Η Β' εν Αθήναις Εθνική των Ελλήνων Συνέλευσις
Η παρούσα μονογραφία, αξιοποιώντας ανέκδοτα στοιχεία του ελληνικού, του γαλλικού και κυρίως του βρετανικού Υπουργείου των Εξωτερικών, τεκμηριώνει σε όλη του την ένταση το ρόλο των μεγάλων δυνάμεων στη διαιώνιση του βασιλικού θεσμού στην Ελλάδα μετά την έξωση του Όθωνα και στην επιλογή του Γεωργίου Α΄. Ταυτόχρονα, αποκαλύπτοντας την απόρρητη γνωμοδότηση του ιστορικού George Fin1ay, αποδεικνύει πως το πολίτευμα της βασιλευόμενης δημοκρατίας και το Σύνταγμα του 1864 υπήρξαν η συνισταμένη ενός επιβεβλημένου συγκερασμού της αναμφισβήτητης δημοκρατικής πλειοψηφίας των πληρεξουσίων της Β' Εθνοσυνέλευσης και των άκαμπτων και πολλές φορές εκβιαστικών επιταγών των ξένων δυνάμεων, οι οποίες σκόπευαν στην χωρίς συναισθηματισμούς προάσπιση των συμφερόντων τους.
| Τίτλος βιβλίου: | Η Β' εν Αθήναις Εθνική των Ελλήνων Συνέλευσις |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Οι ιστορικοπολιτικοί στόχοι της Εθνοσυνέλευσης και ο βρετανικός παράγοντας |
|---|
| Εκδότης: | University Studio Press |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Κύρκος, Χαράλαμπος Χ. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789601215198 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούλιος 2006 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική
Ιστορία > Ελληνική Ιστορία > Νεότερη Ελληνική Ιστορία |
|---|
Poe, Edgar Allan, 1809-1849
Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε γεννήθηκε στη Βοστώνη το 1809, από γονείς θεατρίνους. Πριν κλείσει τα δύο του χρόνια, οι γονείς του πέθαναν, και ο Έντγκαρ βρέθηκε στο Ρίτσμοντ, στο σπίτι του εμπόρου Τζων Άλλαν, που όμως δεν τον υιοθέτησε ποτέ. Οι σχέσεις του με τον πατριό του δεν ήταν ποτέ καλές, αλλά επιδεινώθηκαν όταν ο Άλλαν ανάγκασε τον Έντγκαρ να διακόψει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, επειδή δεν ήταν διατεθειμένος να αναλάβει τα έξοδά του. Το 1830 ο Έντγκαρ μπήκε στη Στρατιωτική Ακαδημία του Γουέστ Πόιντ, απ' όπου αποπέμφθηκε τον επόμενο χρόνο προκαλώντας επίτηδες σκάνδαλο για να εκδικηθεί τον πατριό του.
Δούλεψε έπειτα για ένα μεγάλο διάστημα σε διάφορες εφημερίδες του Ρίτσμοντ, της Φιλαδέλφειας και της Νέας Υόρκης, για λόγους βιοποριστικούς, αλλά κατακτώντας παράλληλα τη φήμη του έγκυρου κριτικού. "Το Κοράκι και άλλα ποιήματα", που κυκλοφόρησε το 1845, τον καθιέρωσε εν μια νυκτί ως συγγραφέα, χωρίς όμως να του ανακουφίσει τη φτώχεια στην οποία είχε ζήσει όλη την ως τότε ζωή του. Το 1836 παντρεύτηκε τη δεκατετράχρονη εξαδέλφη του Βιρτζίνια, που πέθανε φυματική έντεκα χρόνια αργότερα. Πέθανε το 1849, αλκοολικός και οπιομανής κυνηγώντας διαρκώς το όραμα της χαμένης Βιρτζίνια, και τάφηκε δίπλα της στη Βαλτιμόρη, όπως το επιθυμούσε.
