Τζαβαχαρλάλ Νέχρου
Τζαβαχαρλάλ Νέχρου (14 Νοεμβρίου 1889 - 27 Μαΐου 1964), επίσης αποκαλούμενος «Παντίτ» («δάσκαλος»), ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός της ανεξάρτητης Ινδίας από το 1947 για 17 έτη, μέχρι το θάνατό του το 1964. Πρώτιστος μεταξύ των αρχιτεκτόνων της σύγχρονης Ινδίας, ο Νέχρου της παρείχε ένα ανεξίθρησκο και δημοκρατικό πλαίσιο. Με τα βιβλία και τις ιδέες του επηρέασε την σκέψη των επερχομένων γενεών των Ινδών καθιστώντας τους υπεύθυνους και αφοσιωμένους σε μια ελεύθερη, δημοκρατική και ανεξίθρησκη Ινδία με την επιστήμη και την τεχνολογία ως κατευθυντήρια δύναμη.
Σε μεγάλο βαθμό υπήρξε αρμόδιος για τον προγραμματισμό της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Ο Νέχρου οδήγησε τον λαό της Ινδίας στην ελευθερία, δημοκρατία και ενότητα, σε μια ταραχώδη περίοδο για την παγκόσμια κατάσταση. Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του Κινήματος των Αδεσμεύτων, το οποίο προσπάθησε να εγκαθιδρύσει την παγκόσμια ειρήνη. Πίστεψε σε μια ελεύθερη Ινδία και επίσης αφιέρωσε τον εαυτό του στο κτίσιμο ενός κόσμου μέσα από την παγκόσμια ειρήνη. Ο Νέχρου έγραψε τα περίφημα βιβλία «Αυτοβιογραφία», «Η ανακάλυψη της Ινδίας» και «Ματιές στην παγκόσμια ιστορία». Τα γραπτά του φέρουν τη σφραγίδα ενός διανοητή με ευαίσθητο νου και ποιητική διάθεση.
| Τίτλος βιβλίου: | Τζαβαχαρλάλ Νέχρου |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Ο ρόλος του στις παγκόσμιες υποθέσεις |
|---|
| Εκδότης: | Ελληνο-Ινδική Εταιρεία Πολιτισμού και Ανάπτυξης |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Βήχου, Μαρίνα, δημοσιογράφος (Συγγραφέας)
Βασιλειάδης, Δημήτριος Θ. (Συγγραφέας)
Βερνίκος, Νικόλας (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789608777439 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2005 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Ιστορία > Παγκόσμια Ιστορία
Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |
|---|
Δημητριάδης Δημήτρης
Ο Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες απ' το 1963 ώς το 1968. Εκεί έγραψε το 1966 το πρώτο θεατρικό του έργο, "Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά", το οποίο ανέβασε ο Patrice Chereau το 1968 στο Theatre d' Aubervilliers, στο Παρίσι. Το 1978 εκδόθηκε το "Πεθαίνω σαν χώρα", το πρώτο του πεζογράφημα, το 1980 η ποιητική ενότητα "Κατάλογοι 1-4" και το 1983 το θεατρικό του έργο "Η νέα εκκλησία του αίματος". Ακολούθησαν : "Η ανθρωπωδία. Η ανάθεση. Προοίμιο σε μια χιλιετία" (πεζογράφημα), "Κατάλογοι 5-8" (1986-ποιητική ενότητα), "Το ύψωμα" (1990-θεατρικό έργο), "Η άγνωστη αρμονία του άλλου αιώνα" (1992-θεατρικό), "Κατάλογοι 9-Οι ορισμοί" (1994-ποιητική ενότητα), "Η αρχή της ζωής" (1995-θεατρικό έργο, που ανέβηκε την ίδια χρονιά από τον Στέφανο Λαζαρίδη στο Θέατρο του Νότου), "Η ζάλη των ζώων πριν τη σφαγή" (2000 -θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά στο Θέατρο του Νότου), "Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι" (2000 -ο μονόλογος "Λήθη" ανέβηκε το 1998 στο Παρίσι, στο Petit Odeon, από τον J.-C. Bailly, το 2001 στο Theatre de Bobigny από την A. Dimitriadis και το 2002 στο θέατρο Άττις από τον Θ. Τερζόπουλο), "Κατάλογοι 10-12" (2002-ποιητική ενότητα), "Ανθρωπωδία 1" και "Ανθρωπωδία 7" (2002 -Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2003), "Διαδικασίες διακανονισμού διαφορών" (2003 -θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιώργου Λάνθιμου που ανέβηκε στον Εξώστη του Θεάτρου του Νότου), κ.ά. Παράλληλα ασχολήθηκε συστηματικά με τη μετάφραση πεζογραφημάτων των Jean Genet, Georges Bataille, Witold Gombrowicz, Maurice Blanchot, Gerard de Nerval, Balzac, Bernard-Marie Koltes, καθώς και τη μετάφραση θεατρικών έργων των Μολιέρου, Ευρυπίδη, J. Genet, G. Courteline, Tennessee Williams, Σαίξπηρ για διάφορα θέατρα. Μετά το 1980 συνεργάστηκε στενά με τις εκδόσεις "Άγρα", που έχουν εκδώσει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του και, πιο πρόσφατα, με τις εκδόσεις "Σαιξπηρικόν" της Θεσσαλονίκης.
(Πηγή: "Εκδόσεις Σαιξπηρικόν", 2022)
