Η ελληνική εμπορική ναυτιλία
Η εμπορική ναυτιλία αποτελεί κλάδο του τομέα των μεταφορών με σημαντική συμβολή στην οικονομία της χώρας. Ο μεγάλος ελληνόκτητος εμπορικός στόλος αποτελεί ναυτιλιακή δύναμη που κατατάσσει την Ελλάδα στην πρώτη θέση διεθνώς. Παράλληλα δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για τη λειτουργία σημαντικού αριθμού συμπληρωματικών δραστηριοτήτων απαραίτητων για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Οι προοπτικές που διαγράφονται για το θαλάσσιο μεταφορικό έργο μελλοντικά στο νέο περιβάλλον είναι θετικές, αφού η ναυτιλία θεωρείτο πλέον το επικρατέστερο μέσο μεταφοράς τόσο στις αγορές του ξηρού και υγρού φορτίου όσο και του εξειδικευμένου και υψηλής αξίας φορτίου όπως είναι το μοναδοποιημένο φορτίο στα εμπορευματοκιβώτια.
Η εργασία αυτή περιγράφει τη συμβολή της ναυτιλίας στη διαμόρφωση διαφόρων μακροοικονομικών μεγεθών της οικονομίας. Επίσης περιγράφει τις αγορές των υπηρεσιών, της βιομηχανίας, του εμπορίου, των κατασκευών και λοιπών τομέων και κλάδων της οικονομίας που επηρεάζονται από την ναυτιλία. Ακόμα, περιγράφει τον υπό ελληνική σημαία και τον ελληνόκτητο στόλο, τις εσωτερικές θαλάσσιες μεταφορές ακτοπλοΐα-πορθμεία, τις γραμμές Αδριατικής, τις υδάτινες μεταφορές μέσω της διώρυγας Κορίνθου, τα λιμάνια, τη ναυτιλία μικρών αποστάσεων, την μεσογειακή φορτηγό ναυτιλία, την κρουαζιέρα, το ναυτεργατικό δυναμικό, τη λοιπή ναυτιλιακή υποδομή δηλαδή ναυπηγεία, τηλεπικοινωνίες, εφοδιασμό, χρηματοδότηση, ασφάλεια, εφοδιαστική αλυσίδα, διαμεταφορές, πρακτόρευση, υπηρεσίες νηογνωμόνων.
Τέλος η έκθεση αυτή σχολιάζει τις κατευθύνσεις πολιτικής όπως προκύπτουν από τις διεθνείς συμβάσεις του ΙΜΟ και της ΕΕ. Επισημαίνει τις κατευθύνσεις πολιτικής της ΕΕ για μια ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική και ανάπτυξη ταυτόχρονα με την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος. Περιγράφει την ακολουθούμενη πολιτική στην Ελλάδα, τις προοπτικές, τους στόχους, τις επιδιώξεις και προτάσεις βελτίωσης στους επιμέρους κλάδους της ναυτιλίας για μεγαλύτερη σύνδεση και συμμετοχή τους στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
| Τίτλος βιβλίου: | Η ελληνική εμπορική ναυτιλία |
|---|
| Εκδότης: | Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)
Σπαθή, Σοφία Κ. (Συγγραφέας)
Γεωργικόπουλος, Νικόλαος (Συγγραφέας)
Καραγιάννης, Στυλιανός (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789603410935 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Εκθέσεις | Σελίδες: | 314 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2010 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Οικονομία > Εμπόριο, Μεταφορές, Επικοινωνία, Ναυτιλία, Τουρισμός |
|---|
Tolstoj, Lev Nikolaevic, 1828-1910
Ο Λέων Τολστόι (1828-1910) είναι ένας από τους κορυφαίους λογοτέχνες, γνωστός στο ευρύ κοινό πρωτίστου για τα έργα του "Πόλεμος και Ειρήνη" και "Άννα Καρένινα", που συγκαταλέγονται στα σημαντικότερα μυθιστορήματα όλων των εποχών. Η ζωή του Τολστόι χαρακτηρίστηκε από μεγάλες αντιθέσες, καθώς τα πρώτα άσωτα χρόνια της αριστοκρατίας τα διαδέχτηκε η ριζοσπαστική μεταστροφή του προς την άρνηση του πλούτου, τη φιλανθρωπία και προς έναν ιδιόμορφο ειρηνιστικό και χριστιανικό αναρχισμό, που έτυχε θαυμασμού από προσωπικότητες όπως ο Γκάντι και επισφραγίστηκε με τον αφορισμό της Ρωσικής Εκκλησίας. Η στροφή στην κοσμοθεωρία του άρχισε να συντελείται με την απογοήτευση που γεύτηκε πολεμώντας με τον ρώσικο στρατό σε διάφορα μέτωπα μέχρι το 1856, όταν και έγραφε τα πρώτα του έργα, αυτοβιογραφικά σε μεγάλο βαθμό. Ο πόλεμος γυμνός, χωρίς πατριωτικά πλουμίδια, σκιαγραφήθηκε στα "Διηγήματα της Σεβαστούπολης" (1855). Λίγο μετά ο Τολστόι αφοσιώθηκε στα κτήματα του, γράφοντας παράλληλα τους "Κοζάκους" (1863) και τον "Πολικούσκα" (1863), έκφραση της γοητείας που του ασκούσε ο χωριάτικος τρόπος ζωής και συνάμα της αποστροφής του για την αριστοκρατική τάξη πραγμάτων, της οποίας ο καθωσπρεπισμός στηλιτεύτηκε στην "Άννα Καρένινα" (1875-77). Στον "Πόλεμο και Ειρήνη" (1865-69), έργο που βασίστηκε σε ιστορικές μαρτυρίες και ντοκουμέντα όπως τα επεξεργάστηκε η πολιτική σκέψη του Τολστόι, επιχειρήθηκε η ανατροπή της ιστορικής μυθοπλασίας, η αποκαθήλωση των ηγετικών μορφών και η ανάδειξη του ρόλου των απλών στρατιωτών. Στα τελευταία έργα του, όπως είναι "Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς"" (1886), "Η σονάτα του Κρόιτσερ" (1887-9), "Ο Διάβολος" (1889-90) και η "Ανάσταση" (1899), ο Τολστόι ανέλυσε πτυχές της γνήσιας χριστιανικής αρετής σε αντιδιαστολή με τον τυπικισμό, μια αρετή που εφάρμοσε ζώντας ασκητικά, παρά τις σοβαρές αντιρρήσεις της γυναίκας του και την αποστασιοποίηση του από το οργανωμένο κράτος και την επίσημη Εκκλησία. Πλήθη όμως ολόκληρα τον θεωρούσαν πρότυπο και προσπαθούσαν να τον γνωρίσουν από κοντά, στη δύση πλέον της ζωής του.
