Η θεωρία της θρησκείας
Όσο ο άνθρωπος υποτάσσει το περιβάλλον του στους πραχτικούς τους σκοπούς, τόσο χάνει τη μύχια σχέση του μ' αυτό. Κι όσο μετατρέπει τα πάντα, άψυχα και ζωντανά, σε εργαλεία της δικής του ζωής, τόσο φουντώνει μέσα του η λαχτάρα της ένωσης. Η θρησκεία αποτελεί, κατά τον Bataille, μιας εξισορροπητική, αβιωματική κι ωστόσο απατηλή απάντηση σ' αυτή την αποξένωση. Είναι "η αναζήτηση της χαμένης μυχιότητας". Επειδή όμως η αποξένωση αυτή δεν μπορεί ν' αποδοθεί μονάχα σε κάποιον κοινωνικό-ταξικό χαραχτήρα της παραγωγικής πράξης (στις κοινωνικές σχέσεις παραγωγής), αλλά είναι συνυφασμένη με την ανθρώπινη παραγωγική δραστηριότητα σαν τέτοια (με την "ανθρώπινη υπόσταση"), επόμενο είναι η ένωση, που προσφέρει η θρησκεία να είναι πρόσκαιρη και αντιφατική προς την "πραγματική τάξη". Οι εκάστοτε λύσεις που παρέχει, στη διάρκεια της ιστορίας, η θρησκευτική σκέψη, εξαντλούνται και ξεπερνιούνται από νέες, το ίδιο αντιφατικές. [...]
Τίτλος βιβλίου: | Η θεωρία της θρησκείας |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Theorie de la religion |
---|
Εκδότης: | Ύψιλον/ Βιβλία |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Bataille, Georges, 1897-1962 (Συγγραφέας) Κουρεμένος, Κώστας (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9789601700854 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Μικρά Βιβλία | Σελίδες: | 127 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 1982, 1η έκδοση | Διαστάσεις: | 18x11 |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Θρησκεία |

Brecht Bertolt
Ο Bertolt Brecht (Μπέρτολτ Μπρεχτ) γεννήθηκε το 1898 στο Άουγκσμπουργκ της Βαυαρίας. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο επιστρατεύτηκε ως νοσοκόμος και άρχισε να γράφει τα πρώτα του ποιήματα και θεατρικά έργα. Μετά την άνοδο του ναζισμού, αυτοεξορίστηκε από τη Γερμανία μέχρι το 1948. Έζησε στην Ελβετία, στη Δανία, στη Σουηδία, στη Φινλανδία και στις ΗΠΑ, όπου δέχτηκε έντονες διώξεις από το μακαρθικό καθεστώς. Πέθανε το 1956 στο Ανατολικό Βερολίνο.
Το έργο του, που καθιερώθηκε παγκόσμια, παραμένει επίκαιρο ως τις μέρες μας. Στα σημαντικότερα έργα του συγκαταλέγονται τα θεατρικά Ο κύκλος με την κιμωλία, Η όπερα της πεντάρας, Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν, Η Μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της και πολλές ποιητικές συλλογές.
(Πηγή: Εκδόσεις Κριτική, 2022)