιήματα και θεατρικά έργα στα ουκρανικά και στα ρωσικά. Ο Γκόγκολ θεωρείται ο πατέρας του ρωσικού ρεαλισμού, το δε έργο του, με το λυρισμό, το χιούμορ και τη διεισδυτικότητά του, επηρέασε σημαντικά την εξέλιξη της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το 1828 πήγε στην πρωτεύουσα, Πετρούπολη, όπου τον περίμεναν αλλεπάλληλες απογοητεύσεις. Το πρώτο του βιβλίο, "Το ειδύλλιο" (1829), δέχτηκε αρνητικές κριτικές και η προσπάθειά του να γίνει ηθοποιός απέτυχε. Έγινε γνωστός με το βιβλίο "Ο επιθεωρητής" (1836) και η καθιέρωση ήρθε με τις "Νεκρές ψυχές" (1842), που τον έφεραν στην κορυφή των ρωσικών γραμμάτων. Άλλα έργα του είναι: "Το παλτό", "Το ημερολόγιο ενός τρελού", "Τάρας Μπούλμπα", "Η μύτη", "Τα παντρολογήματα", κ.ά.