
Όταν στα 1962 έκανα προσκαλεσμένος γι' αρκετό καιρό το πρώτο μου ταξίδι στην Κίνα, είχα την ευκαιρία να βρίσκομαι σε πάμφτωχα χωριά, σ' επαρχίες μακρινές μέσα
σε οικογένειες με παιδιά πολλά. Οι δυσκολίες κι οι στερήσεις της τραχιάς ζωής ήταν ολοφάνερες στους χωρικούς που δέχονταν την ομάδα των ξένων. Όμως αυτοί, σαν να είχαν όλα τ' αγαθά που επιθυμούσαν, μας μιλούσαν με τρυφερότητα και μας έδειχναν τα γελούμενα λιγόχρονα παιδιά. Αυτά, φτωχικά ντυμένα κι όλα ίδια -όπως κι οι μεγάλο τότε-, μας πλησιάζουν με πρόσωπα φωτεινά, χαμογελώντας. Μας έκαναν εντύπωση! Πώς μπορούσαν μέσα σε τόση ένδεια και σε ζωή μόχθου να έχουν το χαμόγελό τους. Είπα τη σκέψη μου, Και μου ήρθε η απάντηση από έναν ταλαίπωρο γονιό.
-Γι' αυτό το χαμόγελο μοχθούμε. Είναι η πρώτη μας έγνοια. Γιατί το χαμόγελο κάθε παιδιού είναι ήλιος που ανατέλλει
Κράτησα στη μνήμη μου την τελευταία φράση του. "Το χαμόγελο κάθε παιδιού είναι ήλιος που ανατέλλει..."; Μέσα σε αυτή κλεινόταν η ελπίδα, η αισιοδοξία, το φως του αύριο, ο σκοπός και το νόημα της ζωής των ανθρώπων, τη φύλαξα σαν απόκτημά ζείδωρο και σε λίγα χρόνια μου έδωσε την ιδέα να κάνω την πιο αγαπημένη μου ταινία, την λαϊκότατη "Οικογένεια Χωραφά". Σε αυτή, δυο φτωχοί (πολύτεκνοι γονείς τη δεκαετία του '60, σ' ένα προάστιο της Αθήνας, αγωνίζονται, χωρίς να χάνουν το κέφι της ζωής, για να μη λείπει τίποτε στα δεκατρία παιδάκια τους. Κάποτε φτάνουν σε αδιέξοδο ,απελπίζονται κι απ' τις ανάγκες σπρώχνονται στην απόφαση να δώσουν σε μια πλούσια οικογένεια Ελληνοαμερικάνων ένα παιδί τους. Τότε μια ημέρα που τα βγάζουν όλα περίπατο, τα καμαρώνει ένας ηλικιωμένος κύριος, τους βλέπει λυπημένους και τους λέει:
"-Πού ξέρετε αν μια ημέρα ένα από αυτό τα παιδάκια δεν γίνει ένας σπουδαίος επιστήμονας ή άλλη ωραία προσωπικότητα και βοηθήσει τον κόσμο; Ίσως και να τον σώσει από κάτι. Nα τ' αγαπάτε, λοιπόν, τα παιδάκια σας".
"Να τ' αγαπάτε..." Μόνο εκείνοι οι γονείς τα δικά τους; Η προτροπή δεν ακούγεται για όλους και για όλα τα παιδιά του κόσμου; "Να τ' αγαπάτε... γιατί πού ξέρετε αν κάποια ημέρα ένα από τα παιδάκια του κόσμου δεν γίνει...". Και ποιος μπορεί να πει ποιο παιδί;,.. Ποιο δίνει αυτή την ακραία ελπίδα της ευεργεσίας όλου του κόσμου; Μα και δίχως αυτό το ξεχωριστό, υπέρτατο αποτέλεσμα, τα παιδιά, οι καινούργιοι άνθρωποι που έρχονται στον κόσμο, είναι η ελπίδα κι η αισιοδοξία της συνέχειάς του. Γι' αυτό κι όλοι οι προχωρημένοι στα χρόνια, με παιδιά ή χωρίς -αν γι' αυτή τη συνέχεια δεν μεριμνούμε, στο μέτρο που καθένας μας μπορεί-, μένουμε άδειοι κι αδικαίωτοι που υπάρχουμε;
Στοργή και φροντίδα στα παιδιά. Σε όσα βλέπουμε να υπάρχουνε μαζί (μας και σε όσα δεν τα ζούμε δίπλα μας αλλά η δυστυχία τους μας έρχεται σπαραχτική απ' τις τραγικές πατρίδες τους και μας κραυγάζει, μας εκλιπαρεί για έλεος, ανθρωπιά και δικαιοσύνη,
Κράζει για συναίσθηση ευθύνης...
Ο μεγάλος Αμερικανός ποιητής του θεάτρου Ευγένιος 0' Νηλ σ' ένα γερό, αντιρατσιστικό έργο του έχει δώσει τίτλο "Όλα τα παιδιά του Θεού έχουν φτερά". Φράση πυκνή και με σημασία πολυδιάστατη. Απλώνεται σαν ουράνιο τόξο κι επάνω απ' τους σκοπούς της UNICEF , λάμπει επισημαίνει: Όλα τα παιδιά του Θεού έχουν δικαιώματα για να υψωθούν , να φύγουν από δυστυχίες και αθλιότητες.
Αυτές οι απλές σκέψεις με οδήγησαν να προτείνω στο Διοικητικό Συμβούλιο του ελληνικού "ΡΕΝ" (Poets-Essaysts-Novelists, Παγκόσμια Οργάνωση Συγγραφέων), ως προσφορά του στο Ελληνικό Τμήμα της UNICEF , την ετήσια έκδοση αυτού του τόμου. Και με βαθιά ευχαρίστηση επιλέγω κάθε χρόνο κείμενα στοργής για άμοιρα παιδιά.
Κώστας Ασημακόπουλος
Τίτλος βιβλίου: | Παιδιά του κόσμου | ||
---|---|---|---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Ανθολογία 20 Ελλήνων λογοτεχνών | ||
Εκδότης: | Επίλογος | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Ασημακόπουλος Κώστας (Συγγραφέας) Χάρης, Πέτρος (Συγγραφέας) Άγρας, Τέλλος, 1899-1944 (Συγγραφέας) Παναγιωτόπουλος, Ι. Μ., 1901-1982 (Συγγραφέας) Βενέζης, Ηλίας, 1904 -1973 (Συγγραφέας) Παλαμάς, Κωστής, 1859-1943 (Συγγραφέας) Μυριβήλης Στράτης (Συγγραφέας) Βιζυηνός, Γεώργιος Μ., 1849-1896 (Συγγραφέας) Παπαδιαμάντης, Αλέξανδρος, 1851-1911 (Συγγραφέας) Γκάτσος, Νίκος, 1911;-1992 (Συγγραφέας) Νάκου, Λιλίκα (Συγγραφέας) Στασινόπουλος, Μιχαήλ Δ., 1903-2002 (Συγγραφέας) Χαραλαμπίδης, Κυριάκος, 1940- (Συγγραφέας) Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος (Συγγραφέας) Χρυσάνθης, Κύπρος, 1915-1998 (Συγγραφέας) Κοντός, Γιάννης, 1943-2015 (Συγγραφέας) Λούλης, Βασίλης (Συγγραφέας) Χατζής, Δημήτρης, 1913-1981 (Συγγραφέας) Στογιαννίδης, Γιώργος Ξ. (Συγγραφέας) Αθάνας, Γεώργιος (Συγγραφέας) Συλλογικό έργο (Συγγραφέας) Τσιοπούλου, Ευγενία (Επιμελητής) Ασημακόπουλος Κώστας (Ανθολόγος) | ||
ISBN: | 9789608846630 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
Στοιχεία έκδοσης: | 2005 | Διαστάσεις: | 25x17 |
Σημείωση: | Ο συγγραφέας Πολύδωρος Παπαχριστοδούλου εμφανίζεται στο βιβλίο ως Πολύβιος Παπαχριστοδούλου. Η έκδοση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την Παγκόσμια Ένωση Συγγραφέων (P.E.N.), υπό την αιγίδα της UNICEF. | ||
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
- Ασημακόπουλος Κώστας |
- Χαραλαμπίδης, Κυριάκος, 1940- |
- Παπαχριστοδούλου, Πολύδωρος |
- Χρυσάνθης, Κύπρος, 1915-1998 |
- Κοντός, Γιάννης, 1943-2015 |
- Λούλης, Βασίλης |
- Χατζής, Δημήτρης, 1913-1981 |
- Στογιαννίδης, Γιώργος Ξ. |
- Αθάνας, Γεώργιος |
- Στασινόπουλος, Μιχαήλ Δ., 1903-2002 |
- Νάκου, Λιλίκα |
- Γκάτσος, Νίκος, 1911;-1992 |
- Χάρης, Πέτρος |
- Άγρας, Τέλλος, 1899-1944 |
- Παναγιωτόπουλος, Ι. Μ., 1901-1982 |
- Βενέζης, Ηλίας, 1904 -1973 |
- Παλαμάς, Κωστής, 1859-1943 |
- Μυριβήλης Στράτης |
- Βιζυηνός, Γεώργιος Μ., 1849-1896 |
- Παπαδιαμάντης, Αλέξανδρος, 1851-1911
Δημητριάδης Δημήτρης
Ο Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες απ' το 1963 ώς το 1968. Εκεί έγραψε το 1966 το πρώτο θεατρικό του έργο, "Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά", το οποίο ανέβασε ο Patrice Chereau το 1968 στο Theatre d' Aubervilliers, στο Παρίσι. Το 1978 εκδόθηκε το "Πεθαίνω σαν χώρα", το πρώτο του πεζογράφημα, το 1980 η ποιητική ενότητα "Κατάλογοι 1-4" και το 1983 το θεατρικό του έργο "Η νέα εκκλησία του αίματος". Ακολούθησαν : "Η ανθρωπωδία. Η ανάθεση. Προοίμιο σε μια χιλιετία" (πεζογράφημα), "Κατάλογοι 5-8" (1986-ποιητική ενότητα), "Το ύψωμα" (1990-θεατρικό έργο), "Η άγνωστη αρμονία του άλλου αιώνα" (1992-θεατρικό), "Κατάλογοι 9-Οι ορισμοί" (1994-ποιητική ενότητα), "Η αρχή της ζωής" (1995-θεατρικό έργο, που ανέβηκε την ίδια χρονιά από τον Στέφανο Λαζαρίδη στο Θέατρο του Νότου), "Η ζάλη των ζώων πριν τη σφαγή" (2000 -θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά στο Θέατρο του Νότου), "Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι" (2000 -ο μονόλογος "Λήθη" ανέβηκε το 1998 στο Παρίσι, στο Petit Odeon, από τον J.-C. Bailly, το 2001 στο Theatre de Bobigny από την A. Dimitriadis και το 2002 στο θέατρο Άττις από τον Θ. Τερζόπουλο), "Κατάλογοι 10-12" (2002-ποιητική ενότητα), "Ανθρωπωδία 1" και "Ανθρωπωδία 7" (2002 -Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2003), "Διαδικασίες διακανονισμού διαφορών" (2003 -θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιώργου Λάνθιμου που ανέβηκε στον Εξώστη του Θεάτρου του Νότου), κ.ά. Παράλληλα ασχολήθηκε συστηματικά με τη μετάφραση πεζογραφημάτων των Jean Genet, Georges Bataille, Witold Gombrowicz, Maurice Blanchot, Gerard de Nerval, Balzac, Bernard-Marie Koltes, καθώς και τη μετάφραση θεατρικών έργων των Μολιέρου, Ευρυπίδη, J. Genet, G. Courteline, Tennessee Williams, Σαίξπηρ για διάφορα θέατρα. Μετά το 1980 συνεργάστηκε στενά με τις εκδόσεις "Άγρα", που έχουν εκδώσει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του και, πιο πρόσφατα, με τις εκδόσεις "Σαιξπηρικόν" της Θεσσαλονίκης.
(Πηγή: "Εκδόσεις Σαιξπηρικόν", 2022)
- Η μετάφραση ως καταστροφή. Το τέλος της σκηνοθεσίας (2022)
- Η ανθρωπωδία (2021)
- Εμείς και οι Έλληνες (2020)
- Τα δώρα της νύχτας (2019)
- Χρύσιππος (2019)
- Η ζάλη των ζώων πριν τη σφαγή (2019)
- Στέφανος Λαζαρίδης: Κυνικός ρομαντικός (2018)
- Ανθολογία ποιητών 2015-2017 (2018)
- Κατάλογοι 1-14 (2018)
- Η εσωτερική εμπειρία (2018)
- Θερισμός (2017)
- Η άνθρωπος (2017)
- Ο γύρος τού κόμπου (2017)
- Οι απέναντι (2016)
- Η ανθρωπωδία (2016)
- Stroheim (2015)
- Τρωάς (2015)
- Insenso (2013)
- Πολιτισμός (2013)
- Προς αυτή την αλόγιστη κατεύθυνση (2013)
- Ο κυκλισμός του τετραγώνου (2013)
- Η εκκένωση (2013)
- Το απρόσβατο (2013)
- Φαέθων (2013)
- Περί πίστεως (2012)
- Αιώνιος στρατός (2012)
- Ο ευαγγελισμός της Κασσάνδρας (2012)
- Κηδεύω β': Ανάβλεμμα (2011)
- Κηδεύω, γ': Χερετισμός (2011)
- Ο πόνος ως πόλη (2011)
- Ό,τι πιο πολύ ποθείς (2011)
- Λήθη (2011)
- Αναφορά / Αναπαράσταση (2011)
- Πεθαίνω σαν χώρα (2010)
- Εκπνοή (2008)
- Η ζάλη των ζώων πριν την σφαγή (2008)
- Χρύσιππος (2008)
- Το άγγιγμα του βυθού (2008)
- Διαδικασίες διακανονισμού διαφορών (2008)
- Η μεταφορά (2007)
- Κατάλογοι 13-14 (2007)
- Χ Διεθνής συνάντηση αρχαίου ελληνικού δράματος, 2000: 2500 χρόνια αρχαίου ελληνικού δράματος:παράδοση και προοπτικές. ΧΙ Διεθνής συνάντηση αρχαίου ελληνικού δράματος, 2002: Θηβαϊκός κύκλος (2007)
- Ομηριάδα (2007)
- Insenso (2007)
- Η εμπράγματη φαντασία (2007)
- Ιθάκη (2006)
- Ευριπίδη Ικέτιδες: Μια μουσική παράσταση: Οι συνεντεύξεις (2006)
- Το πέρασμα στην άλλη όχθη (2005)
- Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά (2005)
- Lazongas Α4 (2005)
- Ονείρου Οδύσσεια (2004)
- Διαδικασίες διακανονισμού διαφορών (2003)
- Πεθαίνω σαν χώρα (2003)
- Η ανθρωπωδία (2002)
- Η ανθρωπωδία (2002)
- Κατάλογοι 10-12 (2001)
- Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι (2000)
- Ξένος, ο άλλος μου εαυτός (1999)
- Je meurs comme un pays (1997)
- Η αρχή της ζωής (1995)
- Κατάλογος 9 (1994)
- Η άγνωστη αρμονία του άλλου αιώνα (1992)
- Τό ύψωμα (1989)
- Διεθνής συνάντηση αρχαίου ελληνικού δράματος (1987)
- Η ανθρωπωδία: Η ανάθεση (1986)
- Κατάλογοι 1-4 (1986)
- Κατάλογοι 5-8 (1986)
- Η νέα εκκλησία του αίματος (1983)