Οικονομική κρίση και σύγχρονη ανάπτυξη
Η παγκόσμια οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008 επανέρχεται σήμερα δριμύτερη μέσω της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, των εντεινόμενων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, η πραγματική οικονομία και το τραπεζικό σύστημα και μας υποχρεώνει να ξανασκεφτούμε κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με την έννοια της ανάπτυξης, το κυρίαρχο πρότυπο διαχείρισης της οικονομίας και το ρόλο των ανθρώπων στην αναπτυξιακή διαδικασία.
Το βιβλίο αυτό εξετάζει τις διαδικασίες συγκρότησης και αλλαγής των διαφορετικών αντιλήψεων για το οικονομικό πρόβλημα και την έννοια της ανάπτυξης από την πρώτη περίοδο διαμόρφωσης της οικονομικής επιστήμης μέχρι σήμερα. Ενώ οι οικονομολόγοι που θεμελίωσαν την Πολιτική Οικονομία έθεσαν στο κέντρο της προσοχής τους τη συνολική λειτουργία του οικονομικού συστήματος, η κυριαρχία της νεοκλασικής προσέγγισης, από τα τέλη του 19ου αιώνα, έστρεψε το ενδιαφέρον της πλειοψηφίας των οικονομολόγων στην κατανομή των πόρων και στην αναζήτηση της στατικής ισορροπίας των αγορών. Ο άνθρωπος ως δημιουργός και κυρίως ως ο βασικός στόχος της ανάπτυξης χάθηκε από την οπτική των περισσότερων οικονομολόγων, ενώ το περιβάλλον αντιμετωπίσθηκε ως ένας πόρος που διατίθεται δωρεάν και μπορεί να καταναλώνεται χωρίς συνέπειες.
Σήμερα, μετά από τρεις δεκαετίες κυριαρχίας του νεοφιλελεύθερου υποδείγματος, οι κοινωνικές και οικονομικές ανισορροπίες έχουν προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις: υψηλή ανεργία, ανασφάλεια και περιορισμός κοινωνικών δικαιωμάτων, αυξανόμενες ανισότητες, υπερχρέωση κρατών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών, οικολογική υποβάθμιση. Οι εξελίξεις αυτές θέτουν επί τάπητος το ζήτημα της ριζικής αναμόρφωσης του τρόπου λειτουργίας του οικονομικού συστήματος και υπογραμμίζουν την αναγκαιότητα να αντιληφθούμε, με έναν πιο σύνθετο και περιεκτικό τρόπο, την έννοια της οικονομικής προόδου και τα χαρακτηριστικά της αναπτυξιακής διαδικασίας, ώστε αυτή να είναι κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά βιώσιμη. Η προσέγγιση της ανθρώπινης ανάπτυξης, υποστηρίζει ο συγγραφέας, προσφέρει ένα εναλλακτικό πλαίσιο ανάλυσης των προβλημάτων και αξιολόγησης των πολιτικών που προτείνονται για την αντιμετώπισή τους. Συμπεριλαμβάνει και στηρίζεται σε τέσσερεις κεντρικές έννοιες που λειτουργούν συμπληρωματικά: τις έννοιες της ισότητας ευκαιριών, βιωσιμότητας, παραγωγικότητας και ανθρώπινης αυτενέργειας. Μέσα από το πρίσμα αυτό εξετάζεται και η εμπειρία της Ελληνικής κρίσης και τα βασικά χαρακτηριστικά ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου.
| Τίτλος βιβλίου: | Οικονομική κρίση και σύγχρονη ανάπτυξη |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Η οπτική της πολιτικής οικονομίας |
|---|
| Εκδότης: | Διόνικος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Λέανδρος, Νίκος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789606619717 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2013 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Οικονομία |
|---|
Παπακωνσταντίνου, Γιώργος
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Sorbonne, Ρaris II, του οποίου είναι διδάκτορας. Από το 1987 έως το 1989 δίδαξε ως Ειδικός Επιστήμονας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και το 1991 εξελέγη Λέκτορας στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας του ίδιου Πανεπιστημίου. Το 1995 προήχθη σε επίκουρο καθηγητή και το 2008 εξελέγη επίκουρος καθηγητής Διοίκησης και Οικονομίας της Εκπαίδευσης στο αντίστοιχο Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου υπηρετεί σήμερα. Εκτός από τα παραπάνω τμήματα στα οποία ο κ. Παπακωνσταντίνου προσέφερε επί πολλά χρόνια διδακτικό έργο, έχει ακόμη διδάξει αντικείμενα της ειδικότητας του στο Ινστιτούτο Δημόσιας Διοίκησης, καθώς και στην ΠΑΤΕΣ της ΣΕΛΕΤΕ Ιωαννίνων. Έχει, επίσης, συμμετάσχει σε διάφορα ερευνητικά προγράμματα και σε πολλά επιστημονικά συνέδρια με ανακοινώσεις. Έχει συγγράψει, μόνος του ή μαζί με άλλους, έξι βιβλία και περισσότερα από τριάντα πέντε άρθρα, τα οποία πραγματεύονται θέματα σχετικά με τη διοίκηση και τα οικονομικά της εκπαίδευσης.
