Τρόφιμα: Έλεγχος ποιότητας, ασφάλεια και μικροβιολογία
Στις μέρες μας τόσο ο καταναλωτής όσο και οι επιχειρήσεις τροφίμων και οι ελεγκτικοί φορείς ενδιαφέρονται όλο και πιο πολύ σε θέματα υγιεινής και ασφάλειας τροφίμων. Το βιβλίο αυτό στο πρώτο μέρος του καλύπτει τα συστήματα διασφάλισης της ποιότητας των τροφίμων, δίνοντας έμφαση στην κατανόηση, ανάπτυξη και εφαρμογή του συστήματος HACCP. Επίσης επεξηγούνται πρότυπα για τη διαδικασία πιστοποίησης (IS 22000, ISO 9001, FSSC 22000 κ.α.) [...]
[...] Το βιβλίο κρίνεται απαραίτητο για προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές της επιστήμης των τροφίμων καθώς και των θετικών επιστημών (χημικούς, βιολόγους, κτηνιάτρους, γεωπόνους, μικροβιολόγους, τεχνολόγους τροφίμων, επόπτες δημόσιας υγείας, διατροφολόγους) καθώς και επιστήμονες και εργαζόμενους στον ιδιωτικό και δημόσιο φορέα, συμβούλους επιχειρήσεων και στελέχη επιχειρήσεων μαζικής εστίασης και επιχειρήσεων τροφίμων γενικά.
(από τον πρόλογο του βιβλίου)
Poe, Edgar Allan, 1809-1849
Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε γεννήθηκε στη Βοστώνη το 1809, από γονείς θεατρίνους. Πριν κλείσει τα δύο του χρόνια, οι γονείς του πέθαναν, και ο Έντγκαρ βρέθηκε στο Ρίτσμοντ, στο σπίτι του εμπόρου Τζων Άλλαν, που όμως δεν τον υιοθέτησε ποτέ. Οι σχέσεις του με τον πατριό του δεν ήταν ποτέ καλές, αλλά επιδεινώθηκαν όταν ο Άλλαν ανάγκασε τον Έντγκαρ να διακόψει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, επειδή δεν ήταν διατεθειμένος να αναλάβει τα έξοδά του. Το 1830 ο Έντγκαρ μπήκε στη Στρατιωτική Ακαδημία του Γουέστ Πόιντ, απ' όπου αποπέμφθηκε τον επόμενο χρόνο προκαλώντας επίτηδες σκάνδαλο για να εκδικηθεί τον πατριό του.
Δούλεψε έπειτα για ένα μεγάλο διάστημα σε διάφορες εφημερίδες του Ρίτσμοντ, της Φιλαδέλφειας και της Νέας Υόρκης, για λόγους βιοποριστικούς, αλλά κατακτώντας παράλληλα τη φήμη του έγκυρου κριτικού. "Το Κοράκι και άλλα ποιήματα", που κυκλοφόρησε το 1845, τον καθιέρωσε εν μια νυκτί ως συγγραφέα, χωρίς όμως να του ανακουφίσει τη φτώχεια στην οποία είχε ζήσει όλη την ως τότε ζωή του. Το 1836 παντρεύτηκε τη δεκατετράχρονη εξαδέλφη του Βιρτζίνια, που πέθανε φυματική έντεκα χρόνια αργότερα. Πέθανε το 1849, αλκοολικός και οπιομανής κυνηγώντας διαρκώς το όραμα της χαμένης Βιρτζίνια, και τάφηκε δίπλα της στη Βαλτιμόρη, όπως το επιθυμούσε.
