Ματιές στο σύγχρονο τοπίο των δυτικών Βαλκανίων
Τα «Δυτικά Βαλκάνια», βασικά γεωγραφικός προσδιορισμός περιοχής της βαλκανικής χερσονήσου, ως όρος ήταν, μέχρι πρόσφατα, άγνωστος. Αναδύθηκε στη δεκαετία του 1990 από την ευρωπαϊκή «κουζίνα» των Βρυξελλών, με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και στη συνέχεια του Συμβουλίου της ΕΕ, προκειμένου να ορίσει τη δυτική υποπεριφέρεια της «Νοτιοανατολικής Ευρώπης» - νέας επίσημης εκδοχής των άλλοτε Βαλκανίων, να υποδείξει την πλέον προβληματική περιοχή στην ευρύτερη «γειτονιά των Βαλκανίων», μετά τη βίαιη διάλυση της ΟΔΓιουγκοσλαβίας, τη δημιουργία νέων κρατών, την προβολή εθνοτικών/μειονοτικών διεκδικήσεων αυτοδιάθεσης, συμπεριλαμβανομένης της απόσχισης. Έκτοτε, ως σταθερή αναφορά της ΕΕ στην πολιτική γειτνίασης και τη μελλοντική νέα διεύρυνση της, τα Δυτικά Βαλκάνια, από Κροατία μέχρι Αλβανία, ΠΓΔΜ, Σερβία αλλά και.... «Κόσοβο», ως αυτοτελής οντότητα με κρατικά χαρακτηριστικά, προσδιορίζονται από τα σοβαρά εσωτερικά προβλήματα αστάθειας ως ανεξάρτητα κράτη. Και ακόμα από τα ανοικτά ζητήματα δημοκρατίας, δικαιωμάτων του ανθρώπου και κράτους δικαίου, με τριβές και εντάσεις, αλλά και ζητούμενο τον σεβασμό της ετερότητας μειονοτήτων, σε μια συγκλίνουσα πορεία που θα φέρει τις εν λόγω χώρες εγγύτερα προς την ΕΕ. Αυτή ακριβώς η ευρωπαϊκή πορεία, η προσέγγιση και σύγκλιση προς τα διεθνή/ευρωπαϊκά πρότυπα, με στόχο, τελικά, την ένταξη στην ΕΕ, επιβάλλει στην ΕΕ, αλλά και στον παρατηρητή των διεθνών δρώμενων, την επίδειξη μιας ιδιαίτερης προσοχής στις σημαντικές εξελίξεις στην περιοχή, μερικές από τις οποίες, μάλιστα, επηρεάζουν γενικότερα τη διεθνή δικαιοταξία. Κι επομένως ενδιαφέρουν καθοριστικά το διεθνές δίκαιο και την εφαρμογή του.
Τίτλος βιβλίου: | Ματιές στο σύγχρονο τοπίο των δυτικών Βαλκανίων |
---|
Εκδότης: | Σιδέρης Ι. |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Πυρίδη, Παναγιώτα Θ. (Συγγραφέας) Μακρής, Γιώργος (Συγγραφέας) Κεντρωτής Κυριάκος Δ. (Συγγραφέας) Καραμπαρμπούνης, Χάρης (Συγγραφέας) Στεφανίδης Ιωάννης Δ. (Συγγραφέας) Χρηστίδης Γεώργιος Ε. (Συγγραφέας) Ακριβούλης, Δημήτριος Ε. (Συγγραφέας) Μπόση, Μαίρη (Συγγραφέας) Σφέτας, Σπυρίδων (Συγγραφέας) Καρακωστάνογλου, Βενιαμίν (Συγγραφέας) Παπασωτηρίου, Χαράλαμπος (Συγγραφέας) Σαρηγιαννίδης Μιλτιάδης (Συγγραφέας) Τσάλτας, Γρηγόρης Ι. (Συγγραφέας) Λιάκουρας, Πέτρος Η. (Συγγραφέας) Ζάικος, Νικόλαος Α. (Συγγραφέας) Μπερεδήμας, Αντώνης (Συγγραφέας) Περράκης Στέλιος Ε. (Συγγραφέας) Συλλογικό έργο (Συγγραφέας) Περράκης Στέλιος Ε. (Επιμελητής)
|
ISBN: | 9789600804980 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2009 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Ιστορία > Παγκόσμια Ιστορία |
- Περράκης Στέλιος Ε. |
- Μπερεδήμας, Αντώνης |
- Ζάικος, Νικόλαος Α. |
- Λιάκουρας, Πέτρος Η. |
- Τσάλτας, Γρηγόρης Ι. |
- Σαρηγιαννίδης Μιλτιάδης |
- Παπασωτηρίου, Χαράλαμπος |
- Καρακωστάνογλου, Βενιαμίν |
- Σφέτας, Σπυρίδων |
- Μπόση, Μαίρη |
- Ακριβούλης, Δημήτριος Ε. |
- Χρηστίδης Γεώργιος Ε. |
- Στεφανίδης Ιωάννης Δ. |
- Καραμπαρμπούνης, Χάρης |
- Κεντρωτής Κυριάκος Δ. |
- Μακρής, Γιώργος |
- Πυρίδη, Παναγιώτα Θ.

Strindberg, August, 1849-1912
(Στοκχόλμη, 1849-1912) Πολυγραφότατος Σουηδός συγγραφέας και δραματουργός, πατέρας -κατά τον Ο' Νήλ- του σύγχρονου θεάτρου. Δύσκολη παιδική ηλικία, παράφορη φύση και ασταθής, οργισμένος ατομικισμός, βίαιος ενίοτε μισογυνισμός και διαρκής αναζήτηση του απόλυτου χαρακτηρίζουν τον Στρίντμπεργκ αλλά και τα πρόσωπα των έργων του, κατά το μάλλον ή ήττον αυτοβιογραφικών ("Ο γιός της δούλας"). Η σκέψη του, επηρεασμένη από τον Kierkegaard, τον Nietzsche, τον Rousseau και τον Fourier, τον οδηγεί εκείθεν του ρομαντισμού, στον αθεϊσμό και τον μυστικισμό. Δεινός ερμηνευτής της συμπεριφοράς των ανθρώπων και των μυστηρίων του υποσυνείδητου, περνάει με θαυμαστή ευχέρεια από τον πιό σκληρό νατουραλισμό στόν πλέον αέρινο συμβολισμό. Καταγγέλλει τον θρίαμβο της βίας στις διαπροσωπικές σχέσεις και την αδυναμία επικοινωνίας του ενός με τον άλλο, όσο και του ενός με τους πολλούς, έχοντας ο ίδιος φτάσει στα πρόθυρα της τρέλας ύστερα από τις οδυνηρές αποτυχίες των τριών γάμων του. Ο αριθμός τρία σηματοδοτεί και το έργο του, που διαιρείται σε ισάριθμες περιόδους. Η νατουραλιστική περίοδος σημαδεύεται με επιρροές από τόν Valles και τον Zola και περιλαμβάνει έργα όπως: "Το κόκκινο δωμάτιο" (μυθιστόρημα που θα προκαλέσει κοινωνικό σκάνδαλο), τα τρία θεατρικά "Ο πατέρας" (πιθανώς, νατουραλιστική παραλλαγή του κλασικού μύθου του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας), "Δεσποινίς Τζούλια" και "Οι δανειστές", οι σουηδικές ιστορικές τραγωδίες "Ο κύρ Ούλοφ", "Γουσταύος Βάσα" και "Γουσταύος Αδόλφος" και, τέλος, το δράμα "Ο χορός του θανάτου". Ακολουθεί η περίοδος του μυστικισμού, ενός γαληνεμένου μυστικισμού, εμπνευσμένου από τον θεόσοφο Swedenborg ("Ονειρόδραμα"). Η τρίτη περίοδος φωτίζεται από ένα διαυγές ουμανιστικό φως χάρη στο Intima Teatern (1907), ένα μικρό θέατρο το οποίο ο ίδιος ο Στρίντμπεργκ δημιουργεί και διευθύνει για να παρουσιάσει εκεί την "Καταιγίδα", τον "Πελεκάνο", τη "Σονάτα των φαντασμάτων", έργα δωματίου διαποτισμένα με σκληρότητα και απόγνωση.