Ο κύριος Δαίμων και η γυναίκα με την πέτρινη γλώσσα
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΑΙΜΩΝ λυγίζει κάτω από το βάρος του ονόματός του, ενός ονόματος συνδεμένου με το κακό, και θέλει ν’ αποσυρθεί για να το ξεφορτωθεί. Όπως η παρουσία του, όμως, έτσι και η απουσία του έχει σοβαρές συνέπειες για τους ανθρώπους. Τι θα κάνει τελικά, και πού βρίσκεται η ισορροπία στον κόσμο;
ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ με σκληρή και πικρή γλώσσα βυθίζεται στη σιωπή, απαλλάσσοντας τους ανθρώπους από το δηλητήριό της. Η ίδια θα βρει γιατρειά και λύτρωση από έναν φυσιοδίφη που κοιτάζει ν’ ανακουφίσει την ανθρώπινη αγωνία με βότανα από τη φύση – και με την αγάπη.
ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΕΣ που μιλάνε για το κακό που βαραίνει τον κόσμο, και για το πώς ξαλαφρώνουν οι άνθρωποι όταν καταφέρνουν να ξεφύγουν από τη δική τους σύγχυση και το μικρόκοσμό τους και να δουν τον εαυτό τους σαν ένα κομμάτι του μεγάλου κόσμου.
| Τίτλος βιβλίου: | Ο κύριος Δαίμων και η γυναίκα με την πέτρινη γλώσσα |
|---|
| Εκδότης: | Καλειδοσκόπιο |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Χατζόπουλος Θανάσης (Συγγραφέας)
Μανουσάκης, Μιχάλης (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789604712250 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2021, 1η έκδοση | Διαστάσεις: | 20x13 |
|---|
| Ηλικίες: | 9 - 12 | Σειρά βιβλίων: | |
|---|
| Κατηγορίες: | Παιδικά - Εφηβικά > Παιδική και Εφηβική Λογοτεχνία > Ηλικία 8+ |
|---|
Strindberg, August, 1849-1912
(Στοκχόλμη, 1849-1912) Πολυγραφότατος Σουηδός συγγραφέας και δραματουργός, πατέρας -κατά τον Ο' Νήλ- του σύγχρονου θεάτρου. Δύσκολη παιδική ηλικία, παράφορη φύση και ασταθής, οργισμένος ατομικισμός, βίαιος ενίοτε μισογυνισμός και διαρκής αναζήτηση του απόλυτου χαρακτηρίζουν τον Στρίντμπεργκ αλλά και τα πρόσωπα των έργων του, κατά το μάλλον ή ήττον αυτοβιογραφικών ("Ο γιός της δούλας"). Η σκέψη του, επηρεασμένη από τον Kierkegaard, τον Nietzsche, τον Rousseau και τον Fourier, τον οδηγεί εκείθεν του ρομαντισμού, στον αθεϊσμό και τον μυστικισμό. Δεινός ερμηνευτής της συμπεριφοράς των ανθρώπων και των μυστηρίων του υποσυνείδητου, περνάει με θαυμαστή ευχέρεια από τον πιό σκληρό νατουραλισμό στόν πλέον αέρινο συμβολισμό. Καταγγέλλει τον θρίαμβο της βίας στις διαπροσωπικές σχέσεις και την αδυναμία επικοινωνίας του ενός με τον άλλο, όσο και του ενός με τους πολλούς, έχοντας ο ίδιος φτάσει στα πρόθυρα της τρέλας ύστερα από τις οδυνηρές αποτυχίες των τριών γάμων του. Ο αριθμός τρία σηματοδοτεί και το έργο του, που διαιρείται σε ισάριθμες περιόδους. Η νατουραλιστική περίοδος σημαδεύεται με επιρροές από τόν Valles και τον Zola και περιλαμβάνει έργα όπως: "Το κόκκινο δωμάτιο" (μυθιστόρημα που θα προκαλέσει κοινωνικό σκάνδαλο), τα τρία θεατρικά "Ο πατέρας" (πιθανώς, νατουραλιστική παραλλαγή του κλασικού μύθου του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας), "Δεσποινίς Τζούλια" και "Οι δανειστές", οι σουηδικές ιστορικές τραγωδίες "Ο κύρ Ούλοφ", "Γουσταύος Βάσα" και "Γουσταύος Αδόλφος" και, τέλος, το δράμα "Ο χορός του θανάτου". Ακολουθεί η περίοδος του μυστικισμού, ενός γαληνεμένου μυστικισμού, εμπνευσμένου από τον θεόσοφο Swedenborg ("Ονειρόδραμα"). Η τρίτη περίοδος φωτίζεται από ένα διαυγές ουμανιστικό φως χάρη στο Intima Teatern (1907), ένα μικρό θέατρο το οποίο ο ίδιος ο Στρίντμπεργκ δημιουργεί και διευθύνει για να παρουσιάσει εκεί την "Καταιγίδα", τον "Πελεκάνο", τη "Σονάτα των φαντασμάτων", έργα δωματίου διαποτισμένα με σκληρότητα και απόγνωση.
